Daar ging ze dan, bijna huppelend achter haar rollator, de wijk uit.
Voor het eerst in maanden.
Het voelde als een uitje.
De afstand naar de kringloop is 750 meter.
Dat is dichterbij dan ze dacht en moest dus haalbaar kunnen zijn.
De kringloop verkoopt ook stoelen en banken, dus er kon uitgerust worden.
Alleen bleek de hoogste bank eigenlijk de laagste, zo zacht was ie.
Dus het kostte wel heel wat moeite om er weer uit te komen.
Ze vond er nog een aanvulling op haar vrolijke streepjesservies, waar ze plantjes in wil zetten, een kaartje met quiltnaaldjes, een bolletje katoen en drie boekjes vol vrolijke patroontjes.
Ja ze weet wel dat je patroontjes bij duizenden op pinterest kunt vinden, maar soms is een boekje veel leuker toch?
Bij de kassa stond één vrouw voor haar, dus ze dacht dat ze wel gauw buiten zou zijn.
Weg uit de wel erg warme zweterige ruimte.
Maar de vrouw bleek, letterlijk, de halve winkel leeg gekocht te hebben.
Extra personeel en vrijwilligers werden opgetrommeld om de drie bordevolle winkelwagens zo snel mogelijk af te rekenen.
Een dame noemde de prijzen, de tweede tikte ze in, een vrouw pakte breekbare waar in kranten en een man vulde dozen terwijl een tweede man meer dozen bij haalde.
En ondertussen hield de vrouw onverstaanbare verhalen over de schatten die ze kocht.
Ze zei maar af en toe "ja nou zeker!" en zo.
En glimlachte mee als de vrouw glimlachte.
En toen werd de auto van de vrouw volgeladen met haar schatten, kreeg een toevallige voorbijganger tot zijn verbijstering een gitaarversterker van haar cadeau en toen vertrok de vrouw zonder nog op of om te kijken met haar volgeladen auto.
Door het lange staan bij de kassa en de warmte binnen, was ze weer behoorlijk moe geworden.
Dus parkeerde ze de rollator bij het bankje voor de deur en rustte lekker uit in het zonnetje.
Een knuffelig poesje kwam haar gezelschap houden en ze raakte in gesprek met de nog steeds verbijsterde man, die ze wel van gezicht kende.
Hij is o.a. toetsenist bij het Baalderborg kerstfeest.
De 750 meter naar huis duurden wel wat langer dan de heenweg.
En ze kwam wel enigszins beetje erg uitgeput thuis.
Maar wat was het fijn om eindelijk weer eens eventjes ergens anders te zijn.
Oh, wat heerlijk, dat de kringloop inmiddels weer op loopafstand is!
BeantwoordenVerwijderenJaaaa.
VerwijderenVolgende uitdaging is de flappentapper.
;-) Een mens moet doelen hebben in het leven ;-)
VerwijderenDe dichtstbijzijnde is 2x zover.
VerwijderenEn aangezien ik geen boekhouding kan bijhouden betaal ik bij voorkeur contant.
Met een vast bedrag per week kom ik dan nooit verkeerd uit.
Ik heb er nu al een tijdje niet echt zicht meer op.
Je hebt leuke dingen gekocht. Heen en terug was het toch maar mooi anderhalve kilometer. Fijn dat deze afstand je lukt.
BeantwoordenVerwijderenPlus nog heel wat meters in de kringloop.
BeantwoordenVerwijderenHet is een grote.
Ha, UITJE! Ik zit nu sinds zondag aan huis vast, en voel helemaal met je mee. Leuk hoor, zo'n huis - maar je wilt toch ook wel eens wat anders zien...
BeantwoordenVerwijderenYep, de zee bijvoorbeeld.
VerwijderenMaar zelfs van de Vecht, op 2,2km afstand zou ik al blij worden.
VerwijderenWat fijn dat het je is gelukt, ondanks de obstakels, om ook die afstand te overbruggen! Leuke aankopen!
BeantwoordenVerwijderenHet is bijna niet voor te stellen, maar ik ben dus2 dagen uitgeput na zo'n uitje.
VerwijderenAlle goede dingen komen langzaam is mij altijd geleerd....in dit geval misschien ook....fijn dat het toch weer de goede kant opgaat....volhouden dus !!
BeantwoordenVerwijderenDe vorige keer dat ik zo ziek was duurde het dertien jaar voor ik weer een beetje normaal dingen kon doen.
VerwijderenToendertijd kreeg ik een foute diagnose, dus verkeerde behandeling en verkeerde adviezen.
Dit keer is het gelukkig een helder verhaal.
Dus weet ik dat ik deze keer een haalbaar doel heb.
Dat maakt het veel beter vol te houden.
(Al mag het van mij af en toe wel wat vlotter gaan hoor 😉)