Lekker

 Deze week geen Uitbusuitje, dus besloten spelletjesbuurvrouw en ondergetekende om eens pannekoeken te gaan eten bij 't Laarbos, een nog vrij nieuw restaurant.

We waren zo druk aan het kleppen, dat een foto er bij inschoot.

Maar de pannenkoek smaakte prima.

En de cappuccino na was ook uitstekend.

Ik heb nog even gegoogled of ik een foto van mijn pannekoek met warme kersen en vanilleijs kon vinden, maar ook dat wilde niet lukken.

De rest van de week bestaat voornamelijk uit sporten (en spierpijn).

En ruimen, waarover je op mijn andere blog huishoudelijkeperikelenkunt lezen.

Dat gaat traag maar gestaag.

Ik geef regelmatig wat weg, zet af en toe wat te koop op mp of fb.

En het begint zelfs een beetje zichtbaar te worden.

Ik ben even teruggefloten wat fietsen betreft.

Ik mag maar kortere stukken fietsen, omdat mijn spieren toch eerst nog wat sterker moeten worden.

Gelukkig kan ik mijn lievelingsplekjes nog wel bereiken.

Verder zit ik nog op een aanpassing van mijn zitting te wachten, in de hoop dat mijn stuit dan niet meer op het frame stoot.

Dat is nl niet zo aangenaam op langere ritten.

Die aanpassing moet speciaal voor mij gemaakt worden, het materiaal moet apart besteld worden en het is vakantietijd, dus kan het even duren.

Maar het is gelukkig ook geen fietsweer nu.

Wat heeft de natuur die regen nodig he.

Alles bloeit gelijk weer op.

En als ik eerlijk ben ik ook.

Zie je trouwens die witte bloemetjes links vooraan op de foto?

Dat zijn witte prikneuzen.

Nooit geweten dat die bestonden.

Ik kende alleen de knalroze.

Zo mooi!

 Ondanks de droogte heeft ie nog nooit zo vol gezeten.

5 jaar geleden was ie zo en stond er een hekje omheen om hem overeind te houden.

Ik hou niet van hekjes om planten dus liet ik hem al gauw vrij en hij viel niet om.

Ik snoeide hem elk voorjaar terug, maar de afgelopen twee keer lukte dat niet.

En hij bleef mooi overeind.

Vorig jaar hoorde ik, van de baas van het tuincentrum alhier, dat ie helemaal niet gesnoeid hoeft te worden.

Dus trok ik dit voorjaar alleen de dode bloemtrossen er uit.

Enige jammere is dat ik hem vanaf mijn favoriete plekje op het terras niet meer zien kan, want ook de sering (links) is na een flinke snoeibeurt erg breed geworden, maar daar valt met wat snoeiwerk wel wat aan te verbeteren.

Ach ja ik was er ook nog helemaal niet veel opuit geweest he

 Twee weken geleden kreeg ik een algemene mail dat er nog één plek vrij was voor het uitje van vandaag.

Omdat erbij stond dat je moest kunnen lopen, ging ik eerst even kijken of het een haalbaar uitje voor me was.

Dat leek er wel op, dus durfde ik het wel aan.

Maar daardoor viste ik net achter het net.

Maandag had ik een verschoven koorrepetitie en toen ik weer thuis was vond ik een mailtje waarin me gevraagd werd of ik alsnog mee wilde, want er was iemand afgevallen.

Omdat er sinds die mail alweer een paar uur verstreken waren zag ik de bui al hangen dat ik weer mis gegrepen had.

Maar nee, ik kon nog mee.

En zo stond ik vanmorgen al vroeg op.

Waste en laafde me.

Trok m'n (bijna) nieuwe setje jurken aan.

Om dan een kwartier voor vertrek erachter te komen dat ik nog met een vette kop haar rond liep.

Zo wilde ik niet weg.

Maar ja weer helemaal uitkleden zag ik ook niet zitten.

Dus ontdeed ik me van m'n mooie setje jurken en hulde me in een regencape, die ik strak om m'n hals dicht trok.

Waarna ik zo met m'n hoofd onder de douche dook en nog snel even m'n haar waste.

Oké, beetje gek, maar het werkte formidabel.

Alleen m'n schoenen hadden wat waterspatten.

Al gauw stond de bus met chauffeur voor de deur en haalden we de andere zeven dames op.

En toen volgde een fraaie rit naar Kallenkote, waar we verwacht werden bij Taman Indonesia.

Een kleine fraai ingerichte dierentuin met meest vogels uit Indonesië.

Na een cappuccino, op het terras, liepen we de tuin in.

Ik raakte halverwege ook nog even in gesprek met een vrolijke vogel.

Ben benieuwd of je kunt onderscheiden wie wat zegt.😄

Tussen de middag aten we een loempiaatje.

De andere dames en de chauffeur gingen  nog een rondje de tuin in.

Maar mijn benen zeiden zeer duidelijk dat het genoeg geweest was.

Dus luisterde ik braaf naar ze en bleef lekker buiten zitten, mensen kijken, Rempejek snoepen, en een spelletje op de tablet spelen.

Toen iedereen weer verzameld was aten we nog een ijsje en toen ging het alweer op huis aan.

 

Al met al alweer een geslaagd uitje van Uitbus Vechtdal.

Accepteren

 Ooit vocht ik zeker 25 jaar met mijn lijf om er uit te zien zoals de goegemeenschap vond dat ik er uit moest zien.

25 jaar van bloed zweet en tranen, twee eetstoornissen, ondervoeding, overvoeding, dietisten, therapeuten en huisartsen, die me allemaal wel even dun dachten te maken verder, een metabolisme dat volledig aan gort was, na 400 kilo (ja 1600 pakjes boter) afgevallen en nog meer weer aangekomen te zijn,nam ik het moedige besluit om het te accepteren zoals het was. 
Vanaf die tijd bleef ik stabiel te zwaar, had nog maar één garderobe, kon mijn geld en mijn spaarzame energie in andere dingen gaan steken (sporten, uitjes, verliefd worden).

Maar al die jaren erna moet ik me al teweerstellen tegen vooroordelen, botte kritiek, harteloze opmerkingen, ongevraagde en soms megastompzinnige dieetadviezen (elke dag ontbijten met zwarte koffie en een peer) en de pijnlijkste blijft altijd: "tja het is je eigen keus".
Zelfs als ik zeg dat alle echte deskundigen me dringend geadviseerd hebben om er niet meer aan te beginnen blijft de kritiek komen.
Integenstelling tot het zusje type fotomodel, zal ik er nooit zo uit zien als men vind dat moet.

Vorig jaar moest ik omdat ik zoveel verzwakt was, proteinerijk voedsel eten, en voor het eerst in heel veel jaar werd ik een maat groter.
Dat doet dan toch wel weer verdriet, want eraf gaat het weer niet.

Tjonge wat dwaal ik af.
Maar het zat me dan ook weer ff hoog, afgelopen week weer eens meerdere ondoordachte opmerkingen naar m'n hoofd gekregen.

Dit blogje wilde ik het hebben over de megaleuke aankoop die ik dit weekend deed.
Bij een verkoopster waar ik ook al vaker slaagde.
Gek genoeg had ze zelf deze jurk en overjurkschort niet gecombineerd.
Pas toen ze het inpakte zag ze hoe leuk de combinatie was.

De kleuren zijn overigens in het echt veel frisser.

Dus maar ff de fotos van marktplaats geleend.

Somebody is watching me

 That moment when you are weaving and you get the feeling somebody is watching you.

Zonsondergang

 "Mooie zonsondergang!"; appt spelletjesbuurvrouw verderop in de straat.

Maar als ik naar buiten loop valt me in het oosten iets anders op dat ik gauw even terug app.

Een volle regenboog staat daar in de schemer.

Ik krijg hem helaas niet op één plaatje gevangen.

Dan maar op twee fotos.

Heb je ooit zo tegen het donker een regenboog gezien?

Ik niet.

Dan kijk ik naar het westen, waar de zonsondergang de lucht in vuur zet.

Achter is het ook mooi appt spelletjesbuurvrouw, dus loop ik nog even de achterdeur uit.

High Tea

 Stond al zooooo lang op mijn verlanglijstje, maar het kwam er maar niet van.

Bij de Uitbus doen ze het regelmatig.

En zo toog ik gisteren na mijn ochtendsportuurtje, met een bus, vol gezellige dames op leeftijd en naast de chauffeur  zowaar nog een man, richting Vollenhove.

Naast het fraaie buitengoed "de Oldenhof" bevind op het landgoed  in een boerderij een schenkerij met dezelfde naam.

Toen we na een mooie rit daar aan kwamen werden we hartelijk ontvangen en kregen een heerlijk plekje op het erf, met prachtig uitzicht en geitjes en kippen om ons heen.

Al gauw stond de tafel vol met lekkernijen en twee soorten thee.

Iedereen liet het zich goed smaken.

De pauw kwam ook bedelen om fruit en cake en liet als dank zijn veren zien.

Op de terugweg kwam iemand op het idee om nog even een ijsje te eten bij de VP in Zwartsluis, waarbij het oog groter was dan de maag.

Volgende keer toch maar een maatje kleiner.

Maar lekker was het wel.

En zo reden we voldaan, langs een mooie route weer naar huis.

Tanden, nieuwe oogst en trainen

 

Ik heb even geaarzeld of ik deze foto durfde te plaatsen, maar ben zo blij dat ik nu weer glimlachen kan.

In lockdowntijd (wat lijkt dat alweer lang geleden) brak er een kunststukje van m'n voortand af.

Estetisch vervelend, maar geen noodsituatie.

Dus kon het wachten.

Toen ik eenmaal een afspraak voor reparatie had, ging de praktijk dicht omdat er daar corona uitgebroken was.

De volgende afspraak was de tandarts verhinderd.

Meerdere afspraken daarna moest ik wegens ziekte afzeggen.

Vervolgens had de tandarts lange wachtlijsten om alles van iedereen weer in te halen en braken er tot twee keer toe kiezen bij me af, die atuurlijk voorgingen.

Plus nog het eea aan achterstallig onderhoud dat ingehaald moest worden.

En dat moest vanwege mijn beperkte gezondheid stapje voor stapje.

Maar nu is dan eindelijk de inhaalslag geklaard en kan ik weer voluit grijnzen.

De aalbessen en kruisbessen konden vandaag geoogst.

Geen enorme hoeveelheden, want het zijn nog bescheiden struikjes, maar toch voor vandaag en vanmorgen lekker vers uit eigen tuin.

Deze week ben ik naar 3x in de week Fysifit gegaan.

Niet alleen goed voor m'n conditie, maar ook om mijn slaapritme weer op normale tijden te krijgen.

Slapen van 2 tot 11 is niet ideaal.

En nu ik 3x in de week van 9 tot 10 sport kom ik de andere dagen ook weer op een normale tijd mijn bed uit.

Het is hier zoveel relaxter dan in een gewone sportschool.

Geen klereherrie, geen fanatieke kleerkasten, geen gebuffel, maar rustig opbouwen.

Ik doe nog steeds 4 oefeningen, twee voor de armen en twee voor de benen.

Mijn linkerarm die bij de handfiets al na 1,5 minuut totaal verkrampte red nu met nog wat tegengas 2x5 min.

Mijn linkerbeen dat steeds krom bleef staan als ik gefietst had, is nu na een fietstochtje bijna weer recht.

Ik kon de oefening,om mijn benen soepeler en sterker te krijgen, al 5 keer aanpassen en ga nu naar de zesde verbetering.

Bij de tweede armoefening, waarvan ik de naam ook al  niet weet (boven je hoofd twee stangen naar beneden trekken) is nog geen vooruitgang, maar dat is niet zo gek, gezien de problemen die ik met de eerste oefening had.

En deze week mocht ik de grote stappen op de loopband van 2x5 naar 2x6 minuten brengen.

Die twee minuten meer vallen nog knap tegen.

Door deze relaxte manier van werken, ben je je veel bewuster van elk stapje vooruit.

Klaar

 

Vers fruit

 Vandaag een derde ronde frambozen geoogst.

En gelijk maar zoveel mogelijk de struik (oude takken en nieuwe scheuten) weggehaald.

Want foei wat woekert dat.

Het groeit ook weer overal tussen de terrasstenen uit.

Had ik dat geweten, dan had ik het anders gedaan.

Maar wat zijn ze lekkerrrrrrr.

Van de week heeft de buurvrouw een portie gehad.

En vandaag heeft spelletjesbuurvrouw ook een bakje vol meegenomen.

De aalbessen en kruisbessen zijn deze week ook plukrijp.

De blauwe druif doet het ook al goed.

De witte druif die meer in de schaduw staat doet het minder, maar er zit ook daar wat aan te komen.

Fietsen en wandelen

 Het was al weer een tijdje geleden dat ik met wandelmaatje op pad ging.

Er kwam steeds vanalles tussen.

Nu zij ook een e-bike heeft kunnen we ook eens ergens anders een stukje lopen.

Dus fietste we vanmorgen naar Nieuwebrug waar we een stukje over het zandpad langs de Beneden Regge liepen.

Het was motterig, koel weer, ronduit aangenaam na al die hitte.

Het uitzicht was prachtig.

We liepen door tot aan een plek waar water vanuit de Regge naar een 1,5 meter lager gelegen sloot gepompt kan worden.

En vervolgens liepen we weer dezelfde weg terug.

Bij Reggetaria Omm& Nabij, waar we onze fietsen geparkeerd hadden, dronken we nog wat op het overdekte terras.

Vandaag 11km fietsen en 1850m (+ 2x bankje) lopen op de teller.

Het lijkt zo weinig, maar is zoveel.

Tijd voor een middagdutje.