Maar wat zal ik blij zijn als dit achter de rug is.
Het oude huis wordt langzaam kaler, de dozen stapelen zich op.
Ik ben het doosje waarin ik zorgvuldig zakjes met onderdelen van gedemonteerde meubelen stopte kwijt.
Geen idee waar ik het gelaten heb.
Ingepakt heb ik het zeker niet, dus het moet weer tevoorschijn komen.
De vermoeidheid is constant aanwezig.
Maar door mijn verleden van chronische vermoeidheid kan ik er redelijk goed mee om gaan.
Doos inpakken, zitten, etc.
Altijd weer de tijd nemen.
Gelukkig komt er weer een keertje hulp deze week.
Maar elke hulp is nog welkom.
Overzicht houden is het moeilijkste.
Maar de onvolprezen R2A blijft geduldig helpen.
Wat is die vloer trouwens mooi he?
Het héle huis is mooi, en het dorp gezellig, en je gaat er leuke contacten opdoen..... (Gewoon maar even om je een hart onder de riem te steken - ik kan niet komen helpen, maar dát kan ik!) Ik herken veel in je geploeter, en ik weet dat het weer over gaat!!!!
BeantwoordenVerwijderenStad 😉
VerwijderenHet ziet er heel heel mooi uit je komt er wel
BeantwoordenVerwijderenZiet er al prachtig uit!
BeantwoordenVerwijderenHopelijk krijg je nog voldoende hulp, voor mij is het helaas niet mogelijk om te komen...