Donderdagochtend was mijn been zo stijf dat ik grote moeite had met opstaan en gaan zitten.
Gelukkig niet al te pijnlijk, maar wel onhandig.
Ik ging wel lekker het zwembad in, dat ik grootdeel van de tijd alleen had.
Schoolslag ging niet, maar krabbelend heb ik toch lekker relaxed wat rondjes gezwommen, gebubbeld en gedreven.
In de parkwinkel kocht ik broodjes voor de lunch en trakteerde mezelf op een magneet voor m'n verzameling en een potje zeer aparte Reggevallei abrikozenconfiture met rozemarijn, gember en limoen.
Het rook niet lekker en ik moest even aan de smaak wennen, maar kan het nu toch wel waarderen.
Niet zo mierzoet als gewone jam.
Omdat m'n been nog zo stijf was, bleef ik lekker thuis.
Ik versierde, na een jaar stilstand, eindelijk weer eens 2 rondjes op mijn, op Sue Spargo geinspireerde, doekje.
Nog 13 cirkels te gaan.
En daarna genoot ik van het zonnetje dat mijn terras bereikt had.
Als de zon er eenmaal is, is er op het terras nergens schaduw.
Na een uur in de volle zon hield ik het dus wel weer voor gezien en besloot binnen een poging te doen om de achterstand in m'n tekendagboek in te halen.
Dat was schrikken.
De laatste tekening was van december 2022.
Ik heb dus nog aardig wat in te halen.
Flink dat je toch doorzette met zwemmen (en gelukkig dat het op deze manier afgelopen is?)
BeantwoordenVerwijderenHoe doe je dat dagboek nu, ga je vanaf vandaag verder of verzin je een soort tekening over vervlogen jaren?
Ik kijk terug op mijn blog en maak van elke maand een paar tekeningetjes.
VerwijderenLekker in het water kan goed helpen tegen stijfheid...
BeantwoordenVerwijderenJe handwerkjes en tekeningen waren dus ook mee op vakantie gegaan!
Ik had van alles mee, maar ben niet erg opgeschoten.
Verwijderen