je hebt van die weken

Gooi ik net kokend heette soep over me heen.
Lelijke brandwond op mijn buik.
Kan er ook nog wel bij

je hebt van die dagen

Afgelopen zomer had ik weer eens lekkage, deze keer niet alleen in mijn huiskamer, maar ook op mijn slaapkamer.
Gelukkig zond de huiseigenaar dit keer een ander bedrijf om het te onderzoeken en waar de vorige zomers het euvel niet gevonden werd, had deze man binnen een minuut door waar het probleem lag.
Het lood om mijn dakraam was vergaan.
Dat krijg je op den duur met lood, het wordt poreus en gaat verbuigen.
Dus bij een fikse regenbui liep alles onder de dakpannen door mijn huis in.
We wisten gelukkig eindelijk waar het probleem lag, maar het duurde nog wel enkele weken voor er iemand mijn dak op ging om het lood te vervangen.

Vervolgens werd de verzekering ingeschakeld.
Ook dat is lastig, want door het ter ziele gaan van Fortis zijn opeens mijn bank en verzekeringszaken gespleten.
Maar goed na wat heen en weer gezoek en getelefoneer kwam ik toch bij de juiste persoon terecht.
Die stuurde na weer een paar weken een aannemer op mijn dak, maar die arme man zat ergens in het onderste puntje van Limburg en ff heen en weer rijden voor een taxatie en offerte zag ie begrijpelijke wijs niet zo zitten.
Dus gaf ie de opdracht weer terug aan de verzekeraar.
Die het vervolgens weer uitbestede aan een makelaar dicht in de buurt.
Die een paar weken later een taxateur lang stuurde om de schade op te nemen.
Waarna vervolgens nog weer een paar weken later een afspraak met de schilder gemaakt kon worden die 10 dagen later (afgelopen dinsdag) op de stoep stond.

Die schilder bleek maar 3 tinten verf bij zich te hebben.
Die totaal niet pasten bij mijn huiskamer.
Gelukkig had ik nog een pot verf van de huiskamer over, dus kon ie toch vrolijk aan de slag.
En boven matchte zijn verf vrij aardig.
Dus ziet alles er weer netjes uit.

Een dag later ging ik mijn meubels weer op z'n plek zetten en bij het verplaatsen van de tv, bleef het snoer achter het snoer van m'n wekker hangen.
Wekker valt.
Een knopje is op raadselachtige wijze naar binnen gedrukt, maar dat krijg ik gelukkig weer los.
Er lijkt niets aan de hand, maar de volgende ochtend wordt ik niet wakker omdat de wekkercombinatie niet meer af gaat.
Dat wordt dus op zoek gaan naar een nieuwe wekker.
Vanmorgen zag ik pas dat mijn wekker in zijn val nog iets meegenomen had, en wel een bril.
Daar is ie blijkbaar bovenop gevallen, want het glas is aan gruzelementen.

Wie kijkt ......

........ die vindt ;-)

Vandaag was het papierophaaldag in een andere wijk en toen ik van de sporthal kwam vond ik twee megadikke kookboeken op een stapel oude kranten.
Zonde dat mensen zoiets weggooien.
Wat is het nou voor moeite om het even naar de plaatselijke kringloop te brengen?

ATC Negental

Atc van glanskarton, behangcirkels en blingbling

Jongens ATC

Hobbieën hoeft niet altijd duur te zijn.
Met een kaartje geknipt uit een achterkant van een oude kaart, een oplegkaartje van een behangstaaltje, wat snoeppapiertjes van Fruitella en wat stukjes dubbelzijdig tape kun je heel eenvoudig een leuk ATCtje maken.

Afscheid 21-11-2007

Morgen is het zes jaar geleden dat ik alle schepen achter me verbrandde en naar het zuiden vertrok.
In de periode voor mijn vertrek nam ik stapje voor stapje afscheid van alles wat vertrouwd was.
Dit schreef ik de dag voor mijn verhuizing op mijn blog:

Vandaag ging ik nog één keertje naar Zandvoort.

De zee was mooier dan ik ooit gezien had.
Naast het vertrouwde grijs/blauw/wit zag je vlakken groen en roodbruin.
De horizon was lampenpoetszwart met daarboven van die prachtige wolkenpartijen waar Ruijsdael jaloers op geweest zou zijn.
Heel in de verte waren de windmolens nog net zichtbaar, als piepkleine wentelende bloemetjes.
Al wandelend over de boulevard had ik het gevoel te zweven.
Ik weet het aan mijn doorwaakte nacht vol hersenspinsels over verhuisperikelen.
Pas veel later zou ik ontdekken wat de ware reden was.

Afscheid, dag water, dag wind, dag molentjes en meeuwen.

In het winkelstraatje is de vertrouwde oorbelletjesdrogist verdwenen.

In de etalages jodelen Elanden met flikkerende horens je tegemoet.

Afscheid: dag vertrouwd beeld van een vertrouwd straatje.

De Febo verkoopt nog steeds kalfskroketjes
Zo lang geleden dat ik die nog at.
Nog een keertje dan.
Afscheid, dag Febo, dag kalfskroketjes.

Mijn rondje wordt zoals altijd onderbroken bij de Hema.
Niet vanwege de bekende worsten, maar om de chocolademelk die nergens lekkerder is.

Als ik naar binnenloop lijkt het opeens of ik naast mijn schoenen loopt.
Dit blijkt ook letterlijk zo te zijn.
Van beide schoenen zijn de hakken gaan scheuren.
Als ik na de chocolademelk richting station strompel, voel ik de zolen steeds verder loslaten.
De trein staat al klaar.
Afscheid, dag Zandvoort.

Thuis gekomen neem ik afscheid.
Van de duurste schoenen die ik ooit gekocht heb.
Afscheid zonder spijt.

Vanaf de eerste dag bleken ze hels te kraken.

En negen jaar later kraken ze, na vele smeerseltjes en olietjes en spuitbussen, nog steeds hels
Zo hels dat ik ze alleen maar op mijn rondjes Zandvoort droeg.
Door de wind en de golven hoorde je het kraken niet.
En nu kan ik zonder gêne afscheid nemen van de duurste schoenen die ik ooit gekocht heb.

Popcorn

De afgelopen tijd ben ik aan het experimenteren geweest met popcorn.
Wat is er nou moeilijk aan popcorn zul je zeggen.
Nou dat valt nog best tegen.
De eerste keren maakte ik het met olijfolie, niets mis mee, maar ook niet juichend.
En de pan moest ik erna uitschuren want die olijfolie wordt een soort lijm.
Echte boter was het ook al niet, de smaak was goed, als het lukte tenminste want boter brand erg snel aan.

Uiteindelijk kwam ik uit op Zeeuws Meisje.
Dat is een beetje zout en geeft de popcorn een lekkere smaak.
Maar ik wilde ook zoet kunnen maken.
Heel internet afgezocht maar kreeg niet duidelijk hoe.
Dus maar proberen.
Poedersuiker erover is ronduit vies.
Gewone suiker blijft niet zitten.
Dus deed ik de suiker bij de boter en de mais in de pan.
Gevolg: de eerste die poften waren prachtig gecaramelliseerd, maar de rest werd pikzwart.
Vandaag had ik eindelijk door hoe ik de perfecte zoete popcorn krijg en hier is mijn recept:

Benodigdheden:
Pannetje met deksel
Een klont Zeeuws Meisje Margarine
Een handje droge mais.
Een volle eetlepel rietsuiker.

Bereidingswijze:
Doe de margarine in de pan en laat het smelten
Doe de mais erbij.
Deksel erop.
Af en toe schudden.
En als het bijna uitgepoft is zet je het vuur laag.
Doe het deksel op een kier en gooit er snel de suiker erbij.
Deksel erop.
Goed schudden.
Nog heel even op een middelmatig vuur.
(blijf schudden)
En dan gauw uit de pan in een bakje gooien.

Snoep lekker

Afscheid

je pakt je jas en kijkt me aan

je zachte grijze ogen diep in de mijne

ik wil erin verdrinken

maar ik mag alleen maar kijken

je glimlach doet mijn wangen roze kleuren

ik was vergeten hoe dat was

de smaak van je wangen

blijft nog lang op mijn lippen hangen

en ik wilde dat

het de smaak van jouw lippen was




                              Marlien

Poppenhuiskast van kosteloos materiaal

Retro-kast van kosteloos materiaal
(nog zo'n ideetje uit de oude doos die ik bij het opruimen van een oude website terug vond)

 materiaal:
- rekje waar bij de supermarkt/drogist de tandenborstels in staan
- aluminium lamelen van luxaflex
- luxaflexknipper / metaalschaar of allesknipper.

Simpeler kan het haast niet.
Je knipt de lamellen op maat en schuift ze in de gleufjes.
eventueel nog vast zetten met een druppeltje lijm geschikt voor aluminium en plastic.
En klaar ben je.




In dit geval zijn de plankjes gemaakt van een staalkaart en werd het een hippe retrokast.
Maar met plankjes in één kleur kun je een heel gedistingeerd effect bereiken.






(excuses voor de kwaliteit van de fotos, maar toen ik dit lang geleden maakte had ik alleen een simpele webcam)

Mouwtjes breien

Ik ben een oude website aan het opslaan waar ik al heel lang niets meer mee doe en kwam daar onderstaand toch wel handig idee tegen. (al zeg ik het zelf)

 

Op de fiets kun je knap koude armen krijgen als je een jas met open mouwen hebt.

Een simpele oplossing die nog leuk staat ook, is het mouwtje.

Ik kwam op het idee nav de ouderwetse stofmouwen die klerken vroeger droegen.

Deze zijn heel eenvoudig te maken:

 

Je hebt nodig:
een paar bolletje breigaren
wat elastiek
breipennen
en een naald

Voor het patroon gebruik je simpel weg een bestaand breipatroon voor de mouwen van een trui.

Je breit tot net over de elleboog en vandaar af brei je een cm of 5-6 verder in boordsteek.

je naait de mouwen dicht

en de bovenste boord wordt dubbelgevouwen en vasgenaaid met een overhandse steek

elastiek erdoor
en klaar zijn je warme mouwtjes

Facebook

Nu Hyves bijna niet meer is, kon ik er uiteindelijk toch niet meer onderuit.
Deze verstokte Facebookweigeraar is overstag.
Ik ben nog niet helemaal onverdeeld enthousiast.

Het is wel leuk om weer eens andere spelletjes te spelen.
Maar die tijdlijn geeft wel errrug veel weer.
Daar moet ik ff aan wennen.
En ik heb nog lang niet alle mogenlijkheden ontdekt.
(Maar wil ik wel alles ontdekken?)

En nu ben ik zomaar eventjes in gesprek met mijn aangetrouwde nicht in Australie, die nu zit te ontbijten terwijl ze mij welteruste wenst.
Dat is dan wel weer erg leuk, ik kan nu ook spelletjes met haar spelen terwijl er toch zo'n 16.500 km tussen ons zit.

Zentangle 6

Geen idee of tekst in een Zentangle thuis hoort, maar ze kwamen spontaan te voorschijn.

 

Niet storen!

Wij slapen

 

Zentangle 5

Een tijdje terug ben ik al eens met krasfolie aan de slag geweest om ATCtjes te maken.
En er lag nog wat in de la, dus het leek me wel leuk om er ook eens mee te gaan tangelen.

Zentangle 4

Kreeg de tip dat de fineliners van de Hema veel prettiger werken en ik vond er nog een paar in m'n pennenlaatje.
Ze werken inderdaad veel fijner dan de fineliners van de Action.
De achtergrond is per ongeluk ingevuld met houtskool, omdat ik het verkeerde potlood pakte.

Zentangle 3

Ik begin een beetje door te krijgen hoe het werkt.
Lolo ook, die komt steeds bij me zitten en duwt m'n fineliner weg.
Dat is wat lastiger ;-)

Een uiltje knappen

 Op een rommelmarkt kwam ik laatst dit typisch retro borduurboekje tegen.
De uil op de voorkant sprak me aan, maar ik had geen zin om dit letterlijk na te gaan maken.
Op de hobbyclub stond nog een canvasdoekje en toen kreeg ik het idee om zoiets te gaan schilderen.
En zo ontstond onderstaan vrolijke schilderijtje.
Om het af te maken strooide ik er nog wat plaksteentjes bij.

Zentangle 2

En dan wordt je 's ochtends wakker en je hebt een half uurtje over voordat je weg moet en dan krabbelt het toch wel lekker weg:

 

Zie voor inspiratie en patronen ook: http://tanglepatterns.com/

Zentangle

En toen kwam ik opeens iets tegen dat me ook wel erg leuk leek om te doen.
Zentangle of te wel tangelen.
Een meditatieve manier van vlakjes vullen waar je hele dure cursussen en pakketten voor kunt aanschaffen, maar ook gewoon met behulp van een betaalbaar boekje, aquarelpapier een 2b potlood en een fijnschrijver zelf mee aan de slag kunt.
Mijn eerste poging was met een artpen, is een sjieke vulpen.
Dit was niet zo'n goed idee, want vulpeninkt droogt langzaam en binnen de kortste keren zaten mijn handen en mijn vierkante tekeningetje vol vlekken.
Maar toch wil ik mijn eerste Zen-tangle-poging hier weleven laten zien natuurlijk ;0).

 

 

En dit betaalbare boekje met uitleg kan ik van harte aanbevelen:

 

 

 

herfst ATC

het weer vroeg om een paar herfstige ATC-tjes:

Delfsts blauw haken en mijn tante in Australie

Iemand wees me een tijdje geleden op dit leuke haakpatroon van Christel Krukkert dat op de website van de NCRV staat.
Ik heb altijd wat moeite met het lezen van haakpatronen, maar stukje bij beetje is het me toch gelukt om dit grappige paartje te maken.





Mijn tante in Australie:
Ik heb haar maar één keer ontmoet en dat is al een half leven geleden.
Een paar jaar geleden vond ik de familie weer terug via internet en ik heb regelmatig mailcontact met één van haar zoons.
In augustus werd ze 89 en ik besloot haar te verrassen met een zelfgemaakt hollands cadeautje in haar lievelingskleuren rood groen en blauw.
Ze was reuze verrast en nu hangt ie bij een trotse tante op haar kamer in het verzorgingstehuis aan de andere kant van de wereld.
Hier stond ie nog bij mij op een stoel ;-)