"Weggaan is iets anders
dan het huis uitsluipen
zacht de deur dichttrekken
achter je bestaan en niet
terugkeren. Je blijft
iemand op wie wordt gewacht.
Weggaan kun je beschrijven als
een soort van blijven. Niemand
wacht want je bent er nog.
Niemand neemt afscheid
want je gaat niet weg."
(Kopland)
Ooit, heeeeeeeeel lang geleden, las ik dit gedicht op een reclamebord op perron 8 van station Haarlem.
Het intrigeerde me en ik schreef het op in een boekje dat ik altijd bij me had en waarin ik gedichten en uitspraken verzamelde.
Vandaag kwam ik op Facebook dit gedicht weer tegen.
Iemand plakte het onder een vraag die ik stelde.
En dat bleek toevallig ook nog een oud dorpsgenoot uit het dorp van mijn jeugd te zijn.
Het intrigeert me nog steeds.
En ik kom er nog steeds niet helemaal uit.
Ik kende het niet, vind het ook intrigerend, en ook ik kom er niet helemaal uit...😄
BeantwoordenVerwijderenHet blijft al bijna 40 jaar bij mij hangen, dus het heeft me iets te zeggen.
VerwijderenOh, ik kende het wel - een prachtig gedicht over afscheid nemen - zo heb ik het tenminste leren kennen, en zo lees ik het nog steeds....
BeantwoordenVerwijderen