Donderdag bezocht ik met AO de beeldentuin in Witharen.
Naast de keramische werken van Thea Dijkema is er een gevarieerd aanbod van diverse kunstenaars te bewonderen.
Maar de tuin zelf is ook al een juweeltje op zich.
Er is ook een tentoonstelling geinspireerd op de kolonie van weldadigheid Ommerschans, waar in vroeger tijden vele arme mensen in barre omstandigheden tewerkgesteld werden.
Ook het werk van meubelmaker Louis van Vilsteren, over wie ik al eens eerder schreef was er te zien.
We raakte met hem in gesprek over mijn naaikastje, waarvan hij er uiteindelijk tien gemaakt blijkt te hebben.
Het eerste, dat hij voor zijn vrouw maakte, is helaas een paar jaar geleden gesneuveld, toen er een kast omviel, waar het op stond.
Ik kocht de tweede.
Hij vond het erg leuk om te horen dat ik hem nog steeds heb.
Ziet er leuk uit daar, Marlien!
BeantwoordenVerwijderenHet is denk ik ook het grootste compliment dat je kunt krijgen als meubelmaker, dat je kastje na jaren nog dienst doet en gewaardeerd wordt. Zijn huidige werk is trouwens ook heel gaaf... Dat thema Manhanttan; knap stukje werk.
Wat leuk om de meubelmaker in levende lijve te ontmoeten!
BeantwoordenVerwijderengeweldig toch om de meubelmaker in het echt te ontmoeten! En ook bijzonder dat jij het kastje nog hebt! Een zeer bekwame vakman!
BeantwoordenVerwijderenPrachtige foto's! En wat ontzettend leuk om te horen van die naaidoosjes. Bijzonder om de maker te ontmoeten
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Marlies