maandag 16 september 2024

Ik zocht een schoen

Eén van mijn sportschoenen is stuk.
Dus ik ging op zoek naar een paar anderen, die ik ooit gekocht had, maar die voor buiten niet genoeg steun bleken te geven.
Ik vond er eentje in de kast onder de trap.
De ander was van de plank gevallen en lag buiten bereik.
Dus ik moest de halve kast leeg slepen.

Mooi moment om eens kritisch naar de inhoud te kijken.
Ik vond 69 rollen WC papier en 8 keukenrollen dus daar hoef ik me voorlopig geen zorgen over te maken.

In één krat bewaar ik al jaren alle bubbeltjes enveloppen die ik krijg.
Zo handig als je wat moet versturen.
Maar hij puilde uit.
En zoveel verstuur ik niet meer.


Ik vond zelfs enveloppen die ik al 5 verhuizingen meegesleept heb.
Van veel enveloppen waren de bubbeltjes inmiddels plat.
Ik ben twee uur bezig geweest om een eindeloze hoeveelheid enveloppen te splitsen.
Dat leverde een doos vol papier en een flinke lading plastic op.
Een klein stapeltje bewaar ik, omdat het toch wel handig is om er een aantal te hebben. 
Onderin de doos vond ik ook nog een stapel nieuwe enveloppen in diverse maten.

De doosjes van de laatste foto zijn van alle Book Nooks.
Zo handig, maar ze gaan nu toch weg.
Op de weggeefhoek wilde niemand ze hebben dus gaan ze toch maar bij het oud papier.


In één van de oudste enveloppen vond ik een briefje.
Aan Lienie, van Wimmie.
Het duurde even tot het kwartje viel.
Ik word nooit Lienie genoemd en wie was Wimmie?
Maar verder lezend las ik dat ie me een demo stuurde van z'n band "Yoghurt".
En toen wist ik het weer.

Heeeeeeeeel lang geleden, toen ik zo midden 20 was, werkte ik op de tekenkamer van een groot internationaal ingenieursbureau, met een hele club jonge knullen.
Wimmie, Robbie, en nog een stel waarvan ik de (bij)namen niet meer weet.
Lienie noemde ze mij.
We hadden veel lol samen.
Stiekum vond ik Wimmie wel erg leuk.
Op een dag kregen we voor de zomer een vakantiekracht om m'n chef  en  mij  te assisteren.
Een leuk blond meisje, Vonnie.
En Wimmie werd verliefd.
Op haar.
Ze stuurden elkaar briefjes en gebruikte mij als postbode.
Nooit hebben ze geweten hoe ik me toen voelde.

Ik ga de dozen platstampen.
En het briefje krijgt een beter plekje bij het andere jeugdsentiment.



6 opmerkingen:

  1. Bijzonder dat de bubbeltjes zijn verdwenen, in ieder geval is de kast daarmee gelucht 😁.
    Wij hebben op zolder ook veel wc papier en keukenrollen. Afgelopen week was het bij de Lidl in de reclame en partner zei dat ik 2 pakken moest kopen. Was voor iets anders op zolder en zag dat er nog 3 pakken van 4 rollen lagen, dus ik wacht wel op een volgende aanbieding

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goed om eens flink op te ruimen! Brengt wat extra ruimte!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heerlijk is dat toch, opruimen. En wat balen wanneer iemand waar je een oogje op hebt zijn oog op een ander laat vallen. Ik denk dat we allemaal wel weten hoe dat is, ik in ieder geval wel. Ooit, rond mijn 14e, was ik verliefd op een jongen van de zwemclub in een ander dorp. Ik wist dat hij op zondagochtend daar altijd ging vrijzwemmen en dus togen mijn vriendin en ik ook naar het zwembad in zijn dorp. En toen was hij met een meisje samen en had hij totaal geen oog voor mij. Hij was al wat ouder, 16 of 17 en het meisje ook. Ik droop af en ben er nog weken verdrietig over geweest.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Kijk, waar een gevallen schoen al niet goed voor is.
    Tsjonge wat veel rollen toiletpapier!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja per ongeluk.
      Gebeurt me vaker.
      Maar beter zo dan te kort komen.

      Verwijderen
  5. Oh, je bent ook lekker bezig geweest! Wat goed om dan maar meteen aan te pakken. Ik moet daar echt voor in de stemming zijn...
    Als je eenmaal dingen bewaard, lijkt er geen stop te zijn. Dat herken ik heel goed.
    En dan kom je opeens zo'n herinnering tegen... even helemaal terug in de tijd!

    BeantwoordenVerwijderen