Even naar het stuw

 Jaja, voor de taalpuriteinen onder ons, ik weet wel dat het de stuw zou moeten zijn, maar mijn Nedersaksische  vriendje sprak altijd van het stuw, dus zit dat er in gebakken en het mag van mij blijven.

De weersvoorspelling gisteren voor vandaag was droog, maar vanmorgen werd er voor vanmiddag regen voorspeld.

Dus ging ik halfverwege de ochtend al op pad.

Want ik wilde nu echt toch eens een ritje maken.

Het fietsen ging niet lekker.

Wel merk ik dat mijn benen sterker zijn geworden, ik vergeet steeds vaker om uit de laagste ondersteuning te komen.

Maar mijn stuit deed al gauw zeer.

Ik wacht al weken op de aanpassing van m'n zitting.

In Stegeren ontdekte ik een nieuw verkoopkastje, met daarin honing.

Aan zuivere honing hangt een prijskaartje, maar dan heb je ook echte honing zonder goedkope toevoegingen (suiker).

Er wordt ook beweerd dat elke dag een theelepel honing uit je eigen omgeving helpt tegen hooikoorts.

Sinds ik hier woon heb ik daar heel veel last van gehad.

Maar dit jaar was het om onverklaarbare redenen een stuk minder.

Ik ga het gewoon proberen.

Wie weet kom ik er nog verder vanaf.

Bij het stuw raasde het water heerlijk.

Ook in Duitsland heeft het veel geregend.

Ik had m'n weefwerk weer bij me en heb er lekker een paar uur gezeten.

Begin van de middag werd het steeds drukker.

Opvallend veel motorrijders kwamen langs denderen.

En de lucht werd donkerder.

Tijd om huiswaarts te gaan.

Ik stopte nog even bij de oude arm van de Vecht in de hoop een ijsvogeltje te zien, maar het mocht alweer niet zo zijn.

Thuis was Lolo blij om me te zien.

En de rest van de middag zaten we buiten, want de regen kwam helemaal niet.