Egmond aan zee

Gisteren lichtte ik al een tipje van de sluier op.
Ik was er dus voor de verandering weer eens een paar daagjes tussen uit geknepen.
Het zat niet in de planning, maar naast winterkorting en een tegoedcode kwam er opeens nog een aanbieding met nog een extra korting er bovenop.
En dat kon ik gewoon niet laten liggen.

Egmond stond al een tijdje op mijn wensenlijstje.
En ik kon nu voor minder dan €70 een midweekje een klein appartementje met uitzicht op zee boeken.
Nou ja, normaal gesproken dan, want afgelopen week was het uitzicht dus minimaal.
Maar ook dat heeft zijn charme.

In de kelder van de Graaf van Egmont bevindt zich een piepklein zwembadje, dat ik dagelijks voor mezelf had.
Dat is het voordeel van buiten het seizoen op vakantie gaan.

Dat merkte je ook aan de mensen.
Iedereen heeft de tijd.
Om duistere redenen arriveerde ik veel te vroeg in Egmond, dus raakte ik al gauw in gesprek met de gastvrouw,  die ondertussen ijverig bezig was met de laatste voorbereidingen.

Tijdens de stroomstoring op dinsdagavond zat ik, bij een witte pagina van onze tablets als enig licht, gezellig met mijn drentse buren te praten over allerlei mooie plaatsen in het Vechtdal.
Bij de wereldwinkel kreeg ik een uitgebreidde uitleg over het verschil tussen katholiek en oud katholiek.
En op het strand werd me omstandig verteld over het waarom van het verplicht verplaatsen van de strandtenten.
En hoe de Egmonders daar tegen aan kijken.

Ja, die stroomstoring op dinsdagavond, dat was me wat.
Bergen en Egmond aan zee en aan de Hoef, zaten een paar uur zonder stroom.
Het was, op de noodverlichting op de gang na, aardedonker in en om het pand.
Na een tijdje kwam onze gastvrouw van huis naar ons to gesneld om waxinelichtjes uit te delen.

Toen ik de volgende ochtend naar het zwembadje wilde afdalen deed de lift het niet meer.
Dat wil wel eens gebeuren na een stroomstoring
En ondanks diverse bezoeken van de liftmonteur, kreeg men hem ook niet meer aan de praat.
Dus op vrijdagochtend kwam onze onvolprezen gastvrouw helpen met het naar beneden sjouwen van mijn bagage en rollator.

Op woensdag ging ik te voet naar Egmond aan de Hoef naar de plaatselijke kringloop.
Dat was voor mij een afstand die goed te doen is.
Alleen bleek Google maps er nog niet van op de hoogte dat daar een hele nieuwe woonwijk uit de klei gerezen is.
Doordat ik in eerste instantie door iemand compleet de verkeerde kant op gewezen werd, werd mijn wandeling opeens twee keer zo lang.

Voor de terugreis koos ik voor de buurt bus.
Althans dat was de bedoeling.
Want na een half uur wachten reed de vriendelijk naar mij zwaaiende bestuurder aan de overkant van de weg langs en verdween ondanks mijn wanhopige gebaren in het duister.
Dus sleepte ik me op mijn knap vermoeide voeten naar een andere halte, waar ik nog net op tijd arriveerde om de regiobus te pakken.

Het was weer veel te kort, en ik heb nog lang niet alles gezien, dus ik ga vast nog een keertje terug.

Alle fotos