Gevonden

Ik vond vorige week een stevig mandje op straat, waar ik gelijk een bloemenmand voor op mijn tuintafel in zag.
Gekke is dat het me heel bekend voorkomt, het moet uit één of ander apparaat komen.
En de bruine kunststof over het metaal stuurt me terug naar eind jaren 70 of zo.
Maar wat is het?

Verleiding

Ik liep vanmorgen even de plaatselijke boekhandel binnen.
Bij de kassa stond een bak met kerstrestanten en een groot bord:  50 cent.
In de bak zat allemaal klein spul, sterretjes, embellishment, malletjes en glitter en zo.
Daartussen lag één groter pakketje met kerstpapier en karton in mooie kleuren, met daarop een afprijzing naar €5.
Voor de zekerheid vraag ik aan de jongen bij de kassa of het niet verkeerd ligt.
Maar nee, ook dit mooie pakketje is 50 cent.
Dat is een verleiding die ik niet kon weerstaan ;-)

Afscheid

Ik heb deze week definitief afscheid genomen van twee dingen in mijn leven.

Het kattenatelier is na 1,5 jaar proberen opgeheven bij gebrek aan deelnemers.
Ook de doorstart via de Maatschappelijke Stage bleek niet haalbaar.
Jammer van een m.i. toch goed initiatief.
Ik had graag wat meer willen doen voor de zwerfkatten maar dat is dus niet gelukt.

En na 12 jaar tassen maken is ook daar de koek op.
Zonder auto en met een beperkte gezondheid kan ik ze niet aan de man brengen.
Pogingen om ze via derden te verkopen stranden op de prijs.
Inmiddels is al eea ver beneden de kostprijs (en dan heb ik het nog niet over maakloon) verkocht.
En de rest hoop ik in een partijtje van de hand te kunnen doen.
Zo krijg ik er misschien nog iets voor en maak ik ruimte voor nieuwe dingen.

 

Het blijft lastig om m'n creatieve draai te vinden, bij alles wat ik tegenkom zie ik nog automatisch wat ik er voor tas van zou kunnen maken of versieren.
Misschien helpt het om letterlijk afscheid van ze te nemen.
Heb je interesse in een partijtje tassen voor een zacht prijsje?
Kijk dan op Kunstzinnig

Champignonragout

Ik ben bepaald geen culinair wonder maar sommige dingen lukken me wel aardig.
Dit recept maak ik al een jaar of 15 denk ik en het blijft lekker.

Voor twee personen:

ingredienten:
olijfolie
1 ui
250 gr champignons
50 gr boter
2 volle eetlepels bloem
1/2 bouillonblokje
1 glas water

bereidingswijze:

Doe de olie in een koekenpan.
Snijd de ui in reepjes en fruit ze in de olie.
Snijd de champignons in plakjes en bak ze mee.
leeg de pan op een bord (incl bakvocht).

Smelt de boter in de koekenpan.
Voeg twee volle eetlepels bloem toe en roer het met een garde door de boter tot alles opgelost is.
Voeg een glas water toe en roer tot het een romig papje wordt.
Verkruimel het halve bouillonblokje boven het papje en meng het goed door het papje.
Gooi de inhoud van het bord bij het papje en meng het geheel goed door.

Erg lekker over volkoren spagetti, rijst of geroosterd bruinbrood.

The Zimmers

Ik blijf ze fantastisch vinden.
Zo wil ik ook oud worden.

Helaas stoorde het filmpje te veel op het blog dus moet je zelf maar even op Youtube kijken:
http://www.youtube.com/watch?v=bQCd3_fdsO0

Ontdekte net dat ze nog steeds alive and kicking zijn.

 

http://www.youtube.com/watch?v=m88wZtMZfL0&feature=fvwrel 

 

http://www.youtube.com/watch?v=NuWOlVYYhR4&feature=player_embedded

Doe lijstje

Om een beetje zicht op allerlei achterstallige zaken te krijgen ben ik aan de slag gegaan met een doe- lijstje.
Het werd een hele lijst, gerubriceerd per vertrek en tuin, met daarnaast nog een lijstje administratieve  en welzijns zaken.
De eerste week werkte het fantastisch, van drie paginas wist ik in te krimpen naar twee.
Maar de weken daarna kwam er voor elk klusje dat ik afstreepte weer minstens twee nieuwe klusjes bij.
En nu is mijn lijst nog steeds twee paginas lang.

ATC - 3D familie

oeps er staan 2 plaatjes op z'n kop

ATC

Geinspireerd begonnen en wat minder geinspireerd geeindigd
;-)

gezinsuitbreiding

Ik kon het niet laten:

Is ze niet lief??????

Krabbelen 2

http://www.ababasoft.com/how_to_draw/folow_mouse02.swf

zoooooooooo irri

Inchies

Voor ik verslingerd raakte aan ATC-tjes maakte ik Inchies, wat bijna net zo verslavend is als ATC:

 

Ik ben nog af en toe bezig met een Inchie alphabet collectie.
26x9 inchies moeten het worden.
De laatste loodjes wegen het zwaarst, van sommige letters is het knap moeilijk om woorden te vinden die je op zo'n klein plaatje kunt verbeelden.

Alweer blij

En toen vond ik opeens ook nog de laatste dingetjes om mijn huiskamer af te maken.
Al jaren was ik op zoek naar een staand spotje om goed licht op mn handwerkjes te hebben.
Deze is verschrikkelijk goed fout, maar ik vind hem prachtig en hij doet wat ie doen moet - lekker op mijn handen schijnen.

 

Mijn mooie grote grenen hangoortafel nam helaas veel te veel plaats in, terwijl ik er ook nog eens zelden aan zit.

Daar neem ik dus node afscheid van.

 



Maar met dit lieve kleine tafeltje met vrolijke stoeltjes ben ik dan toch ook wel weer erg blij.
Piep en Lolo trouwens ook.
Die zitten er de hele dag op en onder en tussen, en maar meppen naar elkaar  ;-)

En nu hou ik voorlopig fftjes op.
Er staan nog wel wat wensen op mijn lijstje, maar die moeten maar eventjes wachten.

Poppenhuiskleerhangertjes

Voor het poppenhuis kun je van paperclips op eenvoudige wijze  kleerhangertjes buigen.

Arretje Cake

Ingredienten:
200 gr. droge biscuits
2 eieren
200 gr. witte basterdsuiker
5 eetl. cacaopoeder
250 gr. hard frituurvet (ossewit)


bereidingswijze:
Breek de biscuits in stukjes.
Roer de eieren met de suiker,
voeg er de cacao aan toe.
Smelt het vet en doe het bij het cacaomengsel,
blijf roeren tot de massa glad dik en gebonden is.
Meng er de stukjes biscuit door.
stort het in een langwerpig bakblik.
Laat hem verder opstijven in de koelkast tot de volgende dag

 

Wel leuk om te weten (ooit ergens gecopieerd):

Waar komt nou die naam 'Arretje' vandaan?

Voor vele Nederlanders is Arretje Nof, het oude stripfiguurtje, het arabiertje Arretje, van de Nederlandsche Olie Fabriek (het huidige Calvé), nog altijd een begrip. Calvé wilde met de boekjes van Arretje Nof niet alleen de jonge klantjes door de spaaractie aan zich binden. In Arretje wilde het Delftse bedrijf ook een mascotte hebben. Naar het bedrijf werd in de boekjes slechts verwezen met de letters NOF, afkorting van de Nederlandsche Olie Fabriek. Maar in reclame-uitingen zou Calvé Arretje veelvuldig gebruiken om producten aan te prijzen. In 1926 begon de Nederlandsche Olie Fabriek met De wondere avonturen van Arretje Nof. De serie was een groot succes en werd tot in de jaren vijftig herdrukt.

‘Arretje was een klein, maar dapper Turks jongetje, geboren en getogen in Bagdad, een verre Oosterse stad, waar de maan altijd vol is en waar tussen de witte huizen donkere palmen wuiven’, zo luidt de openingszin van het eerste deeltje. De serie van vijf boekjes was het werk van Johan Fabricius. Arretje was razend populair, bij jonge en oude bewonderaars. Na de succesvolle serie wilde Calvé graag dat een avontuur van Arretje zich zou afspelen in de Delftse fabriek. Arretje hoefde daarbij niet te zeggen dat de producten zo goed en zo lekker waren, de fabriek als locatie was voldoende. Fabricius weigerde echter resoluut en wilde ook niet dat iemand anders dat avontuur zou schrijven. Tevergeefs drong Calvé aan bij Fabricius.

Blij blij

 

Ja ja daar staat ie dan, mijn nieuwe oude computerkast.
En ik ben er toch blij mee.
In één klap zijn al mijn bergruimte problemen opgelost.
En daarnaast is het gewoon echt een hartstikke leuk meubel.

Meest verbazende vind ik nog wel dat mijn huiskamer opeens twee keer zo groot lijkt, terwijl deze kast toch zeker vier keer zo groot is als de vorige.

Toen ik op de website van Lundia ging kijken schrok ik me echt rot van wat deze kasten nieuw kosten, ik heb er hooguit 5% van dat bedrag voor neergelegd.

Nu de puinhoop in huis gauw opruimen en de eettafel en vitrine op hun nieuwe plek zetten en mien kan gaan genieten van haar vernieuwde huiskamer.

Poeh hee!

't Is wel leuk dat ik het op eens in mijn bol krijg om m'n huisje te gaan herinrichten, maar als je dan met een kast van 2x2,5m thuis komt dan moet ie wel weer in elkaar.
Maar hij staat en dat vind ik best wel knap van mezelf.
Morgen nog de laatste loodjes en dan kan ie ingericht.

Levenskunst

Er is altijd een bloem die weer gaat bloeien na een bosbrand

Er gaat altijd weer een vogel zingen na de storm

Er gaat altijd een kind weer lachen na een oorlog

Er is altijd een lichtje in de duisternis

Er is altijd een opening voor een nieuw begin
 

Afgelopen jaar heb ik meegedaan aan een project van de plaatselijke kerk.

Dat mondde in september uit in de tentoonstelling "Levenskunst".
Toen ik binnen kwam en mijn grote doek daar zag hangen kreeg ik het even te kwaad.
Het is me met veel worstelen en na het uiteindelijk finaal opgeven toch nog gelukt om mijn wandkleed op tijd af te krijgen en het beoogde te verbeelden.
 

 

Even een thuis gemaakte close-up, want in een kerk is het met al die vreemde lichtvallen lastig fotograferen.

 

 

 

Sint Maarten

Hier in Brabant kennen ze Sint Maarten niet zo, maar waar ik opgroeide was het op 11 november vanaf een uur of 6 een drukte van belang op straat.
Vaak stond er een straffe wind waardoor onze lampionnen steeds langer werden.
In die tijd hadden de lampionnetjes nog echt kaarsjes en menig lampion ging onderweg in vlammen op.
Maar dat mocht de pret niet drukken.
We waren nog dagen schor van het zingen en aten weken lang te veel snoep van inferieure kwaliteit.
In die tijd maakte niemand zich daar nog druk over.
Vanavond zal het hier stil zijn in het dorp, maar in mijn hoofd hoor ik de kinderen zingen.

Blij met .....

......... m'n nieuwe kastje.
Nou ja heel erg tweedehands natuurlijk, maar wat een verschil met de vorige, die wel mooi maar ook erg groot voor m'n bescheiden huiskamertje was:

M'n kamer lijkt opeens 2x zo groot.
Gek genoeg kan ik er nog meer in kwijt dan in deze grote.

Groenterösti

Ingredienten:
4 grote aardappels
1 flinke ui
1/2 rode paprika
2 eetlepels mais
2 eetlepels doperwten
peper
zout
boter
olijfolie

en een koekepan met deksel

bereidingswijze:
Schil de aardappelen en rasp ze met een grove rasp
Snijd de ui en de paprika in kleine stukjes
Meng aardappel, ui, paprika, mais, doperwten en peper en zout door elkaar

Smelt een flinke klont boter in de koekepan
Voeg een flinke scheut olijfolie toe
voeg als alles heet is het aardappelmengsel toe
en druk het even aan met de bolle kant van een lepel
leg het deksel op de pan
en bak het mengsel op een laag vuur +- 20-30 minuten goudbruin
(de tijd is afhankelijk van de pan en de dikte van de laag rösti)
het is belangrijk dat de koek langzaam gebakken wordt zodat ie goed kan garen en niet aanbrand.
keer de röstikoek om (met behulp van het deksel)
en bak de andere kant op dezelfde wijze
Voor kant twee heb je waarschijnlijk minder tijd nodig omdat die al doorgegaard is

Deze hoeveelheid is ruim voldoende als maaltijd voor 1 persoon
of voor twee personen met een salade en evt iets vlezigs erbij

Nb mijn ervaring is dat dit gerecht beter in een antiaanbakpan gebakken kan worden dan in een gewone stalen pan.

Cuna

Op de plaatselijke hobbyclub ben ik aan de slag geweest met vilt en kralen.
In plaats van stukjes te appliceren heb ik stukjes weggeknipt (= Cuna), waardoor de onderliggende lagen zichtbaar worden.
Die laagjes worden aan elkaar genaaid.
In dit geval heb ik voor de onderste laag verschillende restjes vilt gebruikt waardoor het een kleurrijk geheel wordt.
De randjes van de middelste (blauwe) laag heb ik versierd met kraaltjes.
Daarna heb ik de bloem op roze katoen vastgezet.
En de lap gespannen om een rond schildersdoekje.

Workshopje zeepknoedels

benodigdheden: restjes zeep

 

Vroeger thuis bewaarde mijn moeder alle zeeprestjes en maakte daar bollen van.
En ik doe het ook nog steeds.

 

 

Leg de restjes zeep in warm water en laat ze een tijdje weken.
Kneed de zachtgeworden zeep tot een knoedel.
Zo ku je je restjes zeep steeds weer samenvoegen.
Ik vond laatst in een knoedel nog een stukje van zeep die ik meer dan dertig jaar geleden van Sinterklaas kreeg.

Workshopje papierscheppen

 

Ik was voorheen nooit zo van de papierige,
maar toen ik een aantal jaren geleden een papierschepraampje kon lenen
wilde ik het toch wel eens proberen.

benodigdheden:
vouwblaadjes
bakje
water
staafmixer
grote bak
papierschepraampje en bijbehorende rand.
twee hardboardplankjes
theedoeken
ouwe kranten

 

Scheur de vouwblaadjes in kleine snippers
en zet ze in een bakje met water enkele uren te weken.
Ik heb verschillende tinten papier door elkaar gedaan.

Pureer het met een staafmixer tot een massa.
Doe dit voorzichtig, de staaf mixer kan makkelijk in de pulp vastdraaien.
ik heb niet alles fijngemalen, zodat je nog snippers ziet.

Giet in de grote bak een flinke laag water en voeg de pulp toe.
 

Pak raampje met daarop de losse rand beet en schep onder de massa door.
Hoe meer massa er op het raampje komt hoe dikker het papier.
Laat het raampje goed uitlekken.

Verwijder de losse rand.
Leg een theedoek over de pulp op het raampje en druk er een hardbord plankje op.
Hierdoor zal weer een hoop water uit het papier lopen.

Draai het geheel om en verwijder het raampje.

Leg een tweede theedoek over het papier en daarop het tweede plankje.
Druk dit zo goed mogelijk aan zodat er weer zoveel mogelijk water tussen uitloopt.
Gebruik hiervoor evt een deegroller.

Verwijder het bovenste plankje en de bovenste theedoek.

Leg een nieuwe theedoek uit op een dikke laag kranten.

Nu komt het moeilijkste:
Pak de onderste theedoek op, het papier zal hieraan blijven plakken.
Keer dat voorzichtig om en leg het op de droge theedoek.
Maak voorzichtig een hoekje los en trek heeeeeeeel rustig de theedoek verder los.
Dreigt het papier te scheuren ga dan verder met een volgende hoek.

En dan is het een kwestie van laten drogen.

Een uitgebreide fotoreportage van ambachtelijk papierscheppen vond ik hier

nb Het is al een paar jaar geleden dat ik dit deed, en mijn papier was zo dik dat het meer karton was.
Ik heb het laatst weer uit de kast geplukt om er twinchies van te maken.

 

Pestopizza

Een lekker alternatief voor wie geen tomaat eet:

Handig als je veel groenterestjes in huis hebt, maar met een kant en klare voorgesneden zak van de supermarkt kan het ook.

recept voor 1 persoon:

Ingredienten:
pizzabodem
pesto
minimaal 200gr groenten, zoals: ui, prei, bloemkool, kool, spercibonen, paprika, winterwortel
italiaanse kruiden of kruiden naar smaak
olijfolie


bereidingswijze:
Snijd de groente fijn.
Bak ze in de koeken pan met een beetje olie.
Meng de kruiden erdoor.
Verwarm de oven voor volgens voorschrift op de verpakking van de pizzabodems.
Smeer een dikke laag pesto op de bodem.
Spreid de gebakken groenten erop uit.
Evt. nog wat olie erover sprenkelen
Bak de pizza in 15 -20 min. in de oven gaar.

Petjes

 

 Deze petjes zijn gemaakt voor poppenhuispopjes, maar het patroon is makkelijk te vergroten voor andere poppen en zelfs voor jezelf.
Hiervoor kun je dan wel beter stof gebruiken en de klep verstevigen met een laag plastic.
(Die knip ik meestal uit een oude slappe plastic multomapkaft)
Ook moet je dan een naadtoegift knippen en een tunneltje langs de onderrand maken waar je elastiek door trekt.

 

  benodigdheden:

restjes vilt in 1 of meer kleuren
garen
naald

De patroontjes zijn niet op ware grootte.
De grootte is ook afhankelijk van het formaat van het poppenhoofdje.

Meet de omtrek van het oppenhoofdje en volg daarbij de lijn hoog op het voorhoofd naar laag langs het achterhoofd

Voor de breedte van het patroondeeltje deel je dit door 8 en telt daar 3 mm bij op (zo krijgt de pet wat overwijdte).

Meet de afstand van voorhoofd tot laag achterhoofd over de kruin.

Je hebt ongeveer 3/5de van deze lengte nodig voor de lengte van het patroondeel

Teken op een papiertje een lijn van deze lengte en onderaan een dwarslijntje zo lang als in de eerste berekening (je krijgt dan een omgekeerde T).

Teken nu uit de lossehand een bladvorm.

Let er daarbij op dat het "blad" op ongeveer 1/3de hoogte wat breder wordt dan aan de onderzijde.

Knip het patroontje uit en vouw het in de lengte dubbel om te checken of het een beetje symetrisch is, zo nodig knip je de vorm nog wat bij.

Knip de delen 8 keer uit vilt na en naai ze met een klein overhands steekje aan elkaar.

Voor de klep teken je een ronding die wat ruimer is dan de ronding van het voorhoofd.

Dit omdat dan de klep een beetje gebogen komt te staan.De lengte van die ronding is gelijk aan drie vakjes van de pet.

De klep is in het midden ongeveer een cm breed en vandaar uit trek je weer een ronding naar de uiteinden.

Patroontje uitknippen, symetrie checken en twee keer uit vilt knippen.

Met een klein overhands steekje aan elkaar naaien en omdraaien.

Naai de klep aan de pet, zo dat een partje van de pet precies in het midden valt.

Nu neem je een stevige draad die je aan de binnenkant net naast de klep goed aanhecht.

Maak piepkleine rijgsteekjes langs de rand van de pet tot je aan de andere kant weer bij de klep bent.

Zet de pet op het hoofdje en trek de draad strak totdat de pet goed past.

Hecht de draad goed af en verdeel de plooitjes regelmatig om het hoofdje.

"zoete" ATC

 

Ik kon het niet laten om nog even verder te borduren op dit zoete thema.
Heb steeds meer lol in deze kaartjes freubelen.
Het blijft jammer dat je sommige effecten zoals    3-d niet zo goed kunt zien op de fotos.

Knijperzak maken

Even nog een patroontje van mijn oude blog redden.

Ik zweer bij de ouderwetse knijperzak.

Deze maakte ik een jaar of 10 geleden en is inmiddels bijna aan vervanging toe.
 

benodigdheden:

houten kinderkleerhanger
(of een volwassen hanger waar je aan twee kanten een stukje afzaagt)

 restje stevige katoen (denim is bv heel geschikt)

 biasband

 garen

 applicatie (in mijn geval een reuzen knoop)

 Werkwijze:

 Mijn knijperzak is 34cm breed en 40 cm hoog, maar je kunt de maten naar behoefte wat aanpassen aan de kleerhanger die je gebruikt.

Zorg ervoor dat de breedte van de zak iets ruimer is dan de lengte van de kleerhanger.
Dit om dat de hanger ook nog dikte heeft.

Knip een langwerpige lap van 37x82cm (dit is +1cm naadtoeslag rondom)

Vouw hem in de breedte dubbel zodat je een lange reep krijgt en knip een ovaal gat.
Zorg er voor dat het gat niet meer dan 20 cm diep is en niet meer dan een derde van de stofbreedte, maar wel groot genoeg om makkelijk je hand er in te kunnen steken.
Vouw hem nu in de lengte dubbel en speldt de bovenzijde vast.
Leg de hanger op de stof en teken de ronding van de hanger over.
Speldt nu de zijkanten af en de bovenzijde langs de lijn.
Stik de zak dicht en draai hem om.
Knip achter in de "hals" de overbodige naadtoeslag af.
Speldt biasband dubbel om de rand van het gat en naai het vast.
Neem een stukje biaband van ongeveer 6 cm en naai dit dubbel vast, sla hierbij de uiteinden een cm naar binnen.
Naai dit als lusje midden achter in de hals.
Dit lusje trek je over de haak van de kleerhanger heen.
Zo blijft de zak mooi op zijn plaats.
Naai de applicatie op de zak.

En klaar is Kaatje.

Nog meer appelt........

Staan er net twee totaal verkleumde hummeltjes voor m'n deur.
Of ik appelflappen wil kopen voor de jaarlijkse actie van de school hier in de buurt.
Dat doe ik elk jaar en ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om nee te zeggen.
Nu de supermarkt maar gratis appeltaarten blijft uitdelen deze week zal de opbrengst van de flappen vast veel minder zijn.
Het wordt dus heeeeeeel veel appelgebak eten deze week.
Ik hou mezelf maar voor de gek met het feit dat appels gezond zijn ;-)

Oranges & Sunshine

Op aanraden van mijn neef in Australie, ben ik een tijdje geleden op zoek gegaan naar dit boek.
Ik kon er geen nederlandse vertaling van vinden, maar gelukkig kreeg ik wel een engels exemplaar te pakken.
Ik heb het in één adem uitgelezen.
Het is het waargebeurde verslag van een engelse sociaal werkster (Margareth Humphreys) die bij toeval ontdekt dat zo'n 150.000 kinderen in de vorige eeuw uit kindertehuizen in Engeland gedeporteerd zijn naar onder andere Australie.
Deze kinderen kregen veelal te horen dat ze geen ouders en familie meer zouden hebben en groeide onder deplorabele omstandigheden op in tehuizen waar velen van hen misbruikt en mishandeld en vaak als "slaven" te werk gesteld werden.
Hun hele leven wisten ze  niets van hun roots en waren er van overtuigd dat ze geen familie hadden.
Dankzij Margareths hardnekkige doorzettingsvermogen in haar zoektocht naar de waarheid, kwam dit schandaal boven water en kreeg een deel van die inmiddels vaak al bejaarde "kinderen" alsnog contact met hun familie in Engeland.

Er is ook een film van gemaakt, maar ik weet niet of deze in Nederland is uitgebracht:

het boek is eerder uitgebracht onder de naam: "Empty Cradles"

Alweer appeltaart

Het leuke van een nieuwe winkel is, dat mensen die normaal langs elkaar heen schuiven, opeens met elkaar in gesprek komen, elkaar de weg wijzen, samen lachen om het gezoek.

Het licht was veel beter vandaag.
(zouden ze meegelezen hebben ;-) ? ).
En de porties waren aangepast, niet meer zo heel veel grote verpakkingen van verswaren en meer kleinere verpakkingen.
Ik mis de keur aan volkoren pastas, die ik eens met open mond bekeek in een ander filiaal, en m´n lievelings appelsap, maar voor de rest begint het al een klein beetje te wennen.

En zowaar, we kregen bij de kassa alweer appeltaart.
Als ze zo door gaan passen die teruggevonden kleren me straks alweer niet meer.

zoete ATC

Ik ben in een romantische bui.
Weet ook niet waarom, normaal ben ik niet zo van de blingbling en zoete plaatjes en zo.

Voor de "sjieke" halssierraden van deze zoete meisjes heb ik zelfklevende nagelversieringen uit de speelgoedwinkel gebruikt

NB jammer dat de 3D op de foto nauwelijks zichtbaar is. Het blijft lastig fotograferen.

Gehaakte sloffen

Ik haak ze al meer dan 30 jaar en volg gewoon mijn voet.

Je kunt er lekker restjes mee opmaken,maar het kan natuurlijk ook gewoon in één kleur.

Je begint met een rondje van vier lossen en haakt daar, regelmatig meerderend zonder rondje te sluiten, almaar door, vasten tot de circel dezelfde omvang heeft als het breedste deel van je voorvoet.
Dan ga je verder zonder meerderen totdat je haakwerk het hoogste deel van je wreef bereikt heeft.
Daar keer je en gaat heen en weer haken waarbij je een stuk open laat voor de instap.
Hoe breed de opening moet zijn hangt een beetje af van de breedte van je onderbeen.

Ga maar op je gevoel af.
Als dit gedeelte zo lang is dat je het met moeite achter kunt sluiten dan haak je het dubbel aan elkaar.
Nu nog een randje om het gat haken met een lusje midden achter en klaar is je slof.

Nb het is belangrijk dat je het echt met moeite achter kunt sluiten.
Haakwerk rekt nl altijd enigszins uit en dan krijg je sloffende sloffen.

 

Wil je antislipsloffen dan koop je een tubetje acrylverf (voor kunstschilders)
en spuit kleine dotjes op de onderkant van de sloffen.
Goed laten drogen en je gaat niet meer onderuit op zeil of laminaat.

Klavertjes haken

1 ketting met klavertjes vier en 2 met klavertjes 3.

 

Nodig: verloopgaren en een bijpassende haaknaald

patroon:
haak 4 lossen en een halve vast in de eerste losse om de kring te sluiten.
haak achtereenvolgens: 1 stokje, 1 dubbelstokje, 1 driedubbelstokje 1 dubbelstokje en 1 stokje 1vaste.
doe dit vier keer voor het klavertje vier en drie keer voor het klavertje drie
bij het kl4 maak je 20 lossen en een halve vaste in de vijfde van achteren
bij het kl3 maak je 30 lossen en een halve vaste in de vijfde van achteren
dan opnieuw een klavertje haken zoals beschreven
etc tot je de ketting lang genoeg vind
ketting sluiten met een halve vaste aan het eerste klavertje
draad afknippen en afwerken.

Patroontje frutsel

Nodig: restje haakgaren en bijpassende haaknaald

1: haak 6 losse, haak een halve vaste in de eerste losse om de ring te sluiten
2: haak 4 losse en 11x (1 stokje, 1 losse), 1halve vast in de 3de losse om de ring te sluiten
3: haak 4 losse, 1 stokje in de eerste lus,1 losse, *3x(1stokje,1losse) in de volgende lus, 2x(1 stokje, 1losse in de volgende lus)* herhalen tot je alle lussen gehad hebt
4: haak 4 losse, 2x(1stokje, 1 losse) in de eerste lus, vervolgens in elke volgende lus 3x(1 stokje, 1 losse), sluiten met een halve vaste en afhechten

Begin opnieuw bij toer 2.
Haak deze om de ring van 6 losse tussen de stokjes van het vorige haaksel
en haak verder volgens beschrijving

Draai het werk om en voeg aan de achterkant nog eens een zelfde haaksel toe.