Megagrote verrassing

Anne zei gisteren dat ie een verrassing voor me had.
Hij deed er erg geheimzinnig over.
Had het over muziek en over dingen die ik vast goed kon gebruiken.
Maar echt wijs kon ik er niet uit.
Vandaag om 12 uur stond ie op de stoep.

Even later kwam er een colone wagens van Radio Continu de straat in rijden en stopt voor de deur.
Ik zie mannen uitstappen met van alles en nog wat bij zich.
Ik zie dozen, ik zie een man met een gitaar, ik zie microfoons.
Uit de laatste auto komt zelfs  een kerstman.

Er staan overal buren te kijken.
En voor ik het weet lopen ze naar mijn voordeur, waar we stijf omarmd al in de deuropening staan.
We zitten in een life uitzending en voor de show wordt er nog even heel hard op de bel gedrukt.
Presentator Stefan Leur duwt een microfoon onder mijn neus en vraagt naar het verhaal van Anne en mij.
Ik verander ter plekke in een stamelende giegelende, blozende puber.
Er komt geen zinnig woord meer uit.
Ook Anne brengt er niet veel meer van terecht.
Blijkbaar zien wij er zo stralend uit, dat alle mannen voor mijn deur mee gaan stralen.
Ik krijg nog net piepend uit mijn keel dat ik nog maar net in Ommen woon en dat ik er alleen maar leuke dingen mee maak.

Een gelegenheidsduo, gevormd door Rene Karst en één van de Dikdakkers  zingt " 't het nog nooit zo donker west" van Ede Staal, dat Anne speciaal voor me aangevraagd heeft.
En eindigt spontaan met : "da geft allemaol niks want wie holt van mekaar".

Daarna krijg ik een doos in mijn handen gedrukt die zo zwaar is dat ik hem bijna laat vallen.
En Santa zet er nog een doos gebak bovenop.

Dan verdwijnen de mannen weer met een stralende glimlach op hun gezicht.

En die lach krijgen we de hele middag niet meer van ons gezicht.
Hoe romantisch is dit?

Op facebook kun je een filmpje van het hele gebeuren zien:
https://www.facebook.com/196191270440192/posts/2092688017457165/


-----------
Eerste twee fotos geleend van Radio Continu.
Want er was natuurlijk geen gelegenheid om zelf fotos te maken