En soms niet.
Gisteren wilde ik iets van de grond rapen.
Ik bukte en zonder erbij na te denken zoek ik met één hand steun.
Op de voetensteun van m'n luie stoel.
Die natuurlijk prompt naar beneden zakt.
In een fractie van een seconde zie ik de rand van mijn salontafel recht op mijn gezicht af komen.
En ik verwacht een daverende klap en op zijn minst een gebroken oogkas of zo.
Maar tot mijn stomme verbijstering zwiep ik opeens met een misselijk makende beweging weer omhoog en sta ik voor ik het weet weer helemaal recht op.
Hoe krijg ik dat voor elkaar met mijn logge lijf en slechte conditie?
Chinese circusartiesten trainen daar hun hele leven op.
Ben ik door een engeltje overeind gehesen?
Is het een boodschap dat ik niet op moet geven?
De laatste maanden zag ik mezelf energetisch steeds verder achteruit gaan.
Te weinig afleiding, te weinig te doen, te weinig sociale contacten en vooral te weinig geestelijk voedsel.
De wandelchallenge werd steeds zwaarder in plaats van lichter en ik dreef letterlijk uit mijn kleren, zoals je ziet.
De afgelopen dagen sloeg dan ook een oude bekende vijand in alle hevigheid toe.
Ik kan er niet meer onderuit.
Ik ben opnieuw bore out.
Na een kwartiertje inspanning ben ik volledig gevloerd.
Maar Nederland in beweging duurt precies een kwartier.
Dus heb ik dat weer opgepakt.
En rust ik daarna 2 uur uit.
Dan trek ik nog een kwartiertje onkruid uit de tuin.
En mijn alternatieve huishoudschema blijkt voor mij goed te werken, al moet ik elk blok nu wel in kwartiertjes knippen.
Nou dan doe ik over een blok maar een dagje langer toch?
Het is even niet anders.
Creatief wil het niet.
Ik haak af en toe verder aan een vliegengordijn voor de achterdeur.
Daar hoef ik niet bij na te denken.
De laatste loodjes aan het poppenhuis moeten maar even wachten.
Wel vond ik een paar weken geleden een paar poppetjes in deze schaal, die ik nog moet beschilderen.
Dat is toch leuker dan een onbewoond huis.
En nu is het weer tijd voor rust, want zelfs een blogje schrijven is mega vermoeiend.
Sjonge, eng zo'n beweging, maar gelukkig dat je niet verder viel!
BeantwoordenVerwijderenEn ja: niet opgeven... maar dát valt soms niet mee, hoor.
Wat een handig schema is dat, die heb ik eventjes overgenomen.
Leuk zo'n vliegengordijn, ga je dat aan de onderkant met iets verzwaren?
Groetjes!
Verzwaren is wel de bedoeling.
VerwijderenIk weet alleen nog niet waarmee.
Houten kralen zullen wel te licht zijn.
En glazen kralen te breekbaar.
Misschien knopen?
Loodjes,van die kleine kogeltjes zeg maar.....voor vishengels?...die kun je om t garen klemmen.
VerwijderenMisschien kan je die er onderin als t ware inhaken dan 😉
Dan zou ik denk ik lood voor zeevissen moeten hebben.
VerwijderenMaar het is een idee.
Eerst maar eens kijken wat er nog in mijn kast ligt aan bruikbaars.
Ik maakte zo'n vliegengordijn een paar jaar terug, die heb ik verzwaard met allerlei knopen uit de knopendoos, en dat bleek voldoende te zijn.
VerwijderenWat een reflex blijk je dan opeens te maken zeg, gelukkig dat je niet verder viel.
Kan de bore out verband hebben met het weer? Het wordt herfst, mijn dochter heeft chronische vermoeidheid en man man wat sloeg het een paar dagen geleden toe! Ondanks extreem hoge doses medicatie.
Sterkte meis, ik neem m'n petje voor je af, wat een doorzetter ben je, met de wandelchallenge alleen al.
Bore out zag ik al maanden aankomen.
VerwijderenMaar door het hele pandemiegebeuren, was er niets wat het kon voorkomen.
En dan denk ik vooral aan daginvulling en zinvolle activiteiten.
Eerst zo'n actief uitbundig blij nieuw leven en dan opeens alles weer weg.
En het weer en het alweer vroeg donker worden zal zeker mee spelen.
Het is gewoon een rare onmogelijke tijd.
Gelukkig is deze val goed afgelopen, en interessant dit conditie plan! Misschien moest ik dit maar eens navolgen,
BeantwoordenVerwijderenConditieplan?
VerwijderenGelukkig is het goed afgelopen.Glazen kralen zijn massief die breken niet zomaar. Misscien zelf kralen maken van zelfdrogende klei?
BeantwoordenVerwijderenBreekt dat dan niet snel?
VerwijderenIk heb nog een pak Dass achtige klei en een p ak papierklei liggen.
Maar ook nog een zak pandora achtige kralen.
Volgens mij kunnen die glazen kralen best, je gaat er toch niet mee gooien? En dat engeltje zou ik maar erg dankbaar zijn (en opnieuw te hulp roepen als je haar nodig hebt...)
BeantwoordenVerwijderenLolo misschien wel
VerwijderenIk denk niet dat Lolo zó hard kan gooien...
VerwijderenLolo is één bonk spieren.
VerwijderenZe heeft me wel eens per ongeluk een blauwe plek op m'n arm geslagen.
Rot dat je je zo voelt Marlien... Ik hoop dat je door wat steun en ideetjes je bore out weer enigszins kunt keren. Zet in ieder geval nog eens je Bay City Rollers op en pak je punnikklos er desnoods bij, hihi... Nee, ik lach je nooit uit, ik lach je toe, dat weet je wel heh. Sterkte meid, komt wel weer goed op termijn!
BeantwoordenVerwijderenBen niet depri hoor, alleen ernstig uitgeput.
VerwijderenDaar kun je wel depri van worden, maar dat hoop ik te voorkomen.