Ik heb een mooi mens gekend

 

Ik heb een mooi mens gekend.

Toen ik hem leerde kennen was hij al veel vergeten.

Zijn woorden vormden geen hele zinnen meer.

Maar ergens was er toch die klik.

Alsof we een geheime taal spraken die alleen wij begrepen.

De dag kwam al gauw dat ie aarzelend zei:

"Ik geloof dat ik u niet zo goed ken".

En ik hem gerust stelde dat dat ie daar gelijk in had.

Ons geheim was onomkeerbaar geheim geworden.

Ik heb een mooi mens gekend.

Hij heeft mij een nieuwe taal geleerd.

Dat was zijn cadeau aan mij.

Vorige week heeft hij afscheid van deze aarde genomen.

En al was het maar heel even, 

ik voel me rijk dat ik hem heb mogen kennen.