zaterdag 4 augustus 2018

Een gegeven paard

Vanmorgen was er bij een van de kerken hier een rommelmarkt.
Het voelde vertrouwd.
Ik ben opgegroeid in een gezin dat zich ten volle inzette bij de voorbereiding en uitvoering van de jaarlijkse kerkbazars.
Als kind al vulde ik kraampjes met spullen en verkocht plankjes voor het rad van avontuur.
Toen ik ouder werd mocht ik de kinderen die de plankjes verkochten leiden.
In het katholieke zuiden is het fenomeen kerkbazar niet erg algemeen.
Althans niet in de streek waar ik woonde.
En ik heb het wel een beetje gemist.


Al gelijk zag ik dit boxje, in de jaren 60, kreeg je ze bij een wasmiddel.
Een paar jaar geleden kreeg ik er al eens twee.
Het is een handig maatje om een brei of haakwerk met alle bollen in op te bergen.
Maar het ding zat vol met meuk die ik niet nodig heb.


Een vriendelijke oude man stapt op me af en zegt: "je mag hem zo mee nemen, maar dan moet je de inhoud ook meenemen” en hij geeft het ding in mijn handen en duwt me verder met de woorden: "niet verklappen hoor!"
Als ik mijn rondje gemaakt heb zegt ie nogmaals dat ik het niet mag zeggen, maar aan de gezichten om hem heen zie ik dat ze het allemaal wel weten.
”Anders komt het toch maar in de kraakwagen terecht".
Wat ik er niet van gebruiken kan geef ik wel weer door


Ik koop er nog een stapel  patatbakjes en een bankleuningdienblaadjeding.
Hoe noem je dat?
Je kunt hem om de leuning van de bank klemmen en er je drinken op zetten.
Het past gelukkig allemaal in één van m'n grote fietstassen.

Op weg naar huis vul ik mijn andere fietstas met boodschappen.

Als ik op huis aan ga heb ik een zo sterk gevoel dat ik nog even de kringloop vlak bij huis binnen moet stappen, dat ik er maar gehoor aan geef.
En ja hoor er staat een mooie witte wasmand, waar precies de vuilniszak voor restafval in past.
Tot nu toe zat die zak in een bananendoos met erover een dienblad om te voorkomen dat mijn harige monstertjes er vanalles uit trokken.
Maar zeg nu zelf: dit staat toch veel netter?


Weer wat van mijn lijstje afgestreept.
En weer maakte ik een kamikazetocht naar huis met een wasmand op mijn stuur.
Maar dit keer was er niemand die me een drukkert wilde geven.


woensdag 1 augustus 2018

Vanalleswatjetoe

Heel heel langzaam komt er steeds meer op z'n plek te staan.
Ik kan de hulp die ik krijg niet meer benoemen.
Dan weer sjouwen er mensen met kasten en dozen die net stonden waar ze niet moeten staan.
Of er helpt iemand gezellig met hobbyspulletjes een plek geven.
Dan komt via www.wehelpen.nl iemand een gordijnrail verplaatsen en m'n upsidedown luxaflex ophangen.


Is het geen wonder?
Deze komt uit m'n voorvorige huis en past perfect voor het raam van m'n hobbykamer.
Soms is het toch wel zinvol om iets te bewaren.
M'n groene gordijnen, die al aan hun derde huis begonnen zijn, moet ik wel nog een keertje korter maken.
Maar het staat nu al wel aangekleder en verbergt de lelijke verwarmingsbuizen.
(Waarom proberen huurders toch altijd die buizen te verven, met als gevolg dat ze er niet meer uit zien?)

En tussendoor zijn er dagen dat ik wat aan rommel.
Hier een doos uitpakken, daar een plank vullen.
Of gewoon, met een haak of borduurwerkje op de bank hangen en accepteren dat ik ff echt te moe ben.

Vandaag fietste ik naar het centrum.
De Ommer Bissingh heeft de hele zomer door themamarkten en vandaag was het kinderbissingh.
Naast de braderie waren er allemogelijke spellen en uitvoeringen en een kleedjesmarkt.
Ik kwam er verschillende bekenden tegen.


Op de terugweg liep ik nog even bij een kringloop binnen en vond er dit fraaie kistje.
Ik heb al jaren mijn grote voorraad breinaalden in een wijnkistje , maar die begaf het vlak voor de verhuizing.
De afbeelding op het deksel is de skyline van Kampen.
Nu mijn breinaalden nog terug vinden.

Ik vond er ook nog wat borduurgaren en een paar bolletjes acrylperléhaakgaren.
Daar borduur ik ook al mijn hele leven mee.
Nieuw is het niet meer te koop, maar af en toe vind ik er nog wat van bij kringloop of rommelmarkt.

maandag 30 juli 2018

Handwerkclubjes en gehaakte worstjes

Er zijn hier geloof ik meer handwerkgroepjes dan dat er dagen in de week zijn.
Voorlopig heb ik me er bij eentje aangesloten en beloofd in september bij een tweede te komen kijken.
De eerste keer had ik mijn "randje per week" lap meegenomen.
Maar praten en tellen gaat niet goed samen, zeker als tellen toch al niet je sterkste kant is.
Dus toen ik een paar dagen geleden één van m'n vele UFO's uit een doos viste, besloot ik daar eindelijk maar eens mee verder te gaan.


Ik kan nog niet uitleggen wat het wordt.
Het zit al jaren in mijn hoofd.
Een wandobject, of misschien wel een plafondobject, opgebouwd uit gehaakte "worstjes".
Het kwam indertijd stil te liggen omdat ik geen scheerwol meer had.
Inmiddels heb ik in de loop der jaren weer een zak vol garen bij elkaar gesprokkeld, dus er kunnen heel wat worstjes bij gehaakt worden.

zondag 29 juli 2018

Reuring

Ik woon tegenwoordig in een toeristisch stadje en dat betekent dat er in de zomer heel veel te doen is.
De eerste weken kwam er niet veel van om te gaan kijken.
Maar vorige week liep ik een rondje over de kofferbakverkoop.
Ik kocht er niets, alleen een lootje voor een goed doel.

En zat een tijdje op de enorme bank op de brug, met het altijd wisselende uitzicht, waar ik ingesprek raakte met twee oude buurmannen, die, zo zeiden ze, na de dood van hun vrouwen tot elkaar veroordeeld waren.
Dat namen ze zeer serieus.
Niet alleen maakten ze uitjes in de omgeving.
Ze stapten zelfs samen in het vliegtuig naar Bali, waar ze het toch wel erg warm gevonden hadden.

Vandaag fietste ik naar de Montmartre rond de kerk.
Het was maar klein, maar leuk om even te kijken.
Twee dames speelden accordeon, er stonden fraaie schilderijen, een sneltekenaar maakte grappige portretten en je kon er speksteen bewerken.


De winkels in het centrum waren open en er klonk aangename muziek op een prettige sterkte.
Heel anders dan de pokkenherrie die in mijn vorige woonplaats over het hele dorp bonkte als er iets te doen was.

Ik kocht correctievloeistof om de kale randen van mijn witte hobbytafel te maskeren.
Eigenlijk bedoeld voor schrijf of typewerk, maar het doet het ook prima op meubelen, al moet je het wel af en toe vernieuwen.


En een horloge.
De vorige belandde tijdens de verhuisdrukte per ongeluk in de wasmachine.
Ik ben een horlogeverslinder.
Of ik nou dure of goedkope koop, ze gaan altijd kapot.
Bij mijn verhuizing vond ik dan ook een hele lading kapotte horloges.


Natuurlijk zat ik ook weer een poosje op mijn favoriete plekje op de brug.

donderdag 26 juli 2018

Wonderen der natuur



De ene na de andere hortensia en andere  in mijn tuin legt het loodje door het hete droge weer.
Maar deze snowball (denk ik) bloeit welig.
En verbazingwekkend genoeg ook heel veel anderen.
De grond is zo droog dat je wel 5cm naar beneden zakt als je er op gaat staan.
En toch komt er nog steeds iets nieuws tevoorschijn.

Vooraan staat een mij onbekende paarse plant die je hier overal langs de Vecht ziet.
Hij mag blijven.
De grindtegels om hem heen gaan er tzt wel uit.
Het is een beetje een allegaartje en ik wil meer groen.
Dat deel van de tuin was een paar jaar geleden nog in gebruik als moestuin, maar nu is het een plateautje voor de droogmolen.


Dit had ik er vorige week bijna uit getrokken, denkend dat het onkruid was.
Toen nog geen knop te zien en nu drie vrolijke roze bloemen.


Ik vond het zo jammer dat ik mijn mooie vlinderboom niet mee kon nemen, maar oh wonder, er groeit zowaar een spontaan stekje in mijn nieuwe tuin.
Dus over een pasr jaar heb ik weer een mooie struik.


En dit is vermoedelijk een hele rij asters, met rechts een karmozijnbes.



vrijdag 20 juli 2018

Weer wat afgestreept



Toen ik gisteren moe maar voldaan van mijn uitje terug naar huis fietste kwam ik langs de tweede kringloop van ons stadje.
Hoewel ik erg moe was besloot ik toch nog even binnen te lopen.
En daar stond ie: DE stoel.

Ik vond hem eerst niet eens zo daverend, beetje vreemd model, maar toen ik ging zitten wilde ik er niet meer uit.
En hij kostte maar 14,50 inclusief bezorgen.

Ik heb maar één probleem: hij staat nu voor het raam, naast de tv.
En dat is niet handig voor zo'n heerlijke luierstoel.
Dus zal ik de woonkamer weer om moeten gooien.


En natuurlijk is ie al weer ingepikt.

----
21 juni
Helaaaaaaas miskoop van het jaar.
Zie uitleg bij de reacties.