Ik kwam weer eens een stoel tegen op een weggeefhoek in de buurt.
En we besloten om, na het ophalen, daar in de buurt te gaan wandelen.
Anne nam me mee naar de Distelbelt.
Het enige stuw in de Vecht dat ik nog niet gezien had.
Vanaf een naastgelegen bult heb je een prachtig uitzicht over de omgeving.
Maar ooooh wat was het waterkoud.
Zo koud dat we na een paar foto's besloten dat er geen lol aan was en gauw de auto weer indoken om thuis aan de warme chocolademelk te gaan.
Het stuw heb ik nog steeds niet gezien.
Die ligt links achter het sluisje op de laatste foto.
Maar we gaan vast nog wel een keertje terug op een aangenamere dag.
En de stoel?
Misschien komt de trouwe lezer hem bekend voor?
Vorig jaar kreeg ik er ook al één.
Deze is één tintje donkerder blauw, maar verder net zo pompeus en comfortabel.
Jullie zaten er dus letterlijk warmpjes bij, na thuiskomst, ieder in zo'n lekker luie stoel met een kop chocomel! Deomgeving waar jullie naar toe gingen ziet er mooi uit, zeker een nieuwe poging waard bij beter weer.
BeantwoordenVerwijderenHahaha nou nee, knus samen op de bank.
VerwijderenDe stoelen staan aan weerszijden van de kamer, anders kunnen ze niet languit.
Aan zoveel afstand zijn we nog niet toe.
Dat klinkt nog veel knusser, haha!
Verwijderen;-)
VerwijderenOh wat een heerlijke stoel(en) daar kun je in thuiskomen!
BeantwoordenVerwijderenVooral na zo'n ijskoude wandeling.
En die stuw komt vast nog wel, het wordt warmer!
Geen stuw, maar wel een fijne stoel , en een heerlijke kop chocolademelk! Ik ook genieten...
BeantwoordenVerwijderen