Gewoon omdat het mooi is.
Dit grasachtige bosje (of is het riet?) heeft zich tussen de stenen van het terras genesteld.
Je ziet het hier vaak langs de Vecht, dus het zal wel met een vogel mee zijn gekomen.
Ik vind het zo mooi, met dat grappige plukje halfverwege de steel.
Dus het mag blijven.
Mijn 87 jarige buurman heeft vanmiddag dit struikje voor me uitgegraven.
Het wordt in het najaar prachtig oranje.
Hopelijk slaat ze aan in mijn achtertuin, want het is wel een beetje laat in het jaar om haar te verplaatsen, maar ik zal haar vertroetelen zo goed ik kan.
Toen hij hoorde dat mijn schep met het buxus verwijderen gebroken was, kreeg ik ook nog een schep van hem.
Die was door de vorige buren van hun huis achtergelaten.
Ik bof echt met mijn nieuwe buren.
Zulke lieve mensen.
Intussen hangt mijn was te drogen aan de droogmolen die mijn vorige bewoners voor mij achter lieten.
Die zal met windkracht vier wel lekker snel droog zijn.