De kinderkookstraat

 Als kind kreeg ik van Sinterklaas een kookboekje.

Na maanden smeken mocht ik er in augustus eindelijk iets uit maken: chocolademousse.

Daarna verdween het in de kast.

En jaren later in mijn veganistische orthorexia periode verkocht ik alle, in mijn ogen, ongezonde kookboeken op de rommelmarkt.

Zo ook dit boekje.

En zoals dat wel eens gaat kreeg ik daar later spijt van.

Ik zocht wel eens op internet, maar wist niet meer precies hoe het heette.

Ik dacht "de kinderkookstraat".

Maar  dat leverde niets op.

Ik wist nog wel goed hoe het er uit zag.

Wit, op z'n kant en getekend.

Een paar maanden geleden vroeg ik het eens op facebook in de groep "durf te vragen".

Binnen drie minuten had ik antwoord van een leeftijdsgenote:

"Alles kan in de lepelstraat".

Dus kon ik opnieuw gaan zoeken.

Bij Bol vroeg iemand er 29,50 voor, dat vond ik echt te gortig.

Maar bij boekwinkeltjes vroeg iemand maar een paar euro.

Alleen bevond dat boek zich in Frankrijk.

Echter bleek de verkoopster met de kerst naar Nederland te komen.

En het boek daar op de bus te willen doen.

Dus net voor kerst kwam het boekje, dat er nog als nieuw uitziet, keurig in de bus.

Als mijn been weer genezen is dan ga ik er vast een keer weer iets uit maken.

Te beginnen met de chocolademousse.