Goed Lolo nieuws

 Vandaag zijn we voor controle bij de dierenarts geweest.

En het gaat weer hartstikke goed met m'n ouwe dametje.

Ze was een stuk feller bij het bloed afnemen.

Wat een goed teken is.

Haar bloedwaarden zijn keurig gedaald.

Ik had de afgelopen weken al gemerkt dat ze niet meer zo extreem dronk en plaste.

Ze is ruim een ons aangekomen, daar mag nog wel ietsje bij, maar niet te veel, dus we gaan senioren voer bestellen.

Over een paar weken kan ze naar een lichter pilletje.

Ik kreeg een uitgebreid compliment over hoe goed ik haar kan lezen.

En daarom hoeft ze ook niet elke drie maanden op controle, maar kan het meegenomen worden met de jaarlijkse APK.

Er is genoeg vertrouwen in me dat ik het zal merken als er tussentijds iets veranderd.

Daar ben ik toch wel een beetje trots op.

Bij mijn vorige DA praktijk hadden ze altijd kritiek.

Als ik nu ook nog een oplossing kan vind tegen het gekrijs waarmee ik elke ochtend wakker wordt.

En dat aanhoud tot ik naar beneden gestrompeld ben en de achterdeur open zet.

Dan is ze gelijk stil en binnen 5 minuten ligt ze dan weer binnen te slapen.

Het is de leeftijd zeggen ze.

Maar ik kan haar dan wel achter het behang plakken, want ze kan het echt wel een uur of langer volhouden.

Met toegeven maak je het nog erger.

Dus ik doe dapper elke morgen gewoon mijn ding.

En terug schreeuwen helpt ook niet.

Eventjes eruit

 

Exbuddy, die ik hier voortaan Girly1 noem, haar nickname die ze ook elders al gebruikt, kwam me vanmiddag ophalen om er even uit te gaan.

Ze bracht ook cadeautjes mee.

Een bakje voor mijn verzameling.

En twee minibolletjes meebreigaren die ik niet kon weerstaan, met die prachtige kleuren.

Eens kijken of daarmee te weven valt.

We gingen eerst even naar de kringloop in Lutten, waar ik een mooie ontbijtkom op de kop tikte.

Daarna bezochten we vriend Eef.

We bewonderde zijn nieuwste werken.

En ik kwam er mezelf opnieuw tegen aan de muur.

Zie hier

Eef is druk met de voorbereidingen voor het theater / kunst project Asjemenou.

Toen mijn gekwetste spier te veel op begon te spelen, gingen we weer op huis aan.

Tettereté teté

 

62 alweer vandaag.

De tijd vliegt steeds harder.

Au, au, au

 De spierpijn, waar ik al van voor de vakantie last van had, blijkt een scheurtje in mijn bilspier te zijn.

Maandagochtend ging dat nog ff extra mis toen ik de bagage vast naar buiten sjouwde.

Ik kon de trap thuis met de grootste moeite op komen.

En dinsdagavond moest ik de koorrepetitie voortijdig verlaten omdat ik echt niet meer  kon zitten van de pijn.

Vanmorgen dus even in conclaaf gegaan met één van de fysiotherapeuten van de fysifit en mijn hele oefenprogramma aangepast.

Helaas moest ik mijn Uitbusuitje van vandaag ook af zeggen.

Ik zou weer mee gaan reeën spotten in de Weerribben.

Maar een paar uur in busje en op de boot zitten gaat echt niet lukken.

Dus zit er niets anders op dan terug te blikken naar vorig jaar.

Pietsiepatsiepantsie deel 3 van 3

 Woensdag schreef ik me in voor een boottochtje met de zomp op zaterdag.

Ik deed dat al eens eerder en het was een prachtige tocht.

Ze mogen voor 1 mei Duitsland nog niet in, maar zouden dan via de Haandrik richting Hardenberg varen.

Al gauw kreeg ik een telefoontje dat de Zomp nog in revisie was en dat het nog niet duidelijk was of ie zaterdag zou kunnen varen.

Ook konden ze natuurlijk niet voor één persoon varen.

Maar vrijdag zag ik op de site dat er nog twee aanmeldingen waren.

Al gauw kwam er een telefoontje dat de Zomp nog niet kon varen, maar dat ze de Punter uit de stalling gingen halen.

Dat is een klein bootje zoals je in Giethoorn veel ziet.

Of ik daar in mee wilde.

Natuurlijk zei ik ja.

Maar het zat niet mee.

Net na vertrek kreeg de schipper bericht dat de sluizen bij de Haandrik dichtgegooid waren voor de rest van het weekend.

Onnodig, want er werd geen hoog of laag water verwacht.

We besloten gezamelijk dan maar wat heen en weer te varen.

Het was mooi weer, de schipper vertelde verhalen over de geschiedenis van de streek.

Één van de andere dames had veel vaarervaring en mocht ook een stuk varen.

En zo werd het toch een leuke en aangename middag op het water.

Voor twee mannen op een palingvlet was het heel wat vervelender.

Ze waren vanaf de andere kant even naar Gramsbergen gevaren en konden dus opeens niet meer terug naar huis.

Daar wordt je niet blij van.

Lolo vermaakte zich ondertussen ook prima.

Veel slapen, knuffelen en vogeltjes en eekhoorntjes kijken.

Zondag ging ik voor de laatste keer zwemmen.

Smiddags bleef ik, ondanks het mooie weer, thuis freubelen.

Ik had te veel spierpijn.

Pietsiepatsiepantsie deel 2 van 3

Ik ontdekte vorige week ook, dat het precies 8 jaar geleden was dat ik voor het eerst in 't Hooge Holt was.

Donderdag begon met regen, dus ging ik pas 2 uur later zwemmen.

Vlak voor vertrek tippelde het eekhoorntje nog eens langs het raam. 

Dit keer was er een druk gezin in het bad, dat constant in m'n vaarwater zat.

Elke keer als ik mijn baantje verschoof, verschoven ze achter me mee.

Dus schoof ik elk  baantje maar weer naar een andere plek. 

Het bleef de hele dag somber.

En ik kon ook wel even een rustdag gebruiken.

Mijn spieren waren nog meer in protest dan gewoonlijk. 

Dus bleef ik de rest van de dag gezellig bij Lolo, keek tv  en freubelde wat.

Vrijdag ging ik ook weer zwemmen.

Voor de middag had ik een route van ±10km uitgestippeld.

Ik fietste langs het kanaal naar de Haandrik, waar de Vecht het kanaal kruist.

Ik kon wel de sluis over, maar de beide wegen naar het stuw waren helaas afgesloten.

Een paar jaar geleden was ik er met Anne en toen konden we er wel bij. 

Ik fietste een eindje door en nam de afslag naar Ane.

Volgens Google maps kon ik daar niet langs, maar het is een mooie route, met prachtig weids uitzicht.

Over de dijk, naast het water, had ik vol wind tegen.

Dat was wel even aanpoten.

Ik stak de Vecht weer over.

Net voor Gramsbergen werd het fietspad zo smal en ook nog twee richtingsverkeer, dat ik op goed geluk besloot om af te slaan.

En zo kwam ik onverwacht op het mooiste plekje van Gramsbergen terecht.

Helaas zijn bijna alle fotos daarvan mislukt.

Maar ik heb er heerlijk een poosje op een bankje gezeten, voor ik weer naar huis ging.

Net thuis kreeg ik een leuk telefoontje waar ik in deel 3 meer over vertel.

Er was een feestweekend op 't Hooge Holt met veel muziek.

Ik zag dus wel wat tegen het weekend op.

Bang voor veel herrie en weinig slaap.

Maar uiteindelijk hoorde ik maar vaag boemboemboem de hele avond.

Voor mijn hooggevoelige oren nog  niet echt fijn, maar ook weer niet dramatisch.

Om half één werd het stil en kon ik slapen.

Pietsiepatsiepantsie deel 1 van 3

 Wij waren dus een weekje op vakantie.

 Opnieuw in Gramsbergen.
Dit keer kon ik weg met kat én fiets.

Iemand, die zelf ook zo'n fiets had en een aanhanger, bood aan om ons weg te brengen.

Natuurlijk kost dat wel wat.

Maar wat geeft het een vrijheid als je het park af kunt.

Lolo was gelijk thuis.

Volkomen op haar gemak sprong ze op de bank, nadat ik de meegebrachte lakens erover gehangen had.

Huisdieren mogen hier niet op de meubels en bedden.

Dus gaat er een tas vol lakens mee.

De eerste avond at ik makkelijk.

Maar het smaakte goed.

Dinsdagochtend had ik het zwembad voor me alleen.

Toen ik bij m'n huisje terug kwam hipte er een eekhoorntje vlak voor me langs.

Wat zijn dat toch een mooie beestjes.

Daarna maakte ik een begin met het uitdagen van mijn creativiteit.

Daar maakte ik al een blogje over.

Smiddags ging ik boodschappen doen bij de plaatselijke supermarkt.

Ik had daar nog een fietstochtje aan vast willen knopen, maar windkracht 5 was me te gortig.

Woensdagochtend was ik niet alleen in het zwembad.

Twee keer in de week kunnen Gramsbergers een uurtje zwemmen.

Dus had ik gezelschap van 3 dames en een heer.

Woensdagmiddag ging ik naar een kringloop in Hardenberg die ik nog niet kende.

Een leuk fietstochtje, door het buitengebied  richting Hardenberg en via Loozen en Gramsbergen weer terug.

Ik kende de route grotendeels, van vroeger en ook met Anne kwamen we er geregeld langs.

Het liep alleen een beetje uit, want ik reed verkeerd.

Ik plande 11 km, dat is na de winter een verstandige afstand.

Maar doordat ik de eerste afslag over het hoofd zag, fietste ik 4,5km extra.

Dus kwam ik met flink verzuurde benen weer thuis.

Maar zo zag ik, naast de kat die midden op de weg in alle rust een muis verorberde,  weer een stukje omgeving waar ik nog nooit geweest was.

Ik passeerde oa de Radewijkerbeek.

Ook rende er nog een ree een stukje met me mee, te snel en te ver weg om op de foto te krijgen.

Maar wel een mooi gezicht.

Vervolgens moest ik dus weer een heeeeeel eind dezelfde weg terug.

Maar eenmaal weer op de goede weg kwam ik al gauw bij de spoorwegovergang en de brug over het kanaal.

Net na de brug kon ik een eindeloos lang smal fietspad op naar Hardenberg.

Ik had daar behoorlijk tegenwind.

Maar wel weer prachtig uitzicht.

Bij de kringloop, die klein, vol leuke spullen en echt heel erg goedkoop is, kocht ik voor 1,10€ een leuk kaartspel, koekvormpjes (oeps zou ik niet meer doen) en 4 kinderkleerhangertjes.

Ik was al heel lang op zoek naar zo'n kleerhangertje, want ik heb er één nodig  voor m'n knijperzak.

De oude had het na jaren gebruik begeven.

Daarna reed ik via Loozen terug naar Gramsbergen, haalde er nog een paar boodschappen en was heel blij toen ik weer thuis was.