Blackwork en Magnolia

 Een dag zonder cal vandaag, en geen puf om te tuinieren, dus weer wat blokjes blackwork toegevoegd en de vlinder afgemaakt.

In de tuin staat de stermagnolia in volle bloei.
Het heeft jaren geduurd voordat ie eindelijk meer dan drie bloemen gaf.
Jammer dat ze maar zo kort bloeien.

Hygge halfverwege

Oooh wauw!

Trots op mezelf!

Wat een klus.

Zeker als tellen niet je sterkste punt is.

Er kan weer visite komen

Alle boeken aan een goed doel gegeven vanmorgen.
Zij blij en ik blij.

Latvian sampler

Vandaag alweer een smal randje.
Ik hoop toch wel dat er weer brede komen, want ander wordt dit een heel kort sjaaltje.
Borduren op breiwerk is veel lastiger dan op haakwerk en helemaal als dat breiwerk zwart is.
De rand met bloemen moest heel anders, maar ik heb er mijn eigen draai aan gegeven.

Naar buiten

Mijn poeties zijn echte mooi weer katten en vanaf medio oktober zijn ze niet meer buiten geweest.
Ze vroegen er tot mijn verbazing ook nog niet om.
Maar vandaag was het dan zo ver.
Het is altijd prachtig om te zien.
Elk bloemetje en blaadje moet besnuffeld worden.

Het was een mooie dag om in de tuin aan de slag te gaan.
En het werd tijd ook.
Want het ziet er verschrikkelijk uit.
Zelfs de paadjes waren niet meer zichtbaar.

Ik begon met het losschoffelen van al het mos en gras op de paadjes en nam gelijkertijd ook al één en ander aan dood spul mee.
Na een half uur was ik al uitgeput, maar er is toch al duidelijk verschil te zien.

De struikjes die ik vorig jaar kreeg hebben het geen van allen gered.
En de tuin is sterk overwoekerd met gras.
Dat is echt een probleem.
Ik ben niet sterk genoeg om het eruit te spitten.

Onder het mos kwam een leuke verrassing vandaan.
Een poetslap (stuk van een oud T-shirt) was vorig jaar vergeten in de tuin achter gebleven.
De lap, die beige was, vertoont nu prachtige tinten paars.
Daar moet iets moois mee te maken zijn.
Maar de lap is ook vies en ik weet nog niet hoe ik hem kan schoonmaken zonder dat ik hem verpest.

De rest van de middag hebben we lekker in het zonnetje gezeten.
En ik heb de achterstand van mijn tunische rol nu helemaal ingehaald.
Voor steek 14 had ik niet de juiste naalden, maar met een beetje kunst en vliegwerk lukte het ook met een gewone dubbele haaknaald die ik op marktplaats op de kop tikte.
Geen idee wat je normaal met deze naalden doet, maar daar kom ik vast nog wel achter.

Steek 15 (bovenste op de foto) was een verrassing, compleet anders dan de voorgaande.

Meer tuinfotos vind je in de nieuwe tuinmap voor 2017

Tunisch haken

Weer een tweekleurige variant.
Dezelfde steek als vorige week, maar nu wisselen de kleuren aan de andere kant, wat een korrelig effect geeft.

Dit is week 13, met week 11 heb ik per ongeluk week 12 gemaakt.
Omdat de steek hetzelfde is sla ik één weekje over.

Ook de komende week sla ik node over.
Dan wordt een andere naald gebruikt, die ik niet heb.

Drie vakjes

De twee nieuwe vakjes op mijn kussen waren beide in één kleur.
Ik heb het dus weer wat aangepast.
Ook heb ik de vogeltjes met de neuzen dezelfde kant op gezet.
In het ontwerp staan ze met de neuzen of staarten naar elkaar, maar dan ontstaan er grote lege ruimtes tussen en dat vind ik niet mooi.

Op het Aida band heb ik moeten improviseren.
Het ontwerp was een stopwerkje, maar dat gaat niet op Aida.

Nu alleen de tunisian sampler nog inhalen en dan ben ik weer helemaal bij.

Tunisch tussendoortje

Op de de facebookgroep van het Tunesian Adventure kun je meedoen aan een wedstrijdje waarmee je een Tunesian Adventure tas kunt winnen.
Hoewel ik nog achter loop met mijn tunische samplerrol, wilde ik hier natuurlijk wel even aan mee doen.
Het thema is lente.
We kregen een basispatroontje in twee kleuren voor een waxinelichtjehouder.
Ik heb hem gehaakt met naald 3 en twee restjes meerkleurig perlegaren.
Ik was heel benieuwd naar het effect van die twee garens door elkaar.
En het werkt wonderwel.

Ik heb nog wat in te halen

Piep en Lolo zijn erg blij dat ik weer thuis ben.

Ze komen heel wat knuffels inhalen.

Gelukkig twee weken met een smal randje voor de Latvian sampler.
Ik moet er nog wel op borduren, maar dat gaat zo lastig met die breipennen er zo dicht op, dat ik daarmee wacht tot ik iets verder ben met breien.

De Hygge is twee weken achter elkaar knap saai.

In totaal 114 toeren grijze vasten.

Het ruimen is ook weer op gang.

Ik vond notabene boven op een hoge kast nog een vergeten krat met garens, meest katoen.

Gelukkig heb ik ook al weer een paar dingen kunnen verkopen.

Maar ik ben naarstig op zoek naar een opkoper voor een nog steeds groeiende hoeveelheid hobbyboeken.

En verder ben ik vooral moe.

Heel erg moe.

Dan steekt toch een beetje de angst dat de chronische vermoeidheid de kop weer opsteekt.

Maar ach, dan brengt tante pos twee nieuwe lapjes voor mijn quilt en is mijn dag weer goed.

Vakantie met een staartje

Toen ik vorig jaar diverse keren met de trein langs Ommen reed, werd het gevoel steeds sterker dat ik daar graag weer eens naar toe wilde.
Lang geleden had ik daar een penvriendje wonen.
Dus toen ik genoeg overbodige spullen verkocht had ging ik op zoek naar een huisje.

Genoeg parken rondom Ommen, maar de prijzen lagen te hoog en de meeste waren moeilijk bereikbaar met openbaar vervoer.
Er kwam een erg leuke aanbieding voor het inmiddels vertrouwde en fijne park 't Hooge Holt in Gramsbergen langs.
Een hele week nog wel en binnen mijn budget.
Gramsbergen ligt maar een paar haltes verder langs het spoor, dus ging ik overstag.

Op de avond voor mijn vertrek kreeg ik tot mijn verbazing via vakantiehuisoppas de vraag of ik een weekend op iemands huis en have in Ommen wilde passen.
Laat dat nu net het aansluitende weekend zijn.
Dus na overleg met mijn oppas en een naamgenoot (R2a) in Ommen (die ze bleek te kennen), vertrok ik de volgend ochtend opeens voor  de langste vakantie sinds mijn jeugd.

Ik heb 11 dagen lang uitzonderlijk weinig gedaan en vergat zelfs bijna te fotograferen.
R2a heeft me werkelijk alle straten van Ommen laten zien.
En we zijn zelfs bij mijn 'droomhuis' geweest.

Natuurlijk kon een bezoekje aan de kringloop Nogus en Nogus niet ontbreken.

Verder heb ik de week in Gramsbergen voornamelijk doorgebracht met  zwemmen, wandelen, stemmen, in het heerlijke lentezonnetje zitten en blackwork.

Ik haalde kakelverse eitjes bij de kinderboerderij.

En kreeg visite van de gezellige dierenverzorgster.

Afgelopen vrijdag vertrok ik naar Ommen.
Waar ik op 4 kippen, twee katten en een ongelofelijk lieve hoogbejaarde hond mocht passen.
Dit weekend bestond voornamelijk uit dieren verzorgen, veel met het hondje wandelen, beetje winkelen ( oa de Husselmus), bezoekje met hond aan R2a en zijn vrouw en genieten in het bubbelbad.

Toen mijn echte achterneef R1a vroeg of ik weer eens langs kwam als ik in de buurt was, ben ik ook daar op de terugweg nog maar even gezellig uit de trein gestapt.

De rest van de schaarse fotos van deze heerlijk lange vakantie vind je hier

Zal ik wel zal ik niet

Gekkenwerk natuurlijk.
Maar er komt nog een leuke Cal aan.
Handwerkjuffie, die altijd van die vrolijke dingen maakt komt met 100 dagen 100 grannies.
Ik heb nog genoeg katoen over van m'n deken.
Maar heb ik genoeg tijd om nog een uitdaging aan te gaan?
Ik ben zo gek op grannies.

Halffabrikaten

Ik ben daar erg goed in en met het ruimen vind ik er ook steeds meer terug.

Van dit borduurwerkje heb ik er twee.
De tweede is niet af omdat ik indertijd garen te kort kwam.
In de loop der jaren heb ik weer heel wat garen op rommelmarkten op de kop getikt, dus dat gaat nu vast goed komen.

Dit fraaie keltische knoopwerkje is gemaakt met behulp van een strijkpatroontje.
Toch bleef het monnikenwerk.

Op Ganesh ben ik best trots.
Ik nam twee vellen vilt en een uitgeprinte afbeelding van Ganesh.
Deze legde ik op elkaar en ik stikte de lijnen na.
Na het verwijderen van het papier knipte ik met een fijn puntschaartje het zwarte vilt vlak naast het stiksel weg.

Hygge 4

Heb het hele kleurenschema weer eens overhoop gegooid.
Geel doet het niet op mijn grijs.
Maar gevangen tussen twee andere kleuren lukt het wel.
Ik heb het turquoise opnieuw toegevoegd.
Daar heb ik het meeste van en ik vind het ook mooi om dat in elke rand terug te laten komen.

Zo mooi

Een paar jaar geleden stapte ik volkomen onbevangen "de Stofmeid" in Borger binnen.
Om vervolgens totaal lam te slaan door de overweldigende hoeveelheid fraaie stoffen.
Achterin de winkel lag een pakketje waar ik gewoon niet omheen kon.
Het werd mijn duurste stofaankoop  ooit.

Dat pakketje (achteraan op de foto) werd het begin van een voorzichtige verzameling, die maar heel langzaam groeit.
Ik blijk nl een hele dure smaak te hebben.

Naar het bonte kattenstofje heb ik op Facebook dagenlang watertandend zitten kijken.
Veeeeel te ver boven mijn budget.
Pas toen er iemand vroeg of we het lapje konden delen ging ik overstag.

En zo kwam er heeeeeeeeel langzaam elke keer wat bij.
Mijn nieuwste aanwinst is het lapje met vrolijke stipjes rechts.

Pas kort geleden ben ik er achter gekomen dat ik dus een fan ben van Laurel Burch .

Er komt een dag dat ik voldoende verzameld heb om er een quilt van te maken.
Maar ik zie die dag toch wel met enig angst en beven tegemoet.
De schaar in zoveel moois zetten vergt moed.

Een kleintje tussendoor

Week 23 van de latvian sampler is een golfje dat bij mij rustig kabbelt 😉
Volgens de beschrijving geborduurd in kettingsteek, maar ik heb hem net als bij de Hygge gehaakt.

Tunische steek 10 en 11

Dat was even schrikken
Twee steken deze week.
En net nu ik het even erg druk voor mijn doen heb.

De tunische rechte steek gedraaid lijkt moeilijk, maar dat valt best mee.
Alleen is het weer zo'n ontiechelijk scheve.

Steek 11 is eigenlijk gewoon hetzelfde als steek 1, maar dan in twee kleuren.

Ik was zo lekker bezig, dat ik vergat om verder te kijken dan mijn neus lang is.

En heb dus elke toer van kleur gewisseld, terwijl het  twee om één moest zijn.

Maar ik laat het lekker zo.

De komende 1,5 week heb ik het ook nogal druk, dus er komt tijdelijk wat vertraging in al m'n wekelijkse projectjes.

Ik ga naar de .....

...... Dierenarts en ik neem mee:

Nou nee mooi niet dus he.
De dames hadden me door en ergens ver onder de bank zag ik 4 grote ogen op een rijtje.
Meestal ben ik hier toch erg handig in, maar vandaag ben ik een half uur zoet geweest om ze in hun reismandjes te krijgen.

Lokken met snoepjes lukte in zoverre dat ik Piep bij haar lurven kon pakken.
Maar ja toen had Lolo door dat ze voor één keer in haar leven beter de verleiding kon weerstaan.
Uiteindelijk kreeg ik haar met een bezemsteel onder de bank vandaan, maar voor ik mijn grote lijf weer overeind had was madam alweer van de aardbodem verdwenen.
En dan vond ik haar in het donkerste hoekje achter de krabpaal.

Met twee gillende sirenes achter me in de fietkar racete ik door het dorp, om amechtig hijgend en nat van het zweet nog net op tijd voor onze afspraak bij de DA aan te komen.
Meestal is Piep het makkelijkst te benaderen, maar deze keer, klemde ze zich met alle klauwen vast aan de binnenkant van de rieten mand.
En het kost een minuut of 5 voor ze het opgeeft en toch maar naar buiten komt.

Piep blijkt netjes op gewicht, doet niet moeilijk over het spuitje en met de nieuwste gadget van de DA wordt met enige moeite geconstateerd dat ze een gezonde bloeddruk heeft.
Maar haar oog is na 2 jaar dokteren nog niet in orde.
De nieuwste conclusie is herpes.
Onschuldig maar irritant.
DA kan zich vinden in de behandeling die ik op eigen initiatief al een tijdje toepas: Ogentroost.
En onschuldig middel dat zonder problemen gegeven mag blijven worden.

Dan is Lolo aan de beurt.
Voor de verandering komt zij eens makkelijk de mand uit.
Ze is goed afgevallen en inmiddels 3 kilo lichter dan ze op haar zwaarst was.
Bij de bloeddrukmeting word ze boos.
En als Lolo boos is valt er niets meer met haar te beginnen.
Lolo is namelijk loeisterk
Met drie vrouw houden we haar in de houdgreep, maar haar bloeddruk wordt steeds hoger.
Een goede meting is niet mogelijk, dus moeten we nog een keer terug komen.
€125 armer en met een gratis zak voer van de spaaractie gaan we opgelucht weer naar huis.
Piep en Lolo vliegen naar boven om hun ongenoegen te laten blijken.
Maar na een kwartiertje krabbelen ze al weer aan de kamerdeur en is het leed geleden.

Hygge hartjes

Het patroon van week 3 was niet helemaal naar mijn zin.
Ik vond de halve hartjes aan de zijkant niet leuk.
Maar een variant die ik op facebook zag was het ook nog niet helemaal voor me.
Dus heb ik ook hier mijn eigen versie gemaakt.

En toen ontdekte ik links een opvallend foutje, dat ik nog maar even hersteld heb.
Hoe komt het toch dat je dat altijd pas ziet als de fotos al on line staan?