Aan de Regge

Ik wilde naar een mooi plekje aan het water, maar vrijwel alle bankjes aan de Vecht en de Regge staan in de volle zon.

Ik was bang dat ik het dan al gauw te warm zou krijgen met de verwachte temperatuur.

Spelletjesbuurvrouw had een lumineus idee:

"Neem het parasolletje dat je laatst via de weggeefhoek gekregen hebt mee".

 Dus fietste ik, met de parasol tussen rugleuning en mandje vast gezet, een rondje langs het Giethemerkerkpad en over het zandpad langs de Regge.

Dat pad hadden wij laatst al eens een stukje afgelopen vanaf de Nieuwebrug en dat gedeelte was mooi vlak, dus ik dacht dat het wel te fietsen zou zijn.

Nou dat heb ik geweten.

Vanaf het Giethemerkerkbrugje is het pad diep uitgesneden.

Met een tweewieler zou het vast wel gaan, met de driewieler was het een hotseknotsekamikazetocht.

Maar ik heb het heel stoer overleefd en kon er de lol ook nog wel van inzien.

Doen we de volgende keer toch maar niet meer.

Ik zette de parasol met een spin vast aan de bank, at er mijn broodjes op, dronk m'n blikje leeg, genoot van het uitzicht, weefde lapjes op m'n  zoomloom, knuffelde hondjes en begroette de vele wandelaars en fietsers.

Smiddags kwamen daar de kanoërs en andere varenden en drijvenden bij.

Het was druk en toch stil.

Pad is verboden voor gemotoriseerd verkeer.

Dat maakte het heerlijk rustig ( op die ene dwarsligger na)

Na een paar uur laadde ik alles weer op en vervolgde mijn weg naar Nieuwebrug, vanwaar ik richting huis fietste, dwars door de chaos van alle toeristische activiteiten.

Onderweg drie keer bijna een aanrijding gehad met fietsende touristen die niet snapten dat mijn fiets geen smalle bochtjes kan maken.

Gelukkig heb ik goeie remmen.

Maar uiteindelijk ben ik heel thuis gekomen.

Nb ik merk dat mijn benen sterker worden, ik heb het grootste gedeelte in de laagste ondersteuning gefietst.

Pas halfverwege de terugweg ging ie een standje hoger.