Doopjurkje

 

Gistermorgen ging ik boven op zoek naar  wat materiaal en kwam in een krat mijn doopjurkje tegen.

Na 63 jaar begint het wat gaten te vertonen.

Mijn geloof is allang uit elkaar gevallen, maar m'n jurkje kan ik toch geen afscheid van nemen.

Ik heb ook nog mijn doopcertificaat.

Ergens in een doosje met mijn inmiddels verjaarde diplomas en 25 getuigenschriften, van meest al lang failliete of anderszins verdwenen werkgevers.

Nu zelf

Lang geleden, in een vorig leven, zag ik op pinterest van die leuke tafereeltjes in "Altoids tins".

Dat leek me toen zo leuk om te maken, maar dat merk was in Nederland niet te koop.

Naar ik nu weet nergens meer want de productie werd in 2008 stop gezet.

En het duurde tijden voordat ik uiteindelijk in Vlissingen een paar geschikte blikjes tegen kwam.

Maar toen was de inspiratie al weg en de blikjes verdwenen, na ze leeggesnoept te hebben, in een laatje.

Zoals jullie weten heb ik de laatste tijd een hele serie bouwpakket blikjes gemaakt, en er liggen er nog een paar op de plank.

Maar toen ik van de week wat kleine voorwerpjes op zolder tegen kwam begon het toch wel erg te kriebelen.

Één beeldje riep wel heel sterke herinneringen op aan een vakantie die ik hier in Ommen in een B&B doorbracht, in de tijd toen ik me oriënteerde op verhuizen.

Zie mijn blogje uit die tijd.

En zo maakte ik dan mijn eerste eigen blikje.

Met fotos uit een tijdschrift, steentjes en planten van vorige blikjes en het glazen beeldje.

En al vind ik de blikjes en potjes en Book Nooks erg leuk om te doen, hier word ik gewoon blij van.

Want hoe simpel ook, dit komt uit mezelf.

Opruimen in het klein

 

Van alle Book Nooks, blikjes en andere miniaturen, die ik het afgelopen jaar gemaakt heb, zijn materialen overgebleven.

Gewoon omdat ik het soms anders deed, dingen weg liet, of omdat er reserve of ronduit erg veel bij zat.

Regelmatig gebruik ik daar toch nog weer wat van.

Bv omdat het gras bij een blikje te karig is, ik de kleur van het kiezelpaadje niet mooi vind, een tak zich niet goed laat verwerken of dat er iets stuk is of ontbreekt.

Dan moest ik een chaos van gripzakjes door, tot ik het juiste onderdeeltje vond.

Vandaag ben ik toch maar eens de boel gaan sorteren.

Groen bij groen, hout bij hout, stofjes bij stofjes, etc.

De doos is nog net zo vol, maar overzichtelijker.

Ik heb nu wel heeeeeeeel veel gripzakjes over.

Zandvoort

Gisteren vertrokken we met de Uitbus in alle vroegte richting de kust.

Om kwart over acht stapte ik in.

Het was mijn vijfde uitje naar Zandvoort en mijn achtste stranduitje van het Ouderenfonds.

Voor het Ouderenfonds ben ik eigenlijk nog te jong, maar daar doet niemand moeilijk over.

Het was erg rustig onderweg.

Dat moment dat de zee in zicht komt blijft magisch.

Zoals altijd, werden we verwelkomt met gebak.

We boften echt met het weer, niet te warm en geen spatje regen.

Na de koffie kon wie wilde het strand op, of gewoon lekker lui vanaf het terras genieten van het uitzicht.

Een moedermus, was de hele dag druk bezig haar jongen te voeden, die in een bloempot op het terras gestrand waren.

Op een gegeven moment probeerde ze dat zelfs door het glas.

De lunch was weer heerlijk:

Zoete aardappelsoep

Broodje kroket,

Broodje gezond.

Fruit toe.

Natuurlijk weer begeleid door de vrolijke klanken van de vaste accordionist.

Ook na de lunch kon wie wilde nog even het strand op.

En de dag werd zoals altijd afgesloten met een mini advokaatje met slagroom.

Dat sla ik over, maar ze doen er veel gasten een plezier mee .

En toen was het al weer tijd om afscheid te nemen van het gastvrije Thalassa.

Onderweg kon ik het niet laten om de mooie wolkenpartijen vast te leggen.

Het was druk op de weg, maar oh wonder, geen files dit keer.

We hielden nog even pauze bij van der Valk.

En om 8 uur stapte ik moe maar voldaan mijn huis weer in.

*******

Nb als u op de anders gekleurde woorden klikt dan komt u op de betreffende website.

Toeristisch rondje Ommen

Vandaag fietste ik een vooraf uitgedachte heel andere route.

Mijn eerste stop was de Sahara.

Ik heb daar ooit gewandeld met Anne.

En dat was onvoorstelbaar zwaar.

Dus ik heb me er dit keer niet op gewaagd.

Er kwamen twee tekkeltjes langs en die vermaakten zich er prima.

Daarna ging de tocht verder door het Meiersbos. 

Ik had Gemini ("hé Google") van te voren gevraagd of die weg verhard is.

Veel wegen in dat bos zijn zandpaden en met de regen van de laatste dagen kunnen die al snel onbegaanbaar worden.

En ik kreeg zowaar keurig antwoord.

Ik kwam spontaan aan Willems bankje voorbij.

Daar zaten we ook al eens op, toen het leven nog lachte.

Ik weet zeker dat ik hier al eens over Willems bankje schreef, maar ik kan het niet meer terug vinden.

Toendertijd heb ik nog geprobeerd erachter te komen wie die Willem was.

Maar ik heb het niet kunnen achterhalen.

Al heel wat keren kwam ik met auto en uitbus langs kasteel Eerde.

Maar ik was nog nooit het terrein op geweest.

Dus sloeg ik af, de oprijlaan op om het huis van wat dichterbij te bekijken.

Op een bankje ruste ik  even uit en at en dronk wat.

Het bankje stond met de rug naar dit fraaie tafereel en keek uit op een plattegrond en een electriciteitskastje.😆

Vervolgens reed ik richting de Steile Oever.

Ook al zo'n mooi plekje waar we jaren geleden al eens wandelden.

Ik moest een steile afdaling met hindernissen nemen om de overkant te bereiken.

Maar het lukte.

Helaas durf ik nu daar geen wandeling meer te maken, het was toen al heel zwaar.

Dus ik moest het hebben van een paar glimpen.

Ook hier weer een bankje met de rug naar wat moois en uitzicht op de weg.

Wat dat toch is dat men bankjes op die manier neerzet?

En verder ging het weer.

Nog even genieten van het uitzicht op de brug.

Helaas heeft de gemeente pal voor de bank een grote vuilnisbak aan de brugleuning geketend, die je bijna niet niet op de foto kunt krijgen.

Waarom dat ding niet naast de bank aan een lantarenpaal kan snap ik echt niet.

Op de onderste foto, de nieuwbouw pal langs de drukste kruising van ons stadje.

Ik moet zeggen dat het wel leuk geworden is.

Al zou ik niet blij worden van  de constante files voor je balkonnetje.

Deze keer maar 15 km in de benen, maar wel 15 pittige kilometers, want het was een aardig heuvelige route.

Dat merkte ik ook aan m'n ondersteuning.

Hoewel ik in de laagste stand fietste was ik toch drie stipjes kwijt.

12 uurtje

 

Vandaag ging de reis naar Geesteren.

De chauffeur had weer een prachtige route voor ons uitgezet.

Ik zat dit keer achterin.

Dan zie je de wereld zo:

Hele stukken, waar ik nog niet eerder geweest was, maar ook inmiddels voor mij bekende plekken zoals Sibculo.

We gingen lunchen bij Restaurant Vinck (voorheen: de Vink).

De kaart van Vinck bevat lunches voor elke beurs van brood met kroket tot een 3 gangen verrassingsmenu.

De meesten van ons kozen voor het 12 uurtje.

Daarna ging het via een mooie route weer op huis aan.

Met een deel van de groep aten we bij de Balk in Balkbrug nog een ijsje.

Ik koos voor Lemon Lotus.

Dat klonk heel exotisch, maar het was softijs met citroensaus en koekkruimels van het bekende merk.

Het smaakte prima, maar het was weer erg veel.

Wordt mijn maag nou kleiner of worden de ijsjes steeds groter?

Het laatste stuk zat ik voorin.

Dan ziet de buitenwereld er heel anders uit.

En nu hang ik moe maar voldaan in m'n luie stoel en doe de hele avond niets meer.

*****

Nb als u op de anders gekleurde woorden klikt dan komt u op de betreffende website.

Als u op de fotos klikt dan kunt u ze uitvergroten.

Dat lukt helaas niet op sommige oudere mobieltjes.

Internetdeformatie

Ik zit een artikel in de papieren krant te lezen.

Staat er onder: 

"lees verder op pagina 3".

Klik ik op de tekst.

Eh, tja dat werkt niet.

Proefje 2

En toen herinnerde ik me opeens dat ik nog een heel krat oranje katoen op zolder had staan.

Omdat er in het verloopgaren ook oranje zit, wilde ik dat ook nog even uitproberen, voordat ik iets ga aanschaffen.

De camera heeft wat moeite met het groen weergeven.

Het is in het echt sprankelender.

Eerlijk gezegd, vind ik dit ook mooi.

Het oranje wordt er iets minder knallend door.

Dit kun je ook dragen als er niet gevoetbald wordt.

Wat vinden jullie?

Navigeren zucht

Ik downloadde gisteren twee appjes waarmee ik rondtochtjes hoopte uit te kunnen zetten.

Maar vanochtend gaf ik het na een uur uitproberen  op.

En ik vertrok maar eens op de bonnevooi in zuidelijke richting.

Over de brug sloeg ik af richting Vilsteren.

En halverwege nam ik een afslag richting Giethmen.

Dit gedeelte van de tocht was me al redelijk bekend, maar ergens sloeg ik rechtsaf om m'n tochtje iets langer te maken.

Ik keek braaf op de knooppuntenkaart die daar stond en wilde van 72 naar 76, alleen kwam ik daar nooit aan.

Na wat heen en weer gezoek, nam ik dan toch maar Google weer eens in de arm, maar die snapte ook niet waar ik was en positioneerde me midden in een weiland.

Dus reed ik prompt opnieuw de verkeerde kant op.

Onderweg kwam ik diverse kraampjes en minibiebjes tegen.

Bij dit kraampje kocht ik een handdoekenrekje, dat goed past bij de wc-trekker die ik vroeger in m'n flat gebruikte en nog steeds uit nostalgie bewaard heb.

Op een gegeven moment zag ik gelukkig iets bekends en besloot om dan maar naar het Giethemerkerkbrugje te fietsen en daar even bij te komen op de verzakte picknicktafel.

Maar daar was het druk met scouting en vakantiegangers.

Dus even uitrusten was er niet bij.

Dan maar weer teruggefietst naar de bank aan het begin van het pad.

Maar die was omgevallen.

Ik begon inmiddels toch wel wat moe te worden.

Verder fietsend richting Giethmen kwam ik langs een rustpunt, waar het niet rustig was.

Gelukkig vond ik op weg naar Nieuwebrug toch nog een leeg bankje in het bos. ( foto rechtsboven)

Daar heb ik een tijdje toeristen zitten kijken .

Op de foto rechtsonder een enorm veld met uitgebloeide papavers.

Zoveel heb ik er nog nooit bij elkaar gezien.

En toen ging het weer op huis aan.

Nog even afgestapt bij de Lidl voor een paar boodschappen.

Ook hier was het erg druk.

Je kunt merken dat het toeristenseizoen nu echt op gang is.

Thuisgekomen waren er drie stipjes van m'n ondersteuning uit, dat betekent dat ik zo'n 20 km op de trappers heb.

Weer een mijlpaal.

Nieuwe stoel

 Eh ja, derde blogje van vandaag.

Maar ja er volgde nog een verrassing.

Ik heb een nieuwe stoel gekregen.

Ik zag hem al een tijdje op marktplaats staan.

Hij is een beetje gek, maar past goed bij mijn bank en mijn pompeuze luie stoel.

Maar ja, niet altijd een auto met sjouwers voorhanden.

Dus toen ie er maandag nog op stond, ben ik toch maar brutaal geweest en heb uitgelegd waarom ik hem niet zelf kon halen.

Of ze hem misschien konden brengen.

Zo niet even goeie vrienden.

Geen reactie.

Tot een uurtje geleden dan opeens toch nog de vraag waar ik woon en of ze hem met een half uur konden brengen.

Op deze printscreen zie je de kleuren beter.

De stoel is echt als nieuw en zit heel goed.

Herinner je je deze nog?

Het begon met een restje garen uit de kringloop, dat een zoom loom lapje werd.

Ik vond de foto met de drie bolletjes zo leuk dat ik daarop in ben gaan haken.

Letterlijk 😉, want ik haakte er cirkeltjes bij.

Ook weefde ik een proefje met heel dun garen.

Glanzend voeringstofje eronder.

En toen werd het opeens een doekje voor m'n Project 75.

Uiteindelijk vond ik  de compositie een slag gekanteld sprekender. 

En dan zie ik opeens op de detailfotos, dat er nog een speld zit 😆.