Uitpakken en inrichten

Het mag allemaal wat kalmer aan nu, maar toch ben ik blij met elk stapje verder.

In mijn badkamer bleek de douchekraan niet helemaal in orde.
De temperatuur van de thermostaatkraan kon wel omhoog, maar niet omlaag.
En bij 45°c douchen is verre van aangenaam.
Ik kreeg steeds de douchekop op mijn hoofd en het zeepbakje stond vol water.
Er kwam een monteur, die constateerde dat er geen standaard kraan en zo in zat en weer onverrichter zake vertrok om met zijn baas te overleggen, want thermosstaatkranen horen niet tot de standaard inventaris van de WBV.
Een paar uur later belde hij met goed nieuws.
Ik kreeg toch een nieuwe thermostaatkraan van de WBV.
En diezelfde middag werd mijn douche opgeknapt.
Nieuwe stang, nieuw waterdoorlatend zeepbakje en een mooie kraan.

Om het geheel af te maken tracteerde ik mezelf op vrolijk gestreepte nieuwe douchegordijnen.
De oude zagen er door het kalkrijke water in het zuiden des lands niet meer uit.
Het was nog een hele zoektocht om iets kleurrijks te vinden, want de mode schrijft nog steeds wit, zwart en grijs voor.

Donderdagavond hebben twee giebelende zeer melige grijze heren mijn kledingkasten in elkaar gezet.

Vrijdag kreeg ik hulp met uitpakken en opbergen van mijn keukenspullen.
Er is nog één doos onvindbaar.

En vandaag heb ik een begin gemaakt met het uitpakken en in de kast hangen van mijn kleding.
Mijn rug en de warmte onder het dak noopte me om halfverwege te stoppen.
Maar het is heerlijk om weer eens een zomerbroek aan te hebben, na weken uitgetekend te zijn in spijkerbroeken.

Vanmiddag ga ik luieren.