Tuinieren

 

Voor mijn voortuin heb ik nu 3x hulp gehad.

2x betaald en 1x een vrijwilliger.

Die laatste mag helaas maar 2x per jaar een dagdeel helpen.

De eerste betaalde wist niets van tuinieren, dus koste mij meer energie dan dat ik het zelf had gedaan.

De tweede betaalde had binnen een paar uur de tuin schoon, zou terugkomen voor de achtertuin, maar kwam nooit meer opdagen.

Gelukkig is de voortuin nu in dusdanige staat dat ik het wel red met elke keer als ik weg ga of thuis kom even wat wegtrekken.

Gisteren heb ik op twee plekken de schoffel er door gehaald.

Daar kwam het gras alweer op.

Dat was iets wat toch nog te zwaar voor me was.

Maar het is me gelukt.

Onvoorstelbaar dat dat een jaar geleden nog een peulenschilletje was.

Als alles in bloei staat lijkt het al weer heel wat.

Soms gebeurt er iets wonderlijks.

Twee lichtgele slaapmutsjes tussen de zee van oranje.

Ik heb dit jaar veel minder klaprozen, maar ze zijn wel erg mooi.

Ook de pioenroos heeft minder bloemen, dat hoor ik van meer mensen.

De prikneus die ik vorig jaar kreeg heeft zich al aardig vermeerderd.

Op deze fotos zie je dat er tussen al dat moois nog best wel kale stukken zijn.

Ik heb dit jaar geen plantjes van de weggeefhoek kunnen verzamelen helaas.

Maar de meeste planten van de oogst van vorig jaar zijn goed aangeslagen.

Hopelijk ben ik volgend jaar mobieler en kan ik weer wat gaten opvullen.

Dit is mijn grootste ergernis.

Al meer dan een jaar ben ik hierover aan het klagen bij de gemeente.

Ik heb de toezegging zwart op wit, dat het niet mijn taak is om de strook bestrating tussen de parkeerplaatsen en mijn tuin schoon te houden.

Keer op keer wordt me beloofd dat er wat aan gedaan zal worden.

Maar het gebeurt gewoon niet.

Wel wordt tot mijn verbijstering een strookje van mijn tuin naast m'n schuur door de plantsoenendienst leeg gehaald.

Zelfs zo rigoureus dat de fundamenten van mijn schuur nu bloot liggen.

Mijn achtertuin is een feestje en een puinhoop.

Omdat tuinman drie niet meer op kwam dagen probeer ik nu zelf iedere keer wat te doen.

Zo dreigde de terrassen  overwoekerd te raken door een exoot waar ik de naam niet van weet.

Met iedere keer een paar minuten lostrekken kreeg ik al een hoekje schoon.

Zo doe ik gelijk m'n kniebuigoefening.

Maar het gaat nog wel erg zwaar.

Spelletjesbuurvrouw hielp me al een keer met takken klein knippen zodat het in de kliko paste.

En gisteren begon m'n wandelmaatje spontaan te trekken en te vegen.

In een mum van tijd was een groot deel van m'n terrassen weer toonbaar 

Daar wordt je blij van.

Het grootste perk is een chaos, maar gek genoeg staat dat ook wel weer leuk.

Het kleine perkje is overwoekerd door kruipende boterbloem.

Die mag daar blijven.

Het is een vrolijke bodembedekker.

Al moet ik wel oppassen dat ie zich niet naar andere plekken verspreid, want het is een woekeraar.

En dit jaar krijg ik meer fruit.

Ik zie meerdere trossen aalbessen, veel kruisbessen, één van m'n druiven zal later ook voor het eerst een paar trosjes hebben, en de framboos heeft al wat roze vruchten.