"Wat zegt u?", vraag ik verbaast.
Zal ik een drukkert geven?", herhaalt ze.
En we schieten in de lach.
Ze weegt hooguit een derde van wat ik weeg.
Ik was een uurtje daarvoor, met een lijstje op zak, naar de kringloop vertrokken.
En tot mijn verbijstering vond ik er precies de wasmand die ik zocht.
Nu mijn visite in mijn badkamer van het toilet gebruik moet maken kan ik er geen wasgoed meer laten rondslingeren, dus moest er een tweede bij komen.
Maar wie kon nu dromen dat ik, bij de al vele jaren geleden aangeschafte mand (rechts), bij mijn eerste zoekpoging tegen zo'n zelfde aan zou lopen.
Het bleef bij deze aankoop, maar het is wel een goed begin.
Wat een mazzel! Groetjes
BeantwoordenVerwijderenWat een lieve vrouw!
BeantwoordenVerwijderenEn wat heerlijk voor je dat je precies dezelfde wasmand hebt gevonden 👍🏼
Wat een bof, dat je precies eenzelfde wasmand vond! En fijn hoor, dat je nu ergens woont waar de mensen wel aardig zijn!
BeantwoordenVerwijderenIn mijn vorige woonplaats woonde ook heus nog wel aardige mensen hoor.
VerwijderenIk heb er zelfs jaren geleden ongeveer hetzelfde meegemaakt.
Toen wilde iemand me van de grond overeind heisen met gym.
'n Drukkert... Mooie uitdrukking en een mooi verhaal!
BeantwoordenVerwijderenHihihi, ik zie het helemaal voor me! Maar wel een top vondst
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Marlies
ja dat wordt hier ook wel gezegd. Leuke vondst !
BeantwoordenVerwijderenHemelsbreed zitten we ook niet meer zo ver bij elkaar vandaan meer geloof ik.
VerwijderenIk vind het een mooi woord.
Een bof, zo'n tweede wasmand, en wat een leuke uitdrukking voor een duwtje!
BeantwoordenVerwijderen