De ochtend dat ik wakker werd met aangezichtsverlamming had ik toevallig ook een afspraak met mijn fysiotherapeut.
Na 2,5 jaar trainen had ik behoefte aan een evaluatie.
We maakten een nieuw plan met deels nieuwe oefeningen.
Ik heb het plan om aquafitness weer op te pakken.
Ook besprak ik met hem het verschil tussen mijn mobiliteit in de sportzaal en daarbuiten.
Binnen lijk ik heel stabiel en wordt ik steeds sterker, maar buiten ligt het toch wat anders.
Toen ik vier jaar geleden na de wondroos weer conditie op moest bouwen liep ik vele maanden dagelijks hetzelfde stukje, maar steeds ietsje verder.
Eerst met de loodzware te kleine rollator die ik ooit voor bagagevervoer met de trein aanschafte, later met stok.
Het was het enige stukje waar bankjes stonden, zodat ik onderweg kon rusten.
Toen kwam m'n trike en ging ik fietsen.
Het lopen kon ik op een gegeven moment niet meer opbrengen.
Het was zoooooo saai.
Maar ik ging sporten bij de fysifit, 1x per week, toen 2x, 3x en zelfs naar 4x.
Ik ging op alle fronten vooruit.
Maar echte uitgebreide loopdingen durf ik nog steeds niet.
Ook geen dingen waarbij ik lang moet staan.
M'n uitjes met de Uitbus beperken zich tot strand en eten.
Mee naar een dierentuin of orchideeënhoeve of museum durfde ik niet aan.
Naar de Bissingh (braderie) durfde ik ook niet., bang om m'n evenwicht te verliezen in de drukte of te stranden door vermoeidheid.
En ergens anders wandelen, waar ik niet wist of er bankjes waren, zag ik ook niet meer zitten.
Om het nog maar niet te hebben over reizen met openbaar vervoer.
Een collegafysiotherapeute had al eens geopperd om toch weer terug naar de rollator te gaan, maar het voelde als achteruitgang.
Mijn therapeut legde uit, dat het juist kan helpen om vooruit te gaan
Als je niet van bankje naar bankje loopt, maar even kan rusten op de rollator op het moment dat je het echt nodig hebt, loop je verder.
Als je niet bang hoeft te zijn dat je je evenwicht verliest, loop je met een veiliger gevoel.
En dan ga je ook wat makkelijker vaker lopen.
Waardoor je sterker wordt.
En ik naar verwachting op den duur de rollator minder of helemaal niet meer nodig zal hebben.
De plannen bleven door de zware prednisonkuur even liggen, maar toen ik een paar weken laterbij SamenDoen een aanvraag indiende voor een rollatorhouder voor achterop mijn fiets kreeg ik een paar uur later al een telefoontje.
Na uitgelegd te hebben waarvoor ik het nodig had, kreeg ik ook gelijk een accoord.
Alleen liet RSR op zich wachten.
Ondertussen keek ik naar rollators, voor mijn lengte en gewicht is de keus beperkt.
Er bleven twee modellen over
Maar ik durfde niet te bestellen voor ik wist welk model achterop mijn trike zou kunnen.
Toen RSR vorige week, na een herhaald verzoek, dan eindelijk belde bleek dat het duurste model te zijn.
Ik had graag een knalrode gewild, maar kon alleen kiezen tussen mintgroen en stoer antraciet.
Gelukkig kreeg ik met mijn Carinova Thuizz pas nog een leuke korting.
Vandaag arriveerde dan mijn stoere vierwielige loopmonster.
Het is een mooie rollator, met twee tasjes
Met een simpele trek aan een lusje op te klappen.
En hij weegt nog geen vijf kilo.
Ik moet bekennen dat ik toch wel even moest slikken.
Het voelt zo dubbel.
Mijn verstand zegt:"goed".
Maar toch voel ik me verdrietig.
Lopen is saai, zeker als je langzaam loopt en alleen en vanaf huis, dan ken je elke grasspriet al.
BeantwoordenVerwijderenIk heb al heel lang een rollator, vind het echt fijn om ermee te lopen. Ik gebruik hem als ik met dochter op stap ben, dan kan ik een normaal tempo lopen. Met stok lopen doe ik ook regelmatig maar dan moet je nog steeds opletten waar je je voeten neerzet en de stok en loop je veel langzamer. Bij rollator hoef je dat veel minder doordat je al in balans bent als je goed ertussen staat. Ik heb heb hem in de auto, en ga dan eerst ergens naartoe om daar rondje te lopen.
Het is even een stap dat is waar maar als je er aan gewend bent doet het je zoveel goed.
Veel plezier ermee
M'n verstand zegt dat het een goede stap is.
VerwijderenNu nog beter weer, maar dat zal nog wel even duren.
Ik snap helemaal dat je wat moest wegslikken... Dat is elke keer zo als je weer met zo'n stap wordt geconfronteerd.
BeantwoordenVerwijderenIk gebruik mijn fiets als rollator. Als het kan, zal ik een stuk fietsen, maar als ik dat niet aandurf loop ik ermee aan de hand, lekker stevig en je boodschappentas aan het stuur.
Handig, dat lukt met m'n Easy Rider niet.
VerwijderenZeker niet leuk, maar het is een goed hulpmiddel! Zo vergaat het mij ook, binnen lukt nog wel, maar buiten kan ik niet zonder rollator ondanks al mijn Fysio! met een stok lukt me niet, daar ben ik niet stabiel genoeg voor... Fietsen kan ik niet meer . Maar mijn rollator is ook zo'n lichtgewicht. Ik kan zo toch nog met Valys en taxbus ergens heen, al is het soms wel een gedoe, om op tijd ergens te komen! Ik neem het maar zoals het komt!
BeantwoordenVerwijderenGelukkig kan ik nog veel zonder rollator.
VerwijderenDe supermarkt en dergelijke red ik nog prima.
Het gaat echt om weer wat op te bouwen naar grotere afstanden.
Nou ja relatief groot dan .
Ik zal er de avond vierdaagse niet mee halen, maar dat kon ik toch al nooit.
Toch vind ik het een mooi hulpmiddel en de jouwe oogt stoer.
BeantwoordenVerwijderenMaar inderdaad het is steeds weer slikken, elke keer weer.
Ik hoop dat je er gauw wat stappen gaat nemen en dat het ondanks alle gevoelens een succeservaring wordt.