Proefje 2

En toen herinnerde ik me opeens dat ik nog een heel krat oranje katoen op zolder had staan.

Omdat er in het verloopgaren ook oranje zit, wilde ik dat ook nog even uitproberen, voordat ik iets ga aanschaffen.

De camera heeft wat moeite met het groen weergeven.

Het is in het echt sprankelender.

Eerlijk gezegd, vind ik dit ook mooi.

Het oranje wordt er iets minder knallend door.

Dit kun je ook dragen als er niet gevoetbald wordt.

Wat vinden jullie?

Navigeren zucht

Ik downloadde gisteren twee appjes waarmee ik rondtochtjes hoopte uit te kunnen zetten.

Maar vanochtend gaf ik het na een uur uitproberen  op.

En ik vertrok maar eens op de bonnevooi in zuidelijke richting.

Over de brug sloeg ik af richting Vilsteren.

En halverwege nam ik een afslag richting Giethmen.

Dit gedeelte van de tocht was me al redelijk bekend, maar ergens sloeg ik rechtsaf om m'n tochtje iets langer te maken.

Ik keek braaf op de knooppuntenkaart die daar stond en wilde van 72 naar 76, alleen kwam ik daar nooit aan.

Na wat heen en weer gezoek, nam ik dan toch maar Google weer eens in de arm, maar die snapte ook niet waar ik was en positioneerde me midden in een weiland.

Dus reed ik prompt opnieuw de verkeerde kant op.

Onderweg kwam ik diverse kraampjes en minibiebjes tegen.

Bij dit kraampje kocht ik een handdoekenrekje, dat goed past bij de wc-trekker die ik vroeger in m'n flat gebruikte en nog steeds uit nostalgie bewaard heb.

Op een gegeven moment zag ik gelukkig iets bekends en besloot om dan maar naar het Giethemerkerkbrugje te fietsen en daar even bij te komen op de verzakte picknicktafel.

Maar daar was het druk met scouting en vakantiegangers.

Dus even uitrusten was er niet bij.

Dan maar weer teruggefietst naar de bank aan het begin van het pad.

Maar die was omgevallen.

Ik begon inmiddels toch wel wat moe te worden.

Verder fietsend richting Giethmen kwam ik langs een rustpunt, waar het niet rustig was.

Gelukkig vond ik op weg naar Nieuwebrug toch nog een leeg bankje in het bos. ( foto rechtsboven)

Daar heb ik een tijdje toeristen zitten kijken .

Op de foto rechtsonder een enorm veld met uitgebloeide papavers.

Zoveel heb ik er nog nooit bij elkaar gezien.

En toen ging het weer op huis aan.

Nog even afgestapt bij de Lidl voor een paar boodschappen.

Ook hier was het erg druk.

Je kunt merken dat het toeristenseizoen nu echt op gang is.

Thuisgekomen waren er drie stipjes van m'n ondersteuning uit, dat betekent dat ik zo'n 20 km op de trappers heb.

Weer een mijlpaal.

Nieuwe stoel

 Eh ja, derde blogje van vandaag.

Maar ja er volgde nog een verrassing.

Ik heb een nieuwe stoel gekregen.

Ik zag hem al een tijdje op marktplaats staan.

Hij is een beetje gek, maar past goed bij mijn bank en mijn pompeuze luie stoel.

Maar ja, niet altijd een auto met sjouwers voorhanden.

Dus toen ie er maandag nog op stond, ben ik toch maar brutaal geweest en heb uitgelegd waarom ik hem niet zelf kon halen.

Of ze hem misschien konden brengen.

Zo niet even goeie vrienden.

Geen reactie.

Tot een uurtje geleden dan opeens toch nog de vraag waar ik woon en of ze hem met een half uur konden brengen.

Op deze printscreen zie je de kleuren beter.

De stoel is echt als nieuw en zit heel goed.

Herinner je je deze nog?

Het begon met een restje garen uit de kringloop, dat een zoom loom lapje werd.

Ik vond de foto met de drie bolletjes zo leuk dat ik daarop in ben gaan haken.

Letterlijk 😉, want ik haakte er cirkeltjes bij.

Ook weefde ik een proefje met heel dun garen.

Glanzend voeringstofje eronder.

En toen werd het opeens een doekje voor m'n Project 75.

Uiteindelijk vond ik  de compositie een slag gekanteld sprekender. 

En dan zie ik opeens op de detailfotos, dat er nog een speld zit 😆.

 

Proefje

Vorige week liet ik hier dat megadunne verloopgaren zien.

Merel kwam met een goede tip, die ik vandaag met een paar restjes uitgeprobeerd heb.

Ziet er leuk uit he!

Dat ik daar nou zelf niet opgekomen ben.

Nu dus op zoek naar bolletjes paars en groen.

 

Censuur

Het blogje wat ik net geplaatst heb, wordt door blogger gecensureerd omdat het content van sexuele aard zou bevatten.

Het ging dus om een tekening van een naakte kies.

Je kunt dat blogje dus veilig openen.

Update tandarts

Dit overzicht is niet beschikbaar. Klik hier om de post te bekijken.

Box theatre: Roam around in winter

Wat doe je als de mussen dood van het dak vallen en je geplande uitbusuitje vanwege de hitte verplaatst wordt naar later datum?

Dan begin je aan een winters tafereeltje. 😄

Met een hobbykamer op het noorden en de gordijnen gesloten, valt het nog wel even vol te houden.

Dus maakte ik de eerste stappen voor m'n zoveelste blikje.

Ik ben de tel kwijt.

En wat doe je als je geplande fietstochtje in het water valt, omdat de hemel naar beneden blijft storten?

Dan ga je weer even verder freubelen tot je vierkante oogjes hebt.

In het midden zie je het balkonnetje, dat weer met onmogelijk kleine stukjes ijzerdraad in elkaar gelijmd moest worden.

Ik heb er maar weer m'n eigen draai aan gegeven.

Nog even een close-up van de haard, die zo groot is als het bovenste vingerkootje van mijn wijsvinger.

Met ongelofelijk klein plankje met bordje en plantje.

Wat doe je als je na je zoveelste nachtmerrie over je tandarts de halve nacht wakker gelegen hebt met hartkloppingen?

Dan zet je een gammel huisje in elkaar en laat je het sneeuwen.

De volgende dag legde ik het besneeuwde afdakje aan.

En maakte de balie, voorzien van een minuscuul vaasje bloemen en een krantje.

Ik kon op dat moment niet ontdekken waar die balie moest komen.

Dus bleef ie nog even los staan.

En wat doe je als de luchtvochtigheidsgraad in huis zo hoog is, dat het zweet je van het lijf gutst?

Dan laat je het bedje onopgemaakt tot later datum.

En wat doe je als het leven je weer eens even niet toe wil lachen?

Dan steven je in één keer door naar de eindstreep.

Rondje Ommen

Ik hoopte op de ANWB fietsrouteplanner wat nieuwe rondjes te vinden.

Maar er kwam alleen een saai vierkant uit.

Dus ik moet nog maar eens verder zoeken naar een planner die meer fantasie heeft.

Maar vanochtend koos ik voor het eerst dit jaar toch maar weer eens voor een ritje naar het stuw in Junne.

Het was heerlijk weer en ik heb er heel lang op het bankje gezeten.

Het stuw is in de tussentijd gerenoveerd.

Het is er niet mooier op geworden, maar het uitzicht is nog altijd fantastisch.

Op de terugweg naam ik de langere route.

En toen ging het natuurlijk prompt regenen en dat bleef het doen tot ik thuis kwam.

Dat weerhield me er niet van om nu eindelijk eens het Edithhofje te bezoeken.

Dit hofje is oorspronkelijk gebouwd voor de armen, maar inmiddels zijn de huizen allang verkocht aan particulieren.

Hier kun je de geschiedenis van dit hofje lezen.

En zo zag het er vroeger uit.

Al met al toch weer 15,5 km op de pedalen.

Ik nader de 2000 km.

Klinkt spectaculairder dan het is hoor.

Het komt neef op  gemiddeld 2 km per dag.

Inspiratie gezocht

 Of moed?

Een paar jaar geleden kocht ik op marktplaats dit partijtje katoenen garen.

Ik heb een zwak voor verloopgaren en vrolijke kleuren.

En er zit ook nog een lief klein glittertje in, dat op de fotos niet te zien is.

Bij aankomst bleek het garen walgelijk te stinken naar sigarenrook.

Ik stopte het in een gesloten bak met een bakje gemalen koffie.

En de rooklucht verdween geleidelijk, maar toen stonk het naar koffie.

Ook bleek het garen veel dunner dan verwacht. Voor pen 1,75 - 2 .

Op zoek naar een nieuw breiwerkje om op te zetten kwam ik het kratje weer tegen.

De lucht is er inmiddels wel uit.

Maar voor zulke dunne pennen is moed nodig.

Veel moed.

Ik zou er nog een mouwloos vest van kunnen breien.

Dat is natuurlijk wel heel sjiek, zo fijntjes 

Maar in mijn maat een tergend lange klus.

Ik zou het dubbeldraads kunnen breien, maar dan heb ik niet genoeg voor mijn grote lijf.

En ik betwijfel of dat wel mooi wordt met het verloopgaren.

Triggerpoint tip

Woensdagavond wilde ik wat van de bovenste plank uit de kast pakken.

Maar bij het omhoog reiken voelde ik een hevige pijnlijke kraak in m'n bovenarm.

Donderdagochtend kon ik echter bij de fysifit probleemloos m'n oefeningen doen.

Donderdagmiddag bij wat dood spul uit de tuin rapen opnieuw een hevige pijnlijke kraak, nu aan de binnenkant van m'n bovenarm.

Vanochtend had ik benenwerk bij de fysifit, maar omdat de arm wel erg gevoelig is ging ik toch even in overleg met de dienst doende fysiotherapeut.

Als ik de ervaring uit leg, draait ze me tot mijn verbazing om en drukt op een plekje achterop m'n schouder.

"Aiiii!!!!"

"Ah", zegt ze: "dat dacht ik al".

En ze geeft me een huiswerkopdracht mee.

Ik moet met een balletje tegen de muur op dat triggerpunt  heen en weer rollen.

Thuisgekomen zoek ik het enige balletje dat ik nog in huis heb op.

Het balletje waar mijn oma meer dan 52 jaar geleden in moest knijpen met haar rheumahanden.

Een erfstukje dat ik altijd bewaard heb.

Ze zit nu vast op haar wolkje te glimlachen.

Maar ja, toen kwam de uitdaging.

Hoe krijg ik dat balletje op de goeie plek?

Marlien zou Marlien niet zijn als ze daar niet op wat zou weten te verzinnen.

Dus deed ik het balletje in een afvalzakje en hing dat over mijn schouder.

Zo kon ik met mijn andere hand het balletje vrij makkelijk op de juiste plek hangen.

Waarna ik tegen de deur het balletje over de pijnlijke plek kon draaien.

Vest afgemaakt

Ik schreef hier al eerder over dit vest.

Uiteindelijk heb ik besloten er geen mouwen in te maken.

Garen was er genoeg, maar ik heb al aardig wat vesten met mouwen en geen eentje zonder.

Dus breide ik er alleen boordjes aan en hechtte de paar draadjes af.

Je moet even niet opletten op wat ik er nu onderaan heb 🤪😂, want dat is geen gezicht.

Op internet keek ik naar vestspelden.

Maar ik vond niet veel naar mijn smaak.

Wel zag ik dat ze daar ook gewoon kiltspelden voor  verkopen.

Die heb ik nog wel van vroeger, toen de kiltrokjes in de mode waren.

Alleen kon ik nergens vinden hoe je die dan speldt.

Horizontaal is gewoon lelijk, vest gaat open staan.

Verticaal ziet er al beter uit, al is het wel een beetje saai.
 

Uit eten in Onstwedde

 Vorige week zou de uitbus weer eens naar Gasterij Natuurlijk Smeerling gaan, maar vanwege de hitte werd dat een weekje uitgesteld.

Via een mooie route door Overijssel, Drenthe (waar we ook nog even door het door mij zo geliefde en gemiste Borger reden) en Groningen kwamen we vandaag terecht bij dit knusse restaurant.

Daar wachtte ons een traditioneel Groningse warme maaltijd.

Wat voor soep het was wist degene die serveerde ook niet, maar het smaakte goed.

De hoofdmaaltijd bestond uit (veel) erg lekkere gehaktballen, kruimige aardappelen, snijbonen, zomerspruitjes en wat rauwkost.

Ik had nog nooit van zomerspruitjes gehoord.

Ze smaken een stuk milder dan de winterspruiten.

Ik weet niet precies wat het toetje nou was.

Het hing tussen vla en pudding in, had iets weg van custard, maar toch ook weer niet.

Maar het smaakte prima.

Na het eten wilden we nog even naar de antiekboerderij aan de overkant.

Maar die was helaas gesloten op dinsdag.

Dus stapten we weer in de bus, voor het volgende gedeelte van de rit, door het prachtige landschap.

Er is daar nog zo veel ruimte.

Ik verbaas me daar iedere keer weer over.

Zo heerlijk om overal tot aan de horizon te kunnen kijken.

Onderweg stopten we nog even bij Mulino in De Wijk, voor een drankje en een hapje en een sanitaire stop 

En toen ging het weer op huis aan.

 

Hergebruik handwerk

 Ruim 35 jaar geleden kreeg ik dan eindelijk mijn eigen voordeur.

Wat daar aan vooraf ging zal ik het niet meer over hebben.

Dat was nogal een drama.

Voor mijn eerste eigen huis kocht ik een grenen tafel met hele leuke rotan stoelen.

Blank rotan was toen erg in de mode.

De zittingen waren gestoffeerd met dunne zalmkleurige overhemdstof.

Dat vond ik er eigenlijk helemaal niet bij passen dus na een paar jaar besloot ik er wat anders op te maken.

Dat werd een heel karwei, maar wat was ik blij met het eindresultaat.

Indertijd was ik nog niet digitaal, dus dit is de enige foto die ik nog heb.

De zittingen bleken niet erg degelijk vast gemaakt, dus in de loop der tijd had ik er al extra schroeven in gedraaid.

Maar na mijn verhuizing naar Brabant knapte de één na de andere zitting onherstelbaar af.

Ik besloot de borduurwerken en het schuimrubber te bewaren om er kussens van te maken.

Maar het kwam er nooit meer van.

Een paar jaar geleden kwam ik de doos weer tegen op zolder en maakte een beginnetje.

Maar toen verdween alles weer in de hoek van m'n hobbykamer bij alle andere UFOs.

En zoals je hebt kunnen lezen, besloot ik een tijdje geleden om elke dag minstens een kwartier aan die UFOs te besteden.

En zo kwamen deze twee UFOs deze week dan toch nog af.

Wel een wat raar plat model.

Ik heb nu wel bizar veel kussens en maar één stoel en een bankje.

Maar er komt vast wel een keer een bestemming voor.