Festival en regenboog

In Emmen vond gisteren het 17de internatonale shanty & seasong festival plaats.
Inmiddels ben ik door mijn vriendje aangestoken door het shantyvirus.
Dus togen we richting Emmen.

Er waren 24 deelnemende groepen, die verdeeld over het centrum optraden.
We hebben ze niet allemaal gezien.
Maar het werd, ondanks de regen, een leuke middag, met een variëteit aan koren.
Sommige niet al te best, anderen op hoog niveau.
De IJsselboei uit Brummen is een echte topper.
Een koor dat super strak zingt en dat je in je buik voelt.

Natuurlijk gingen we ook naar de Sjompiesingers.
De arme dirigent moest in de regen staan terwijl het koor lekker droog stond.
Dat zorgde voor de nodige hylariteit.

Twee mannen voor ons ergerde zich, omdat ik mee zong.
Beetje gek, want er zongen zoveel mensen mee.
Maar blijkbaar vielen mijn geschoolde operaklanken uit de toon voor ze.
Tja je hebt van die mensen.

Ik kon het sjompiebestuur ook al niet overhalen om vrouwen toe laten, dus droop ik maar met de staart tussen de benen af.
(Geintje)

Op de terugweg werd ik weer getrakteerd op een mooie rit door Duitsland en Nederland.
En bij ons favoriete plekje bij het stuw  van Junne werden we verrast door moeder natuur, met een haarscherpe regenboog, die op een gegeven moment zelfs dubbel was.