In het kader van "meer leuke dingen willen doen" ben ik vandaag naar de Efteling gegaan.
Niet verstandig zo vlak na m'n dagje Vlissingen.
Maar ik had er zo'n zin in.
En met het kortingskaartje van AH was het nu ook iets betaalbaarder.
Voordeel van alleen gaan is dat ik op elk bankje kan uitrusten zonder dat er iemand ongeduldig wordt.
Voordeel van vandaag gaan was dat het erg rustig was in het park.
Ik kon overal in zonder wachten, zelfs bij de toiletten.
En het is een hele unieke ervaring om op een pleintje in een pretpark te zitten met als enige gezelschap Holle Bolle Gijs.
Nadeel was dat niet alles open was.
Villa Volta en Raveleyn heb ik dus nog steeds niet gezien.
En ik had graag een rondje met een Gondoletta gedaan.
Maar ik zag wel Fata Morgana, dat ik 17 jaar geleden of zo voor het laatst zag.
En natuurlijk de Sprookjestuin, waar een klein ukkepukkie weer net zo viel voor de kleine boodschapkabouter als mijn zusje zo'n 45 jaar geleden al deed.
Het nieuwste sprookje:"de kleren van de keizer", was grappig ontdeugend.
(Met Paul van Vliet als verteller)
Het Eftelingmuseum nam me mee terug naar vroeger.
Het stoomtreintje bracht me naar het restaurant voor een stevig portie Gijs' Smulfestijn.
De Panda droom was indrukwekkend, maar duurde me veel te kort.
Ik vond het erg moedig van mezelf dat ik ondanks mijn mega hoogtevrees toch weer in het gondeltje van Droomvlucht ben gestapt, maar het is daar ook zo mooi, ik wilde het niet missen.
In het Carnaval Vestival werd ik bijna geplet door de automatisch sluitende veiligheidsstang.
Dat was even een benauwd momentje, want ik had mijn tas op schoot en de inhoud ervan (en mijn buik) werden zo ongeveer gekraakt.
Afsluitend heb ik nog een tweede rondje met de stoomtrein gemaakt en toen werd het strompelen naar de bushalte.
Menselief wat wordt een mens stijf van zo'n dagje sjouwen.
Dat merk je pas als je een poosje gezeten hebt.