zaterdag 27 juli 2024

Curiosity Cabinet: Mystic Garden

En dat is 3.


Ik begon met de grote onderdelen.


En toen ging het mis.


Ik had de zijkant aan de verkeerde kant beplakt.
Gelukkig ontdekte ik dat al snel en kon het nog loshalen en goed plakken.
De lijm droogt kleurloos op, dus ik was niet echt bezorgd.
Maar de lijm had kleur van het papier opgenomen en nu blijft het dus wit.

En als klap op de vuurpijl heb ik de rug er verkeerd om in gezet.
Bij alle kabinetjes waren de plankjes één kleur.
En laat er nu bij deze twee kleuren op zitten.
Aangezien het bostafereel al muurvast geplakt zat moet ik het zo laten.
"Aan de achterkant wonen geen mensen"; zou mijn vader gezegd hebben.


Ik doe weer alles door elkaar.
Zie je links onder het afdakje die steentjes?
Dat wordt een put.
Elk steentje moet vastgelijmd worden.
Na elke laag moet de lijm een hele tijd drogen, anders zakt de boel in.
In de tussentijd hing ik de trossen op, plakte het dakje van de put op de staanders, knipte het picknickkleedje en maakte het allerkleinste boekje ooit.
Je kunt het nauwelijks zien, maar het ligt echt in het midden, linksachter het geruite kleedje.
Op de foto is de put pas halverwege "gemetseld".
In de put moet een dotje blauwe watten, om water uit te beelden.
Dat staat zo dom, dus dat blijft lekker weg. 

Close up boekje 

Dit kabinetje leek me het leukst om te maken, dus bewaarde ik hem voor het laatst.
Maar er zit zoveel bij dat gewoon onmogelijk is.
Te byzar klein, of materiaal dat niet te verwerken is.
Ook ontbreken er bessentakken en kun je de takken van de goudenregen niet alleen niet buigen, maar zijn ze ook nog eens veel te groot.
Na wat stevig wanhopen besluit ik er een eigen draai aan te geven.
Er zit zoveel materiaal bij, wat er onmogelijk allemaal in past.
Daar moet ik toch wel iets mee uit kunnen vogelen om er toch wat van te maken.


Dus bleef ik steentjes metselen. 
Zat, omdat de lijm maar niet drogen wilde, een uur met een piepklein mandje van touw tussen duim en wijsvinger.



En vulde het mandje met appels zonder steeltjes, omdat ik echt niet in staat was om papieren steeltjes aan appeltjes van 2 mm te maken.



En zo worstelde ik de volgende dag weer verder.
De emmer moest eigenlijk van piepkleine stukjes tandenstoker aan elkaar gelijmd worden, maar dat was ook weer zoiets onmogelijks.
Dus verving ik het door opgerold goudpapier.
De bodem van het kabinetje moest beplakt worden met iets groens dat gras moest voorstellen, maar ik gebruikte een zakje met onduidelijke inhoud, groen met gekleurde spikkels, zodat het meer een bloemetjesveldje lijkt.


En dan is het tijd om te gaan nadenken wat ik in plaats daarvan in de rechterhoek zal maken.


Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat de uitdrukking "less is more" niet voor niets bestaat en liet de helft weg.
En zo vind ik hem eigenlijk heel prima.

Het touw van het schommeltje bleef maar draaien, dus heb ik de zitting onopvallend tegen de achterkant gelijmd.


Hij past zo ook veel beter bij de andere twee, dan als ik die wel erg overdadige vulling allemaal gebruikt had.


Ik heb er uiteindelijk toch nog bijna 6 uur werk in zitten.

vrijdag 26 juli 2024

Eindelijk

 Eindelijk weer eens een stukje gefietst.
Daar kwam het al maanden niet meer van, door de spier en de regen.
Ik koos voor een bescheiden ritje naar de Ommermars, het nieuwe recreatiegebied, dat hier een paar jaar geleden gerealiseerd is.
De heenweg fietste ik er dwars doorheen.
Het begint al erg mooi te worden.
Enige minpuntje is dat het betonnen fietspad erg smal is.
Best gek omdat er steeds meer brede fietspaden aangelegd worden in onze gemeente.


Op dit leuke bankje op de Varsenerdijk bleef ik lang zitten genieten van het uitzicht.


Opeens stegen alle vogels massaal op uit het water.
Er was een roofvogel gesignaleerd.
Een spectaculair gezicht.


Ik raakte, zoals zo vaak hier, in gesprek met twee dames.
En zo was de middag gauw om.
Net voor de regen weer eens viel was ik weer thuis.



woensdag 24 juli 2024

Curiosity Cabinet: Star Gazer


En toen was ik al weer toe aan nummer 2.


Nog meer boekjes 😂😂😂.
Ter afwisseling in meerdere maatjes en diktes, allemaal met paginas.
Op 1 na, die 2 plankjes heeft 😁.
Het kostte me 2 uur om ze te knippen te vouwen en te plakken.
Wel erg leuk dat er zoveel variatie in zit
Bij de booknooks zie je veel dubbelen en allemaal even groot.



De volgende dag is het warm.
Erg warm.
Goede smoes om zo min mogelijk te bewegen en toch wat te doen.


Na een paar dagen pauze vanwege uitje en zo pakte ik de draad weer op en dacht het nu wel snel even af te kunnen maken.
Maar het in elkaar zetten van miniflesjes en dergelijke vergde erg veel tijd.
Ze moesten stuk voor stuk drogen zonder omvallen, voor ik aan een volgende kon beginnen en daarna het zelfde ritueel om ze in de kast te plakken.
Ook hier heb ik een paar onmogelijke dingen overgeslagen of aangepast.
Al met al was ik toch 2,5 uur zoet voor alles vast op z'n plek zat.





Met de laatste loodjes kwam ik toch nog uit op 9 uur werk.


Op naar nr 3.

maandag 22 juli 2024

Friese dorpentocht
















Vanmorgen vroeg werd ik opgehaald door Uitbus Vechtdal voor een rondvaart in Friesland.
We vertrokken met de Boot vanuit Lemmer.
Een, zo te zien, zeer toeristisch plaatsje, met heel veel terrasjes langs de smalle kades.
Al gauw verlieten we de stad en genoten we van het prachtige weidse landschap.
De tocht duurde 4,5 uur en de eerste uren heb ik geprobeerd het onmogelijke in fotos te vatten.
Het landschap is zooooo weids.
Het is echt prachtig, maar ik moet bekennen dat ik het na 2 uur toch eigenlijk wel gezien had.
4,5 uur is echt heel erg lang.
Dat merkte je ook wel bij anderen aan boord.
Een gezin zat te kaarten, er werd veel gepraat en ook bij ons gingen de gesprekken over vanalles en nog wat.
Waaronder Book Nook. 😁
Maar ik heb geen spijt dat ik gegaan ben hoor.


En (jaja Anja) natuurlijk was er sochtends appelgebak, een eenvoudige vette lunch, en smiddags nog sorbetijs.


Meer info over de tochten vind je hier:

Friesland 

Dorpentocht

En over de Uitbus:

Uitbus Vechtdal

(Klik op de anders gekleurde tekst)

zaterdag 20 juli 2024

Curiosity Cabinet: Painters Atelier



Ik kreeg een tip dat bij de Action leuke kleine bouwpakketjes te koop waren.
Onze Action is een paar maanden geleden verhuist naar een groter pand, een stuk dichterbij, maar vanwege de spierproblemen was ik er nog niet geweest.
Ik heb echt het hele pand afgezocht, maar nergens zag ik ze.
Personeel om te vragen ook niet trouwens.
Toen ik nog maar een keer naar de creatieve hoek ging, vond ik ze helemaal onderin het schap, verstopt onder iets groters.
Alle drie waren ze er nog.


Ik had geen hoge verwachtingen van de kwaliteit en dacht er wel heel snel mee klaar te zijn.
Maar de kwaliteit valt best wel mee.
Voor €7,49 mag je geen topklasse verwachten natuurlijk.

En dacht ik bij de Book Nooks al veel te priegelen.
Dit is nog veel priegeliger.


Het kastje zat vlot in elkaar.
De balsalijm pakte goed op het triplex.
De bloemenvaasjes gingen  ook vlot.


Maar het eerste verfblikje van papier kostte me hoofdbrekers
Er waren namelijk geen plakrandjes bijgetekend.
Dus besloot ik er een randje om te knippen en die vervolgens in puntjes te knippen.
Dat leek me toch makkelijker te verlijmen.
En het werkte.


Ik ging verder in een andere volgorde dan het boekje.
Eerst heel veel piepkleine onderdeeltjes maken leek me niet zo slim
Dus zette ik de kast deels in elkaar.
En besteedde ik zeker een uur aan het maken van piepkleine kwastjes.
Ik verving het zilverpapier door aluminium tape.
Dat plakt goed en makkelijk.
En eigenlijk moest ik het witte papier nog in superfijne franjes knippen, dat de haren van de kwast moesten voorstellen.
Maar dat heb ik niet gedaan.
Dat vraagt gewoon om mislukken 
En toen liet ik alle inimini kwastjes op de grond vallen, waarbij er eentje spoorloos verdween. 😲

Het raampje moest eigenlijk naar buiten open.
Maar dat zit maar met een randje lijm vast, dus leek het me verstandiger om het naar binnen te zetten.


Weleens een poppetje van satéprikkers gemaakt?
Dat is echt geen doen.
Uiteindelijk heb ik de deeltjes op papier geplakt en toen de lijm goed droog was heb ik het papier rondom voorzichtig weggeknipt.


Er zijn meer dingen echt onmogelijk.
Ik denk dat het prototype veel groter is geweest en dat ze na het verkleinen nooit getest hebben wat realistisch is op dit formaat.
Dus laat ik soms wat weg, of doe het gewoon anders.
Voor die paar euro hoef je er niet wakker van te liggen.


De derde dag deed ik er een uur over om 3 piepkleine papieren verfpotjes in elkaar te prutsen.


Een dag later raakte de kast gevuld en bleek ik op de ezel ook nog zelf een schilderij te moeten maken.
Met fineliners lukte dat aardig.


Even tussendoor bij de Book Nooks gezet.
Dan zie  je goed het verschil.


Ik heb uiteindelijk besloten om er geen ledlichtje in te zetten.
Het heeft weinig toegevoegde waarde en de bedrading zou heel erg zichtbaar in het kastje geplakt moeten worden.
Ook heb ik de huif weggelaten.
Ik vond hem te overheersend.

Grootste frustratie: papier dat niet tegen lijm kan en dus gaat werken, rekken, krommen.
Dat is met dit iniminiwerk niet fijn.
Er zijn dus een paar dingetjes weggevallen.
En een paar dingetjes die onmogelijk bleken heb ik anders opgelost.
Of gewoon niet.

Toch vind ik het eindresultaat wel leuk.


Al met al zit er toch zo'n 8,5 uur werk in.
Het leek zo simpel.

vrijdag 19 juli 2024

Seizoenafsluiting

 Gisteren hadden we de seizoenafsluiting van ons koor.
Eerst een uurtje zingen, nog wat puntjes op de I zetten.
En daarna ging het in colonne naar Tante Pos.
Tante Pos is een gezellig etablissement in wat, je raadde het vast al, heel vroeger het postkantoor was.
Een prachtig monumentaal pand, waar nog veel van de sfeer van toen aanwezig is..


Eerst trokken we nummertjes, met de bedoeling dat we zo eens naast iemand anders dan anders kwamen te zitten.
Maar stomtoevallig kwamen alle sopranen toch weer bij elkaar te zitten. 😂😂😂

Nadat we voorzien waren van een hapje en een drankje kwamen er tien geheimzinnige gesloten zakjes tevoorschijn.
In koppeltjes moesten we, door te voelen, raden wat er in zat.
Dat zorgde voor veel hilariteit.
Wij haalden een gedeelde eerste plaats, met negen goede antwoorden.
Dus ging ik aan het eind van de gezellige avond met een gewonnen zakje drop naar huis.

maandag 15 juli 2024

Water

 In een paar dagen tijd viel er meer dan 25cm water.


Dat deed de tuin wel goed.


De pluimhortensia moest ik volgens de vorige bewoner elk jaar tot op 50cm terugsnoeien.
Maar van een tuinman hoorde ik een paar jaar geleden dat dat helemaal niet nodig is.
En zie eens hoe mooi hij nu is.


Het vele water zorgt voor de watertoeristen
 in ons kleine stadje wel voor problemen.
De Vecht staat zo hoog dat de haven ondergelopen is.
Dat is nog nooit eerder gebeurd om deze tijd van het jaar.


Maar Ommen zou Ommen niet zijn, 
als er niet gelijk iets gedaan wordt
om de gestrande vakantiegangers
 een hart onder de riem te steken.
  Zie Klik

zondag 14 juli 2024

Book Nook Magic Pharmacist

 Letterlijk vertaald is dit volgens mij de werkplaats van een magische apotheker.
Zouden we dat in het Nederlands ook zo noemen of is het gewoon een heks?


Ik zou even pauze nemen.
Maar na een paar dagen begon ie toch wel weer erg aan me te trekken.
Dus heb ik hem toch maar open gemaakt:


De volgende dag besloot ik om eerst de boekjes te maken.
Dit keer weer met stickerkaftjes.
En in twee maten.
Ook waren er nu boekjes bij waar de titel of het plaatje echt paste bij het onderwerp.
Maar drie boekjes met paginas dit keer.
Bij twee zat een bladzijde te veel.
Die heb ik er maar afgeknipt.
Kunnen vast nog wel ergens voor gebruikt worden.



Inimini dopjes op inimini flesjes plakken is knap frustreren.
Het koste me 25 minuten. 🤪🥴😳




Deze Book Nook bevat onnoemelijk veel kleine onderdeeltjes, maar is veel afwisselender dan de bibliotheek.
Alleen worden kwetsbare onderdeeltjes vaak al in elkaar gezet ver voordat ze hun plaatsje krijgen.
Dat is niet altijd even handig.

De mandjes linksonder zijn stickers geplakt op een basis van MDF.
Alleen kloppen de maten niet helemaal.
Het resultaat is dan ook niet helemaal op z'n mooist.

Rechtsonder een heleboel opgerolde documentjes.
Ook stickers en dus moet je echt in één keer goed rollen.
Dat is nog een hele kunst.


En zo krijgt de bovenkamer al aardig vorm:


Een heks heeft natuurlijk ook een ketel om haar drankjes in te brouwen.
Nu hadden ze natuurlijk best een kant en klare ketel mee kunnen leveren.
Maar de ontwerper koos voor een ingenieuze oplossing.
In de onderdelen zijn allemaal richeltjes gelaserd.
Die partjes worden op boogjes gelijmd.
Nu stond er best nog veel spanning op en dat lijmt lastig.
Dus heb ik ze eerst even zonder lijm, met knijpertjes opgespannen in de hoop dat er wat spanning uit gaat dan.


De volgende dag bleek het nog een heel karwei om de ketel een beetje fatsoenlijk in elkaar te zetten.
Maar het is gelukt.

Van het kastje had ik meer lol.
Ik heb nou eenmaal een zwak voor ladenkastjes.


Het slechte weer van vrijdag was een goed excuus om nog wat langer door te gaan en ook het bureau te maken.
Deze Book Nook heeft zoveel verschillende dingetjes.
Dat maakt het toch een veel leukere ervaring dan alleen maar boeken.


Zaterdag ziet het er al aardig bewoonbaar uit:


En wat doe je als het blijft regenen en regenen en regenen?
Dan zet je nog maar even een kastje in elkaar.


En dan breken de laatste loodjes alweer aan.
Nog even wat schilderijtjes en andere versierselen ophangen
En een geheimzinnige deur op zolder plaatsen..



Bij het in elkaar klikken (zeg maar stampen) van de buitenmuren komt er weer vanalles los, waaronder de hele boven verdieping.
Dat is bij elke Book Nook al zo gegaan.
Dus ik was er geestelijk al op voorbereid. 🥴


En dan is er licht!






En dan nog even een blik op de buitenkant.


En toen was ook mijn zesde Book Nook avontuur alweer voorbij.
Al met al heb ik er maar 14 uur aan gewerkt.
Maar wat was deze leuk om te doen!