Een jaar later

Is het echt pas een jaar geleden, dat op de vroege morgen de verhuizers voorreden en ik op weg ging naar een nieuw leven? (klik)

Het turbulentste jaar van mijn leven.
Waar in ik opeens een volle agenda kreeg.
Gezellige etentjes, heel veel uitjes, leuk vrijwilligerswerk, wandelclubje,  toch weer ging zingen.
Onvoorstelbaar veel nieuwe gezichten.
Met als grote klap op de vuurpijl die leuke jongeman die mij ook leuk vindt.

Het was niet altijd makkelijk.
Zo had mijn lieve oude Piepelotje het erg zwaar.
Ze vermagerde zienderogen en verzorgde zichzelf slecht.
Gelukkig is ze weer aardig opgeknapt.
Ze ligt het liefst de  hele  dag te slapen en droomt graag luidkeels.

 Lolo bleef het onverstoorbare eeuwig aandacht opeisende schootzittertje dat ze altijd al was.

Ik heb nog een waslijst aan dingen die in huis en tuin gedaan moeten worden.
Er staan nog 5 dozen waarvan de inhoud nog geen plekje heeft.
Mijn creativiteit staat op een zeer laag pitje.
En ik ben moe, erg moe.
Maar na jaren van onvoldaan moe zijn, is de chronische moeheid dragelijk geworden omdat er  nu zo onvoorstelbaar veel positiefs tegenover staat.