Maar ondanks de droogte besloten de slaapmutsjes zich toch weer uitbundig te uiten.
En dat maakt de droge tuin gelijk weer vrolijk.
De bloempjes zijn wel opvallend kleiner dan andere jaren.
Inmiddels kan ik mijn voordeur bijna niet meer uit, maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om het al weg te halen.
Maar even wachten tot de papaver uitgebloeid is.
Ik kreeg laatst een heleboel voorjaarsviolen, een mooie bodembedekker, die we verspreid over voor- en achtertuin geplant hebben.
Ondanks dat ze elke dag een sloot water krijgen is de helft verdord.
Maar de andere helft heeft verwonderlijk goed gepakt.
Dus er is nog hoop.
Wij blijven het weekend binnen, want we kunnen niet zo goed tegen de warmte.
Boven was het vannacht al een oven.
Dus ik heb daar de aircooler vanmorgen weer tevoorschijn gehaald.
Niet dat ik die de hele nacht aan laat staan.
Maar ik val makkelijker in slaap als ik even goed afgekoeld ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten