Op tafel staat een minuscuul blikje met Pieps as.
Zo snel gaan de dingen.
Stapje voor stapje ruim ik haar overbodig geworden spulletjes op.
Wat moet 1 kat nog met vier kattenbakken, twee reismanden en twee antischrokbakken terwijl ze nooit schrokt.
Lolo is niet meer bij me weg te slaan.
Elke keer als ik naar de WC ga zit ze op het hoekje van de salontafel dat het dichtst bij de deur is op me te wachten en spreekt me verontwaardigd toe als ik weer terug kom.
Ze mist haar vriendinnetje duidelijk.
Katten kunnen wel tot een half jaar rouwen las ik ergens.
Arm meisje.
Ik kreeg lieve kaartjes en berichten, dat doet goed.
Op een van de weggeefhoeken bood iemand een enorme hortensia aan.
Die wilde ik maar wat graag hebben voor in de voortuin.
We konden hem vandaag precies tussen de buien door ophalen en weer ingraven.
Daar wordt je dan weer een beetje blij van.
Omdat de huurdersdag dit jaar niet door mocht gaan, stuurde onze huisbaas alle huurders een puzzel.
Daar kwam nogal wat commentaar op op Facebook.
Sommige mensen kunnen nergens iets aardigs in zien.
Ik vind het een positieve geste.
Vanmiddag hebben we een paar uur besteed aan .....
De rand leggen. Hahahaha!
Het is een bijna helemaal groene puzzel met bladeren en daardoor geweldig ingewikkeld.
Zelfs voor een ervaren puzzelaar als mijn vriendje.
Dinsdag krijg ik er nog één van iemand, met een afbeelding van een kleurrijk boeket bloemen.
Dus voorlopig zijn we weer zoet.
Creatief gezien komt er nog steeds niets uit mijn handen.
Het wil gewoon niet.
We leven in zo'n rare wereld.
Al weken ligt er een steen op mijn maag en kost eten me enorm veel moeite en dat is heel raar voor zo'n eat-o-holic als ik.
Denk aan jullie 😘
BeantwoordenVerwijderenJa het is een rare wereld, hè.
BeantwoordenVerwijderenMaar dat geaar van de verhuurder is leuk...en eigenlijk komt er dan tòch iets uit je handen.
Sterkte!!
Mijn goede raad, uit ervaring: geen deur dicht doen nu tussen jou en Lolo.
BeantwoordenVerwijderenVan Roet mocht de wc deur niet dicht, hij ging mee. Tussen hem en mij was nooit een dichte deur. Ik denk dat Lolo ook mee wil.
Je kunt bij mij dwars door het huis kijken.
VerwijderenAls ik de deuren open laat zit ik in vol ornaat voor de hele straat 😄😄😄
Arme poes... Ja, ze missen elkaar, dat kan haast niet anders. Ik vind het ook leuk, zo'n puzzel. Jammer dat mensen dan weer negatief moeten doen. In elk geval heb je iets om je zinnen weer even te verzetten. Dat er niets uit je handen komt: same here! Dat is de tijd denk ik... en jij mist je maatje natuurlijk ook. Sterkte lieve Marlien!
BeantwoordenVerwijderenHet zijn van die kleine dingetjes die raken.
VerwijderenZo stond ze vanmorgen toen we naar beneden gingen op haar plekje bij de huiskamerdeur te wachten tot ik hem open deed.
Ze keek naar de trap alsof ze daar Piep verwachtte.
En het leek of ze zich opeens besefte dat die niet zou komen.
Toen schoof ze door naar Pieps plekje bij de deur.
Ze is nog nooit alleen geweest en daar zal ze toch aan moeten wennen.
Wat dat betreft is deze tijd een zegen voor haar, want ik ben heel veel thuis nu.
En als ik weg moet gaat de radio aan op een praatzender.