Spijbelen

Als het punt komt dat je echt niet meer kunt, dan is het tijd voor een braeck.
Dus stapte ik gisteren op de trein naar Vlissingen.
Te moe om te winkelen dus, na wat eet en drinkbaars aangeschaft te hebben, liep ik direct door naar de boulevard.
EJ, trouw zeegat.nl fan betrapte me daar op de Scheldecamera.

Het is bijna niet te zien, maar ik zit er toch echt, linksonderin.

Na een tijdje ben ik op het zomertreintje gestapt voor een rondje.

Een paar jaar geleden had ik een chauffeur die uitgebreid vertelde over alles wat er te zien was.

Deze keer helaas niet.

Maar toch was het een leuk ritje.

Hierna besloot ik ook nog even met de boot over te steken naar Breskens.

Daar zat ik een poosje op een trap, niet ver van het veer te genieten.

Ik was te moe om door te lopen naar Breskens zelf, maar het was goed zoals het was.

Mijn fotos zijn door vermoeidheid de slechtste die ik ooit gemaakt heb.