Rondom

Mijn voortuin is zo'n tuin waar je op zich weinig aan hoeft te doen.
Zo'n tuin vol verrassingen, waar vanalles in groeit en bloeit.
Het begon met sneeuwklokjes, grvolgt door honderden blauwe druifjes.
Vervolgens kwam het kattenkruid en lieve paarse bloempjes die ik niet bij naam ken.

 Inmiddels steekt het eerste slaapmutsje  de kop op en is  invasie van wilde viooltjes begonnen.

 Echt overal staan viooltjes tot aan de parkeerplaatsen naast mijn huis aan toe.

In de smalle zijtuin staat de sering in volle bloei.

Net voor de grote droogte begon, was ik begonnen aan de achtertuin.

R2a verwijderde de grindtegels, waardoor behoorlijk veel ruimte ontstond.

Tot mijn verrassing kwamen er allerlei struikjes tevoorschijn op dit stuk.

Ik begon met deze een betere plek langs de schutting te geven.

Maar door de aanhoudende droogte dreigden ze het loodje te leggen.

Dus moest ik wel stoppen.

In het perkje bij de schuur gaf  ik de, na een oproep op de weggeefhoek gekregen, planten en stekken een tijdelijke plaats.

Een deel daarvan krijgt uiteindelijk een plaatsje in het grote vak.

Gelukkig ging het deze week weer regenen en kwam er nog vanalles op van de vorige bewoners.

Ik vulde gaten met aarde en  verplaatste jonge struikjes naar het randje langs de schutting zodat het daar hopelijk gauw mooi dicht groeit.

M'n vriendje groef een grote laurierstruik uit zijn tuin en zette hem in de mijne.

Ik verplaatste de zithoek naar de andere kant kant  tuin, waar meer ruimte is.

En vanwaar het uitzicht op de straks groene tuin veel beter is.

Ik moet de compost die ik van de gemeente kreeg nog uitstrooien.

En de vele zaden die ik van alle kanten kreeg inzaaien.

Er moet nog heel veel gebeuren voor je niet meer zoveel van de schuttingen ziet.

Maar het gaat mooi worden.

Meer fotos vind je natuurlijk in het

Tuinalbum