Eigenlijk weet ik daar niet zo goed een antwoord op.
Het was fijn even weg te zijn uit m'n dagelijkse situatie.
Maar ook weer confronterend.
In mijn vorige leven waren, na een lange periode van weinig kunnen, mijn vakanties steeds meer gevuld geraakt.
En nu kan er opnieuw heel weinig.
Dat is wel even slikken.
Het was heerlijk om bijna dagelijks te kunnen zwemmen.
Al was ik de eerste dagen behoorlijk stijf.
Soms had ik het zwembad (bijna) voor me alleen, soms deelde ik het bad met de zwemschool, waarbij de helft van het bad voor mij was.
Woensdag liep ik naar de supermarkt in het dorp om een stukje kaas en wat blikjes fris te halen.
Toen voelde ik wel dat mijn spieren het zwemmen niet meer gewend waren.
Ik was me toch een portie stijf.
Maar gelukkig was daar halverwege een bankje en ook bij de supermarkt staat buiten een bankje.
En zo werd de 2x 800m overbrugd.
(Wist je al dat ze Gouda verhuist hebben?)
Dus moest ik het verder doen met weven, tekenen, Lolo knuffelen, een keertje mindfulness en de TV en tablet.
Hoewel ik het eea aan krentenbollen en zo bij me had bestelde ik ook een aantal malen verse broodjes.
De dag dat er zoveel sneeuw lag was dat best spannend.
Er was niet gestrooid en ik moest een stuk over dat meer een glijbaan leek.
Iemand adviseerde me om midden op de weg te lopen daar was de sneeuw bros opgevroren en dus stroever.
Maar op de terugweg kwam er, toen ik midden op het kruispunt stond, een auto doorglijden.
De bestuurder wist hem gelukkig bij te draaien zodat ie keurig achter me langs reed.
En zo was ons kalme weekje Gramsbergen al gauw weer om en begon het saaie uitzichtloze leven thuis weer.
Ja klinkt wat zwart gallig, maar ik ben zo heel erg toe aan een zinvolle invulling van mijn leven.
Lekker fietsen is niet genoeg.
Ik begrijp je hoor, het geeft een hol gevoel als je een zinvolle invulling van je dagelijkse leven mist. Misschien zou vrijwilligerswerk iets voor je zijn? Moet dan wel beschikbaar zijn natuurlijk, maar wij hebben op ons werk al meermalen iemand gehad die, om welke reden dan ook, niet in staat was vast werk te hebben, maar die wel, wanneer het die persoon uitkwam, een handje bij ons kwam helpen. Mooi om te mogen meemaken wat dat met iemand doet!
BeantwoordenVerwijderenIk doe al vanaf mijn achtste vrijwilligerswerk
Verwijderenwaar bestaat jouw vrijwilligerswerk uit?
VerwijderenDaar kan ik hier niets over zeggen ivm de privacy
VerwijderenJa moeilijk hè en als je dan thuis komt voelt het min of meer zwaarder.
BeantwoordenVerwijderenNou ja Gouda, had ik wel een verhuisbericht van verwacht, hoor!
Ik doe vrijwilligerswerk in een verpleeghuis. Daar zijn zoveel mogelijkheden om je nuttig te maken. Er is een breiclub, natuurclub, wandelclub enz. Maar ik heb ook een mevrouw een op een begeleidt met knutselen, en breien. Gewoon op haar eigen kamer.
BeantwoordenVerwijderenHet is een win-win situatie. Zowel de bewoners als ik, hebben een zinvol uurtje. En het geeft enorm veel voldoening.
Zie:
Verwijderenhttps://vanalleswatjetoe.blogspot.com/2020/02/vrijwilligerswerk-is-dat-wel-echt-leuk.html