Ik heb deze maand precies tien jaar tinnitus en hyperacusis.
Daar heb ik het er hier, na de eerste keer, nooit meer over gehad volgens mij.
Maar door dit heldere artikel van RTVoost wil ik het toch nog een keer aankaarten.
Zeker voor wie zich geen voorstelling kan maken van waar iemand met tinnitus 24/7 mee te doen heeft.
Luister vooral ook naar het filmpje: Klik
Ik heb naast een testbeeldtoon, nog een scala aan geluiden.
Altijd aanwezig flinke ruis.
Soms een schel getwitter.
En als ik pech heb een kompleet orkest.
In het begin was de hyperacusis zo erg dat het roeren van een lepeltje in een kopje klonk als een mitrailleur en een pan op het vuur zetten, heel voorzichtig met twee handen, als een kanonslag.
Daarnaast kan door hyperacusis een soort kortsluiting ontstaan, waardoor ik een uitermate pijnlijke krijstoon krijg die minuten lang aanhoudt.
Ook kreeg ik indertijd in hetzelfde drie minuten gesprek met de KNO arts te horen dat ik binnen een jaar volledig doof zou zijn.
Ik heb er, na de eerste wanhopige periode, goed mee om leren gaan.
Maar heb wel zelf alles uit moeten vinden.
De hyperacusis heb ik indertijd in een week tijd voor 98% weten te reduceren, toen ik besefte hoeveel spieren ik aanspande uit angst voor de pijn.
Want dat bleek juist meer pijn te veroorzaken.
Dit mede dankzij de kennis die ik al had van lichaamsgerichte therapieën.
Ik moet alleen oppassen met scherpe geluiden en uit de buurt van verbouwingen en dergelijke blijven.
Het is wat het is.
En al ben ik wel wat slechthorend, doof ben ik nu 10 jaar later nog steeds niet.
Zo'n 40 jaar geleden beschadigden, kort na elkaar, bij 2 verschillende incidenten, mijn trommelvliezen. Sindsdien hoor ik slechter, en heb ik continue een heel hoge toon in mijn hoofd. Ik hoor het ook altijd kraken als ik mijn hoofd draai. De afgelopen 2 dagen zat mijn nek vast, en kon ik mijn hoofd niet draaien. Dat was lekker rustig, opeens geen gekraak in mijn hoofd, alleen die hoge piep. Toen ik vanmiddag weer een beetje mijn hoofd kon draaien, viel het gekraak me enorm op. Ik heb mezelf aangeleerd er niet op te letten, ook niet op die hoge toon.
BeantwoordenVerwijderenIk let er meestal ook niet meer op.
VerwijderenAlleen als ik ziek of gestrest ben is het nog wel eens lastig.
Is dat kraken bij jou dan tinnitus?
Ik heb het heel lang gehad na een ongeval.
Waren zwevende kraakbeendeeltjes heb ik begrepen.
Geen idee wat het is, ik heb het nooit laten onderzoeken. Ik had ook nog nooit gehoord van tinnitus, heb het n.a.v. jouw blog eens gegoogled.
VerwijderenHet is inderdaad heel erg naar, maar fijn dat je er redelijk goed mee om kunt gaan …
BeantwoordenVerwijderenDat lijkt me vreselijk, mijn zoon heeft een hoge piep overgehouden na vuurwerk (hij had er overigens daarna genoeg van, dat is dan weer "fijn").
BeantwoordenVerwijderenMaar goed dat je er redelijk mee om kunt gaan, al valt dat niet altijd mee.
Oh, wat lijkt me dat erg om te hebben. Hoe kun je zoiets nu negeren of uitschakelen. Ik zou er knettergek van worden!
BeantwoordenVerwijderenIk heb het geaccepteerd.
BeantwoordenVerwijderenKun je dat niet, dan wordt je knettergek.
Er zijn mensen die er euthanasie om plegen.
En dat kan ik me levendig voorstellen.
De eerste maanden zag ik er echt geen gat meer in.