Zandvoort, al aan de zee

Vanochtend vertrokken we al vroeg richting Zandvoort.

Deze chauffeur reed een andere route door Haarlem en ik was verbijsterd om te zien hoeveel daar veranderd is.

Het ene enorme gebouw na het andere en het duurde een hele tijd voor ik besefte waar ik was.

Ik heb notabene in die wijk gewoond.

 Aangekomen bij Thalassa, waar het Nationaal Ouderenfonds  stamgast is, werden we getrakteerd op koffie/thee met appelgebak.

(Jaja Anja, het was weer zover)

We hadden het terras voor ons zelf.

Alle andere verwachtte groepen  (33 personen) hadden zich vorige week afgemeld.

Maar er werd voor ons weer even goed gezorgd als altijd.

Na de appeltaart konden we het strand op.

Het was er drukker dan de vorige keren.

Ik liep deze keer weer helemaal zelf gelukkig.

En toen was het al gauw weer tijd voor de lunch.

Vooraf voor de anderen een glas tomatensoep en voor mij een heerlijke pompoensoep.

Daarna een broodje kroket en een broodje gezond.

En nog een lekker glas met vers fruit toe.

Ook K. was er weer met zijn accordeon en vermaakte ons met evergreens, waar we, tot vermaak van andere badgasten, luidkeels mee meezongen.

Vooral het "Mexico" viel bij ze in de smaak.😁

Na de lunch kon wie wilde nog het strand op.

Of gewoon lekker blijven zitten genieten.

Eén mevrouw dook heel stoer de zee in.

Daarna kreeg wie dat wilde nog een mini advocaatje met slagroom.

We aplaudiseerden voor de vrijwilligers van het Ouderenfonds, voor de EHBOers die gelukkig niet in actie hoefden te komen, voor de bediening, voor de accordeonist, voor onze nieuwe chauffeur van Uitbus Vechtdal, en voor elkaar 😁😁😁.

En toen was het al heel gauw weer tijd om op huis aan te gaan.

Onderweg begon iemand achterin: "ijsje, ijsje, ijsje" te roepen, dus stopte we halfverwege nog even bij een tankstation voor een mierzoete bosbessen Magnum.

En hoera: we hebben geen enkele file gehad.