Vrijdag hadden Buddy en Maatje hun laatste uitje.
Het was gelukkig droog.
Dus gingen we naar de Lemelerberg.
De hei was al niet meer erg paars, maar ook nu was het uitzicht mooi.
Er hoefde niet zo veel.
We zaten op een bankje en praatte over vanalles.
Over hoe lastig het is om in te burgeren als je niet kerkelijk bent, geen schoolgaande kinderen hebt en niet werkt.
Tel daar nog een dwarsliggende pandemie bij op.
Het kost echt veel moeite, geduld en tijd.
Voor beiden.
Want ook als je wel mobiel bent is het lastig.
En ondertussen genoten we van het uitzicht, verschoven een bankje om weer net een ander uitzicht te hebben.
En het derde bankje was zo diep weggezakt dat je met je knieën in je nek zat. 😂
Maar dat mag hem de pret niet drukken.
Ik ben dankbaar voor de mega leuke uitjes en gezelligheid waar ik de afgelopen tijd dankzij Buddy van heb mogen genieten.
En we komen elkaar vast nog wel tegen.
In het echt en online.
Volgens mij hebben jullie goed afscheid genomen! Verdrietig, misschien, maar wel waardevol en belangrijk!
BeantwoordenVerwijderenJammer dat deze uitjes nu niet meer zullen volgen, maar een mooie afsluiting, en veel leuke uitstapjes om aan terug te denken.
BeantwoordenVerwijderenMooi afscheid op deze manier, jammer dat het voorbij is.
BeantwoordenVerwijderen