Paardemiddelen en aanpassingen

Bij de pillen zat een enorm groot vel met een eindeloze lijst met mogelijke bijverschijnselen.

Met mijn blurry oog kon ik de kriebellettertjes niet lezen, zelfs niet onder m'n louplamp.

En dat was misschien maar goed ook.

Ik kan slecht tegen medicijnen, heb altijd allemogelijke bijverschijnselen.

Maar soms moet je.

Terugkijkend op de afgelopen tweeënhalve week, heb ik er aardig wat gehad.

- Slecht zien

- Raar horen: ik kon de medeklinkers rondom de O niet meer verstaan.

- Een hele nare pijn in mijn achterhoofd die tien minuten aanhield en daarna spoorloos verdween.

- Heftige pijnaanvallen in de nieren.

- Misselijk

- vol gevoel

- verstopping

- en het tegenovergestelde.

- veel plassen8

- slecht slapen

- weinig eetlust

- gewichtsverlies

- somberheid

- concentratieproblemen

- moeite met het vormen van zinnen (had ook grote morite om dit stukkie te schrijven)

- creativiteit liep vast omdat ik niet meer kon overzien hoe iets moest.

- extreem aanhoudende uitputting.

En dan ook een positieve: 

Alle pijn waar ik al maanden mee liep verdween uit m'n lijf.

Tijdelijk, volgens de fysiotherapeuten.

Maar ondanks alle narigheid genoot ik van het pijnvrij zijn.

Vlak voordat dit gebeurde had ik verzucht dat ik nou wel eens een weekje pijnvrij zou willen zijn.

Gewoon eventjes.

Dit is natuurlijk niet de manier, maar is wel even fijn.

Raarste gewaarwording was dat ik tijdens de prednisonkuur opeens zo verschrikkelijk veel zin in sla had.

Onbegrijpelijk.

Ik eet wel sla, maar een exorbitant verlangen ernaar was wel bizar.

Dus ging ik eens op internet zoeken of er een verband te vinden was.

En tot mijn verbazing is die er.

Sla is ontstekingsremmend.

Dat zette me wel aan het denken.

Ik had al een tijdje voor dit gebeurde ergens het gevoel dat er iets in mijn voeding ontbrak en of verkeerd was.

Dus zocht ik verder naar het voorkomen van ontstekingen.

Want dit wil ik nooit meer meemaken als het even kan.

Dat leidde tot de conclusie dat er inderdaad wat aanpassingen in mijn voeding nodig zijn.

Een lastige stap, met mijn eetstoornissen achtergrond triggert dat heftig..

Maar toch heb ik nu vette vis, noten en broccoli toegevoegd aan m'n menu

Moet ik nog uitzoeken hoe ik meer met kool kan doen.

Schrap ik instant aardappelpuree uit m'n menu.

Ongemerkt was ik steeds meer verzand in rookworst en smac en dergelijke

Daar moet dus echt iets gezonders voor in de plaats komen.

En de moeilijkste voor een junk als ik: suikergebruik verlagen.

Dat is al een fractie van wat ik vroeger kon verstouwen, maar toch zal ik ergens meer discipline vandaan moeten zien te halen.

En verder eerst maar weer kracht opbouwen.

Want dat is echt schrikken.

Afgelopen week ben ik vier keer heel dapper naar de Fysifit gefietst.

In alle rust op een laag pitje wat oefeningen gedaan.

Waarna ik de rest van de dag compleet gevloerd was.

Wat was ik blij met m'n  driewieler waarmee ik in de hoogste ondersteuning weer veilig thuis kwam.

Mijn mond is een stuk sterker.

Bij het opblazen van mijn wangen is er nog maar een heel klein stukje dat lucht doorlaat en als ik hard m'n best doe lukt het zelfs om dat dicht te klemmen.

Mijn oog heeft snachts nog hulp van dichtplakzalf nodig.

Die blijft als ik slaap nog niet uit zichzelf dicht en dan raakt ie geïrriteerd.

Buiten is ie nog niet tegen de wind opgewassen.

Maar ik kan nu met links net zo goed knipogen als met rechts.

En dat heb ik nooit gekund.

En dan is er nog dat liedje dat al twee weken in mijn hoofd blijft zingen:

Wat me dat nou te vertellen heeft?