maandag 25 mei 2015

Vanalleswatjetoeweekend

Vorige week tikte ik voor een tientje een Kruidvattreinkaartje op de kop.
Daardoor kon ik zaterdagochtend in alle vroegte weer eens naar Vlissingen afreizen.
Even leek het dat mijn dagje in het water zou vallen.

Bij aankomst was er ipv de beloofde zon alleen maar regen.


Op het plein bij de kerk speelde een indorockbandje oude nummers van oa de Everlybrothers.
En een oude man probeerde me te zoenen. (foei)

Van de ergste regen kreeg ik gelukkig niet veel mee omdat ik ondergronds aan het winkelen was.
En toen ik weer boven kwam scheen alsnog de zon.

Natuurlijk moest ik mij even presenteren voor de camera van Zeegat.nl , want mijn zeegatfotomaatjes zouden teleurgesteld zijn als ik niet even was komen zwaaien.
Inmiddels werd het zonnetje zo stralend dat ik daarna nog een paar uur buiten het zicht van de camera van het zeegat heb zitten genieten.

Zondag moest er hard aangepakt worden.
Het doek van mijn meer dan zeven meter lange zonnenscherm was losgeraakt.
En terwijl ie nog aan de bovenkant vast zat moest er een nieuwe zoom ingenaaid worden.
Dat betekende dat ik met mijn naaimachine op een krukje over het terras schoof.
Natuurlijk was het garen een halve meter voor het einde op, dat zul je altijd zien.
Dus heeft dat stukje nu een ander kleurtje.
En nu de boel nog weer in elkaar gezet krijgen. 

Op tweede pinksterdag ga ik altijd naar de rommelmarkt in Oisterwijk.
Vorig jaar viel dat door het noodweer compleet in het water.
Vandaag was het gelukkig prachtig weer zodat ik tussendoor ook nog een poosje in het zonnetje aan de Dommel gezeten heb.
Ik weet niet wat het is, maar ook op deze markt vond ik weinig van mijn gading.
Of het nu komt omdat er steeds meer handelaren staan of omdat mijn hobbies veranderd zijn?
Misschien ben ik wel gewoon verzadigd ;-)
Maar ik ging naar huis met een nieuwe rits ter vervanging van een kapotte in mijn zomerbroek, een schoteltje van twee dubbeltjes en bij de nabijgelegen kerk kocht ik nog een stek van een siererwt voor het goede doel.

Thuis waren mijn monstertjes blij om me te zien, want dat betekende dat ze nog lekker even naar buiten konden.
En ik zag verbijsterd hoe mijn tuin in 3 dagen tijd alweer compleet veranderd was.
Overal bloeien de akeleien en eendagsbloemen, er hangen al kruisbessen aan de struik, de ene rododendron is al uitgebloeid en de tweede staat nu pas in bloei.
Ik heb wel een probleempje en dat is dat mijn fototoestel zover afgetakeld is dat er geen data meer aan de fotos gehangen worden en ze dus in het album allemaal dwars door elkaar komen te staan.
Toch maar mijn vakantiegeld benutten voor een goede nieuwe?

vrijdag 15 mei 2015

project 75 no 02


Het tweede doekje van Project 75 is af.
En ik ben er helemaal blij mee.
Wat is dit leuk om te doen!




zondag 10 mei 2015

spontane cadeautjes van de natuur

Jammer dat Rijen Ruikt pas over 5 weken is.
De tuin is nu al zo kleurrijk.
Al die cadeautjes van de natuur.















Opeens staan overal lelietjes-van-dalen en vergeet-mij-nietjes op plekken waar ik ze nog niet eerder zag.
En die vind ik zooooooooo mooi.














En in het schaduwrijke hoekje van mijn terras heb ik tot mijn verbazing aardbeien.
Ooit moet mijn voorganger daar aardbeien gehad hebben vermoed ik, want in die hoek heb ik ze nooit gehad.

 Ook binnen kreeg ik een fraaie verrassing.
De phalaenopsis die ik een paar jaar geleden kreeg, heeft een nieuwe loot.
En aan die loot zitten bloemen die beduidend groter zijn dan die van vorige jaren.

Die kleine paarse kocht ik een paar weken geleden zieltogend en afgeprijst bij de plaatselijke supermarkt.



En eindelijk heb ik het eerste werkstuk dat ik in de eerste les bij Annette Jeukens maakte op een ondergrond gezet en opgehangen.

dinsdag 5 mei 2015

wat een weertje he

En het begon zo goed vanmorgen:

Tot het begon te regenen en de tuin al gauw onder water stond:

Toen de zon weer scheen kwam ook de wind


zaterdag 2 mei 2015

In memoriam

Vandaag is het 20 jaar geleden dat mijn vader overleed om kwart voor zeven in de morgen, nadat hij bijna 15 jaar tegen de kanker had gevochten..
Je denkt aan gekke dingen op zo'n moment.
Ik weet nog dat mijn eerste gedachte was dat ik de tandarts moest bellen.
Want ik had die ochtend een afspraak en mijn moeder toevallig diezelfde middag.
Normaal had die man z'n antwoordapparaat aan staan om die tijd, maar deze keer nam ie zelf slaperig op.
De eerste dagen gingen in een soort zware deken aan me voorbij.
Ik weet dat ik bij de dominee aandrong op psalm 3.
Waarbij ik vers 2 het belangrijkste vond.
   Hart onrustig vol van zorgen
   Vleugellam geslagen ziel
Zo zag ik mijn vader.
Vanwege 50 jaar bevrijding moesten we tot 6 mei wachten voor hij begraven kon worden.
Het was op een zaterdag.
De kerk was zo vol dat mensen moesten staan.
Ik herinner me allerlei details nog haarscherp.
Zo reed er een automobilist onbeschoft tussen zijn auto en onze volgauto door.
En het frêle oude zondag schooljuffrouwtje dat uit de grond van haar hart zei zei dat het zo'n lieve lieve man was.
De overvolle aula op de begraafplaats waar ik in mijn eentje als een zombie op een bankje zat en niemand naar me omkeek.
En de ex schoonzuster van mijn zusje die dat als enige wel zag.
En de lieve hartelijkbrief van de pastoor van de katholieke kerk, terwijl ik van al mijn (toen nog) mede protestanten helemaal nooit iets gehoord heb.
De dag na de begrafenis belde mijn moeder me en siste: "jij zal wel blij zijn dat hij dood is. Jij hebt hem altijd gehaat".
Waar ze dat vandaan haalde mag Joost weten, want hoe moeilijk hij het me ook maakte:
 Ik hield van mijn vader.