Glasblazerij

Vandaag reed de Uitbus naar de Glasblazerij  van Mart Martorell in Laren (Gld), waar we verwelkomt werden met:

Daarna vertelde hij wat over de geschiedenis van het glasblazen, dat al 5000 jaar geleden uitgevonden is.

Daarna kregen we het bekende filmpje "Glas" van Bert Haanstra te zien.

Ik had het filmpje  uit 1958 weleens gezien, maar met de aanvullende uitleg die hij erbij gaf werd er veel meer duidelijk.

Na een tweede bakkie kregen we dan een live demonstratie.

 Met heldere uitleg over de werking van vuur en glas.

Het lijkt zo simpel, maar er komt een hoop bij kijken.

Een van ons mocht het ook uitproberen.

Ze maakten samen een schattig vaasje.

Het fotograferen van glas in een ruimte vol glas en (vals) licht blijkt nog een hele kunst zoals je ziet.

Ik vond dit uiteindelijk de beste foto, al is de achtergrond wat raar.

Er was zoveel moois te zien en te koop, dat ik niet kon kiezen en zonder iets naar huis ben gekomen.

Waar Lolo nog in zo diepe slaap was dat ze niet eens door had dat ik er weer was.

Nb wil je echt mooie fotos zien kijk dan op de site van Mart Martorell

Je kunt meer fotos vinden door  op het rechthoekje links bovenaan naast "welkom" te klikken.

Duurzaam?

 Het in Nederland gevestigde Nederlandse bedrijf waar ik het voer en grit voor Lolo bestel, bied de keus tussen morgen geleverd of duurzaam geleverd.

Duurzaam duurt dan vaak een paar dagen langer.

Soms ook niet, als dat logistiek zo uit komt.

Van de week bestelde ik een zak voer en een zak grit.

En, omdat ik nooit haast heb, koos ik voor duurzame verzending.

Normaal komt het dan uit het magazijn in Tilburg.

Tot mijn verbazing kreeg ik bericht dat mijn pakket uit hun filiaal  in Tjechie opgehaald is door DPD.

Vorige keer bestelde ik 1 zak voer en 2 zakken grit.

Het voer en één zak grit kwam via Duitsland en werd op maandag bezorgd door DPD, de tweede zak kwam op dinsdag per DHL.

Ik heb ook wel gehad dat DHL en Post.nl tegelijkertijd elk met een pak grit op de stoep stonden.

Ben ik nou gek?

Hoe kan dit duurzaam uitgelegd worden?

Zelf ophalen zou natuurlijk nog duurzamer zijn, ware het niet dat het speciale dieetvoer voor Lolo hier niet te koop is en ik de zware zakken grit niet zelf vervoeren kan.

Book Nook Faling Sakura

 

Gelijk met mijn tweede Book Nook bestelde ik ook een derde die ik wel in dezelfde sfeer vond passen.

Hoewel de doos twee keer zo groot was, was deze een stuk minder bewerkelijk.

Met 6 uur was ie al klaar.

Ik was toch wel een beetje teleurgesteld.

De huisjes waren wel leuk om in elkaar te zetten.

Dat de berg een homp plastic was kon ik nog wel begrijpen.

Maar waarom geen zelf te bouwen trap, maar een kant en klaar plastic geval?

Maar eenmaal in elkaar gezet vind ik hem toch wel geslaagd, al is ie veel grover dan de andere twee. 

De maan die door de bomen schijnt vind ik echt brilliant.

Maar het Animé poppetje en de kat heb ik er uit gelaten.

Ze waren echt veel en veel te groot in verhouding tot de huisjes.

En ik vind ze ook niet erg passen in de sfeer van mijn tafereeltjes.

Dat is iets waar ik wel goed op zal letten bij een volgende aankoop.

Er zitten er meer tussen met voor mij te stripachtige japanse  figuurtjes.

Maar er blijft vast nog wel genoeg keus over.

Book Nook Sunshine Town.

Wat kun je nu beter doen tijdens al die regenbuien?

Juist ja.

Booknooken 😇.

Dit keer toch maar via Buildiy besteld.

Deze keer weinig last van breuk gelukkig.

Bij dit pakket moest je de bruine randjes wit schilderen met een piepklein penseeltje.

Een heel gepriegel.

En er waren drie lagen nodig om het dekkend te krijgen.

Er zit weer dik 20 uur werk in.

En dat in 2,5 dag.

Ik heb nu vierkante oogjes.

Ben moe maar voldaan.

Mijn AAA batterijen waren op, dus ik heb even batterijen uit een afstandsbediening geleend om de fotos te maken.

Met lichtjes aan is toch wel veel leuker.

Leuk gezicht he, zo naast elkaar.

Binnenkort maar eens beginnen aan nummer drie.

Ruzie met vliegengordijn oplossen

 Een jaar geleden was dan eindelijk mijn vliegengordijn af.

Omdat ik hem erg moeilijk boven m'n hoofd los kan maken blijft ie het hele jaar hangen.

Afgelopen winter legde ik er een grote knoop in.

Maar dat staat niet erg fraai.

Gisteren vond ik DE oplossing:

Met twee sluitclips voor zakjes, van Ikea bind ik ze in twee bosjes bij elkaar als het geen beestjesweer is.

Als je midden door de hangende draden loopt raken ze steeds in de knoop.

Maar als je ze naar een kant opzij duwt en er langs gaat dan hangen ze daarna gewoon weer mooi los.

Soms is het zo simpel dat het een paar jaar duurt voor je er op komt.

Met dank aan Lolo trouwens.

Want die gaat er altijd aan één kant langs, nooit tussendoor.

Ze vind de rubbermat voor de deur nl niet fijn om op te staan.

Book Nook Sakura Densya

Na het debakel van een paar jaar geleden, met een minihuisje van karton, (zie hier en hier) wilde ik toch weer eens iets anders uitproberen.

Ik viel voor een Book Nook.

Dat is een tafereeltje dat je zo tussen je boeken in de kast kunt zetten

Ik had ze op Marktplaats al vaak voorbij zien schuiven.

En vorige week zag ik deze voor een leuk prijsje.

Hij was nog geseald dus dan kan er weinig mee mis gaan, zou je denken.

Dus ging ik de afgelopen week druk aan de slag.

Stapje voor stapje volgde ik de bouwtekeningen in het werkboek.

Kleine ergernis was er wel, dat de tekeningen niet altijd klopten.

De tekenaar had alles rechthoekig getekend, terwijl er veel afgeschuinde onderdelen bij zijn.

Dan was het soms wel erg lastig om uit te vinden hoe om een onderdeel gezet moest worden.

Ook lastig was dat de nippeltjes soms gewoon niet goed in de gaatjes pasten.

Sommige gaatjes waren te groot.

Dat loste ik op door toch maar wat lijm te gebruiken.

Maar er waren er ook nogal wat net te krap, waardoor nippeltjes splitsten of braken.

Ook hier bracht lijm uitkomst.

Grootste frustratie was het ontbreken van een balkonhekje.

Ik heb de hele omgeving van de tafel afgezocht, languit op de vloer gelegen om onder de bank en kast te zoeken.

En gisteren ging ook mijn hhhulp nog door de knieën om mee te zoeken.

Maar nergens een hekje te vinden.

Toen ik net de fotos rangschikte ontdekte ik dat het hekje er dus gewoon nooit bijgezeten heeft.

Nabestellen kan alleen bij één webshop, als je kunt aantonen dat je het daar gekocht hebt.

Dus zit er niets anders op dan het te accepteren en te doen alsof het zo hoort.

Onderstaande fotos van het eindresultaat zijn links gemaakt bij daglicht en rechts met het gordijn dicht.

Ik vind dit zo leuk, ik ga het vast nog een keer doen.

 

Ook zo iets geks: naast het missende hekje had ik ook de twee onderdeeltjes links over.

Heb het hele boekje doorgezocht, maar ben ze nergens tegen gekomen.

In het zakje zitten reserve onderdeeltjes.

Het was niet pet in Petten

 Eindelijk kon ik dan weer eens mee met  Uitbus Vechtdal.

Ik had me voor dit uitje van het Nationaal Ouderenfonds al lang geleden opgegeven, maar het was nog even spannend of mijn bilspier tegen deze tijd weer voldoende hersteld zou zijn.

Een week geleden kon ik besluiten dat het er goed uit zag.

Maar zaterdag kreeg ik verkramping  in de spier ernaast, die de afgelopen weken natuurlijk overwerk had gedaan.

Gelukkig was dat geen reden om niet mee te gaan.

Dus stond ik gistermorgen, met kussentjes ter ondersteuning en paracetamollen tegen de evt pijn, in alle vroegte al klaar voor de Uitbus.

Die reed even voor half 8 al voor.

Ik was de eerste die opgehaald werd.

Het kostte een uur om de andere zeven passagiers in de regio op te halen.

Daarna kon de reis aanvangen.

We reden via Lelystad en over de Markerdijk.

35 jaar geleden ben ik weleens over die dijk gereden.

In mijn herinnering erg smal en best spannend.

Nu een echt mooie route, om van te genieten.

Om half twaalf kwamen we, met enige vertraging wegens wegwerkzaamheden, aan bij restaurant "Zee en Zo" in Petten.

Er kwamen nog heel wat groepen uit verschillende delen van het land, dus het was een af en aanrijden van busjes.

Die mochten ons, via een betonweg, dicht bij het restaurant afzetten.

Waarna de busjes weer terug moesten naar het parkeerterrein en de chauffeurs een hele klim (80 treden) naar beneden moesten maken.

We werden eerst binnen ontvangen met koffie/thee en een gebakje.

Wie wilde kon daarna even het strand op of buiten op het terras zitten.

Ondanks dat het maar 15° was, was het heerlijk buiten.

De zon scheen, het was droog.

Om één uur kregen we een lekkere lunch met broodjes en soep.

En na de lunch namen drie vrolijke jongemannen me met de strandrolstoel  mee het strand op.

Vanwege de spier mocht ik nog niet op een onstabiele ondergrond lopen, vandaar deze mooie oplossing.

Om half drie moesten we helaas alweer afscheid nemen.

Dag strand, dag Hondsbosschezeewering, dag zee, dag NOF medewerkers en vrijwilligers, dag personeel van "Zee en Zo".

Bedankt voor deze fijne uurtjes.

 

Op de terugweg maakten we nog even een korte stop bij La Place bij 't Harde.

En toen kwamen we zo'n 20 km voor Zwolle toch nog in de file terecht.

Ik was om half acht weer thuis, waar ik werd opgewacht door een luid mekkerende Lolo.

Ik kon haar door twee deuren horen.

Altijd fijn dat ze blij is dat ik er weer ben.

Hoera eten!

Nb als je op de tekst in een andere kleur klikt dan kom je op de daarbij behorende site.

Bij mij zijn die tekstjes oranje, bij sommige mensen zijn ze groen.