Onhandig perkje

Bij mijn schuurtje heb ik een perkje waar ik niet zoveel mee kon.
Er stond nl een keurig haagje omheen.
Maar ik had de grootste moeite om er over heen te klimmen.
Dit voorjaar stalde ik er tijdelijk plantjes die ik gekregen had en die uiteindelijk voor het grote vak bestemd waren.
Door de droogte kwam er van verplaatsen niet veel dus staat het grootste gedeelte er nog.

Maar dat haagje bleef me storen.

Als ik op m'n terras zat zag ik alleen het haagje en niet wat er achter stond.

Vorige week kocht ik bij de supermarkt om de hoek twee druivenstruikjes, die ik langs de pergola wil laten groeien.

Dus besloot ik vast een stukje haag uit te spitten.

Dat ging verbazingwekkend makkelijk omdat de grond eronder gort droog was.

 En binnen een uur lag het hele haagje eruit.

De tuin zag er op eens veel groter uit.
Het perkje moet nog een metamorphose krijgen, maar om het vast wat op te vrolijken haalde ik een lading vrolijke pluimpjes.

Mijn zijtuin is ondertussen veranderd in een woeste pracht.

En het haagje?
Dat krijgt intussen de kans op een tweede leven in de tuin van m'n vriendje.