En toen was ik dan eindelijk weer bij met m'n dagboek.
Ik vulde mijn potloden aan bij de kringloop, volbracht op mijn wenkbrauwen de wandelchallenge, proefde aan hobbies.
En hoera!
Ik ging eindelijk weer eens op vakantie.
Nog net voor de maatregelen weer aangescherpt werden kon ik nog even elke dag zwemmen.
En daarnaast genieten van de mooie omgeving en de vele paddenstoelen.
En eigenlijk baal ik ook wel een beetje dat ik weer bij ben.
Tekenen is het enige creatieve wat nog een beetje wil.
Maar er is steeds minder te melden.
Waar haal ik nieuwe inspiratie vandaan?
Dan toch maar weer eens het Flow Daily Craftbook oppakken?
Of maar weer manmoedig aan de stapel halfaf handwerk en dergelijke beginnen?
Vrijdag is mijn wekelijkse boodschappendag.
Dat heb ik ingesteld bij de eerste lockdown en dat bevalt me eigenlijk prima.
Minder verleidingsmomenten.
En alles in één keer in huis.
Vergeet ik iets: pech.
Is er iets op: pech.
Vandaag liep ik tegen een klein dilemma op.
5 kilo aardappelen kosten €5,49.
10 kilo in de aanbieding €3,99.
Nu heb ik vaak al moeite om 5 kilo op te krijgen.
En ik probeer zo in te kopen dat ik zo min mogelijk, liefst niets, hoef weg te gooien.
Dus ik heb enorm staan aarzelen bij die enorme zak aardappelen.
Of de veel duurdere kleine zak.
Het scheelde te veel.
Maar uiteindelijk ben ik toch met 10 kilo thuis gekomen.
In de zomer zou ik het niet gedaan hebben.
Nu in de winter kan ik ze goed in mijn koude bijkeuken opslaan.
En de laatste tijd ben ik toch al weer wat meer van de stamppotten en zo.
Dus de pastagerechten blijven voorlopig maar even in de kast.
Mijn been is nog steeds flink beurs, dat fietst niet echt lekker.
Gelukkig zit de supermarkt om de hoek en fiets ik alleen maar omdat dan alles in mijn grote fietstassen kan.
Mijn neus is nog gevoelig, maar verder valt het alleszins mee.
En Lolo was alweer aan het spelen vandaag, die gekke ouwe meid.
Wat kun je toch mooi tekenen, dat is nu zoiets dat ik nooit goed (genoeg voor mezelf) zal leren. Wat fijn dat Lolo ook vandaag weer speelde. En tijdens het lezen hoopte ik al dat je met de fiets was en de 10 kilo aardappelen had gekocht, en op je bagagedrager of in fietstassen had kunnen vervoeren. Gelijk heb je hoor, die aardappelen kunnen zo een hele tijd bewaard blijven. Beterschap, had dat bericht helemaal gemist!
BeantwoordenVerwijderenGelukkig vallen je verwondingen mee. En je tekeningen zijn uitstekend gelukt!
BeantwoordenVerwijderenNu nog creatief aardappelen eten? Lukt zeker !
Ja, dan is het wel vervelend om weer 'bij' te zijn... Herkenbaar hoor, de inspiratie is ook hier ver te zoeken. Wel super dat je het toch volbracht hebt, zo heb je een mooi dagboek om in terug te bladeren. Ook je aardappeldilemma herken ik wel; ik had ze waarschijnlijk niet gekocht, maarja... ik heb dan ook geen koele bijkeuken ;-)
BeantwoordenVerwijderenHopelijk gaat het snel beter met je been, kneuzingen zijn altijd erg pijnlijk.
Je kunt je overschot natuurlijk ook weggeven, of proberen de kosten én de piepers te delen - het blijft een lastig dilemma, die te grote aanbiedingen voor eenpersoonshuishoudens!
VerwijderenIk zag ergens een adventskalender: iedere dag van de Advent iets breien of prutsen, of zo. En ik dacht aan jou.... (Maar weet natuurlijk niet meer WAAR ik het tegenkwam...).
BeantwoordenVerwijderenWe worden weer opgesloten (Ben ik het mee eens hoor, maar ik zie er wel tegenop, word er somber van) - dus ik hoopte al dat ik nu EINDELIJK die tijd zou gaan gebruiken om iets nieuws te leren, om nu eindelijk eens projecten af te maken (ipv weer eens iets nieuws te beginnen...)
Trauma voor het leven vind ik wel erg ver gaan.
VerwijderenKinderen kunnen wel wat hebben hoor.
Ik ben iets te veel volwassenen met gebagataliseerde jeugdtrauma's tegen gekomen om je daar in gelijk te kunnen geven.
VerwijderenBeen is inmiddels in de fase zwart met geel, dus het gaat de goeie kant op.
BeantwoordenVerwijderenDe aardappelen zijn al bijna op en nog steeds goed.
BeantwoordenVerwijderenZe spruiten zelfs niet eens.