Toen ik dik zeven jaar geleden de sleutels van mijn huis kreeg, was ze m'n eerste visite.
Nog heel jong was ze toen.
Ze zou zo de trap opschieten.
Ik zag haar vaak bij de overburen onder de overkapping zitten, of twee huizen verderop op het grind naar de binnenkatten van de buren gluren.
Soms liep ze over m'n schutting.
En in de laatste jaren betrapte ik haar een enkel keertje spelend met Lolo in de tuin.
Boksen onder de tuindeur door bv.
Ze was heel schuw en moest niets van me hebben al verzekerde ik haar dat ze welkom was..
Ik weet zeker dat ze hier in de straat een thuis heeft, maar heb nog steeds niet kunnen ontdekken bij wie.
Sinds dit voorjaar zit ze opvallend vaak in mijn voortuin.
Als ik langs fiets dan kijkt ze me aan alsof ze iets zoekt.
Ik maak dan een praatje tegen haar.
vraag haar of ze Lolo ook zo mist.
En langzaam kwam ze uit haar schulp, steekt haar koppie uit als ze me ziet.
Loopt zelfs een klein stukje mijn richting uit, maar bleef altijd buiten bereik.
Vandaag deed ik het voorraam open.
En tot mijn stomme verbazing stakze haar koppie in het open raam.
Mijn vingertop kreeg een neusje en ze begon zomaar met m'n vingers te spelen.
Zachte tikjes op mijn wiebelende vingers en ik mocht zowaar dezelfde tikjes terug geven.
Zo ontroerend lief na al die jaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten