Even een weekje rijk kunnen zijn

Nee stinkend rijk hoeft niet, maar gewoon eens even een paar dingen te kunnen doen zonder wikken en wegen en weken zoniet maanden lang alle tweedehands plekken af zoeken.

Ik doe het allemaal hartstikke goed hoor.
Al jaren.
Mijn huisje is bijna helemaal naar het zin ingericht, met tweedehands spullen.
Mijn garderobe bestaat meest uit afdankertjes van mensen die afgevallen zijn, voor een prikkie gekocht of zelfs gekregen.
Mijn atelier gevuld met boeken en materialen, die een ander niet meer nodig had.
Mijn tuin een samenraapsel van afgeprijsde planten en krijgertjes.
Uitjes met kortingskaartjes die ik met nog meer korting overneem van mensen die ze over hebben.

En overal weet ik een oplossing voor te verzinnen.
Gordijnen uit het vorige huis kunnen met een valse zoom nog jaren mee in het nieuwe.
Kale kussens versier ik creatief tot iets nieuws en origineels.
Op mijn voorzolder ligt zeil waarmee een ander op weg was naar de vuilstort, maar dat nog best een rondje mee kon.
En op zoek naar veel te dure upside downs voor de grote ramen achter, kwam ik in mn bedla nog een stapel inbetween gordijnen tegen.
Kreeg ik jaren geleden bij mijn voorlaatste verhuizing en had ze gedeeltelijk verknipt tot gordijntjes voor slaapkamer en zo.
En wat over is blijkt genoeg voor hier, ik hoef ze alleen maar korter te maken.

Ik zit er hartstikke knus en origineel bij.
Maar soms, gewoon heel soms, wilde ik dat het mogenlijk was om iets simpelweg gewoon te doen.

Mijn totaal versleten fototoestel vervangen voor een goeie nieuwe.
Want fotograferen is een hobby.
Met mn tweedehands tablet kan ik wel plaatjes maken en zo red ik het voorlopig nog wel even, maar ik mis de opties en de kwaliteit van mijn trouwe kodak dagelijks.
Maar dat is een luxe wens en andere dingen gaan gewoon voor.

In mijn vorige huis, dat ik noodgedwongen met een urgentie moest verlaten, lag al prachtig laminaat toen ik er in kwam.
Het zeil dat hier nog op de vloer lag, maar dat door de vorige bewoner al als ondervloer gebruikt werd, is niet meer opgewassen tegen kattennageltjes.
Aangezien mijn huis horizontaal bewoonbaar is en er nergens drempels zijn, gaat dat om vele vierkante meters.
Hoe vervang je dat?
En waar laat je alle spullen als er een wonder gebeurt en je iets te pakken krijgt en het gelegd moet worden.

Ik zie wel eens van die programmas op tv, waarin iemand thuis komt en het hele huis is door goedbedoelende mensen compleet nieuw ingericht.
Dat lijkt me vreselijk, dan ben je een vreemdeling in je eigen huis en is je eigenheid volledig verdwenen.

Maar soms zou ik willen dat ik thuis kwam en er opeens een echte mooie vloer,  zoals ik in mijn vorige huis had, in mijn huis lag.
( terwijl mijn samengeraapte dierbare ouwe spulletjes er gewoon weer bovenop stonden).

Het zal wel bij dromen blijven en op een dag vind ik vast ergens een partij tweedehands tapijttegels in een vrolijk kleurtje en een restje zeil voor mijn keukenhoekje.